Ads by Google X

رواية صغيرة العاصي الفصل السادس والعشرون 26 - بقلم ندى احمد

الصفحة الرئيسية

            رواية صغيرة العاصي البارت السادس والعشرون 26 بقلم ندى احمد

رواية صغيرة العاصي الفصل السادس والعشرون 26 

فيروز: مش مهم مين اللى بعته ده  صح ولا غلط 
عاصى و هو بينزل راسه  : ايوة صح 
فيروز : طلقنى 
عاصى : فيروز العقد ده قديم و انا نسيت الموضوع ده موضوع قديم جدا اكيد هند اللى بعتته علشان تخرب علينا 
فيروز : و المفروض اصدق انت مشوفتش بتعملك ازاى فى المستشفى انا كنت بكدب نفسى بس خلاص كل حاجة اتكشفت و انت حتى مانكرتش بالعكس بتتكلم عادى جدا 
عاصى : لان زى ما بقولك موضوع قديم والله ملمس*تش ست من ساعة ما دخلتى حياتى يا فيروز 
فيروز فجأة حسيت ان توازنها اختل و وقعت على الأرض تعيط و هى من جواها مقهورة و كانت نفسها عاصى يقولها ان ده كدب و بتحاول تبان قوية بس انهارت فجأة 
عاصى مسكها من كتفها و قومها و دخلها جوه حضنه 
فيروز بانفعال  : ابعد عنى ابعد 
عاصى و هو بيضمها اكتر : والله يا فيروز بحبك و مفيش اى حاجة بينى و بين اى حد انا مش بشوف غيرك و لا عايز حد غيرك 
فيروز فضلت تعيط
عاصى : و حياتى يا فيروز ما تعيطى 
فيروز : مش قادرة يا عاصى مش قادرة بجد 
عاصى : والله قطعت علاقتي بيها فى نفس اليوم يا فيروز والله و قطعت الورق بايدى 
فيروز : انا مش قادرة اتكلم 
عاصى : لاء مش هسيبك كده غير لما تنسى و تسمحينى
فيروز  فجأة بقوة مزيفة خرجت من حضنه و بجدية تامة  : انا طلعة انام تصبح على خير 
عاصى بص باستغراب من تغيرها فجأة 
تانى يوم الصبح  عاصى فضل يدور على فيروز فى البيت
عاصى : فيروز  فيرووووز و خرج الجنينة لاقى فيروز قاعدة بتقرا فى كتاب و لابسة بنطلون قماش اسود و  توب مبين نص بطنها و عملة شعرها كحكة و خصلات شعرها نازلة بعفوية و شكلها كان جميل 
عاصى اتسمر مكانه من جمالها 
فيروز فضلت تقرأ فى الكتاب كانه مش واقف 
عاصى : فيروز 
فيروز رفعت راسها ببرود: صباح الخير 
عاصى : صباح النور كنت بنادى عليكى كل ده مش سامعة 
فيروز : لاء مسمعتش فى حاجة كنت بتنده عايز حاجة 
عاصى : مالك يا فيروز متغيرة كده ليه 
فيروز : مالى ما انا زى ما انا اهو 
عاصى : لاء مش زى ما انتى 
فيروز بصت فى الكتاب تانى و بدون اهتمام له: عادى مش انا بس اللى بتغير انت كمان اتغيرت 
عاصى بص على اسم الكتاب فطس من الضحك اسم الكتاب الجر*يمة الكاملة 
عاصى : ناوية تقت*ليني يا فيروز 
فيروز : انا ابدا انا باخد فكرة بس و بعدين خلى بالك كانت طالعة موضة من قريب مسمعتش عن اللى قط*عت جوزها و نسيت الصو*ابع تحت السرير 
عاصى : صو*ابع ايه يا فيروز انتى هتخلينى اخاف انام معاكى فى نفس البيت 
فيروز بغيرة واضحة  : علشان تعرف تحب فى هند حلو و تيجى ليك المستشفى تحب فيك قدامى 
عاصى : و انتى بتغيري بقى اهو و حلوة اومال مالك كنتى عاملة مش فارق معاكى 
فيروز : المفروض تحترم وجودى و خلى بالك انا مش ناسية حوار جوازك ده و قفلت الكتاب و ادته له بعفوية و قامت 
عاصى : البت ناوية تقت*لنى و انا نايم 
عاصى قام وراها لاقها دخلت المطبخ 
عاصى جيه و حضنها من ضهرها 
فيروز حولت تتحرك معرفتش 
عاصى: مش هسيبك غير لما تسمحينى 
فيروز لفت له و ادته وشها 
فيروز : مش بالساهل كده انت ك*سرت قلبى 
عاصى  : عمرى ما اقدر اك*سر روحى انتى روحى يا فيروز 
فيروز : عاصى يعنى انت مفيش حاجة بينك و بين هند 
عاصى : ابدا يا فيروز ولا اى حاجة 
فيروز : بجد يا عاصى 
عاصى : بجد يا عيون عاصى 
فيروز ابتسمت ابتسامة خفيفة و عاصى بدا يقرب منها و لسه هيقرب الباب خبط 
عاصى فتح 
عاصى باندهاش لاقى هند و هاشم 
عاصى : انت ايه اللى جابك انت و هى 
هاشم : ....

google-playkhamsatmostaqltradent