رواية العشق والغفران (كاملة جميع الفصول) حصريا عبر دليل الروايات بقلم مريم غريب
رواية العشق والغفران الفصل الاول 1 - بقلم مريم غريب
فى هذا القصر الفاخر تسكن عائلة جلال البحيرى المكونه من زوجته ناهد واولاده الاثنين.
باسل..الابن الاكبر هو شاب وسيم للغايه وهو طبيب متخصص فى جراحة القلب ولكنه يعمل مع والده لا بل هو من يدير مجموعة شركات جلال البحيرى وقليلا ما يمارس مهنته الاساسيه.
وهو ايضا متزوج بفتاه فى غاية الرقه والجمال تطاير كالفراشه بين الناس وديعه وصافيه وجميله وبسيطه تتمتع بالعيون ذات اللون الاخضر الخالص تتاثر باى شئ ييقال لها سواء ان كان لفظ طيب او زميم تسمى ب مريم.
يحبها باسل كثيرا لا يستحب باسل ابدا احزنها نستطيع ان نقول انها تعتبر شق روحه الثانى..ولكن كما نعلم الحياه لا تعطى كل شئ و ليس كل ما يتمناه المرء يدركه..وضعت امامهم الكثير والكثير من العقبات ولكن هل يمكنهم التغلب على المتاعب واصلاح الامور؟؟..سنرى.
اما الابنه الصغرى اسمها يارا.
يارا فتاه عفويه شقيه فضوليه..تمتاز بالاخلاق الكريمه ولكنها تمتاز ايضا بتقلب المزاج بمعنى..قد تكون هادئه جدا مهما تكاثرت محاولات استفزازها ولكن عندما تغضب ينطبق عليها هذا المثل"اتقى شر الحليم اذا غضب".
وسنعرف قصتها العجيبه هى وال......سنعرفه لاحقا.
اشرقت شمس نهار جديد على قصر عائلة جلال البحيرى.
فى اوضة باسل ومريم خبط الباب صحيت مريم وراحت تفتح وكانت الخدامه.
الداده:صباح الخير ياهانم.
مريم بابتسامه:صباح النور ياداده..وللمره المليون هقولك انا زى بنتك متقوليليش ياهانم نادينى مريم.
الداده:يابنتى العين متعلاش على الحاجب.
مريم:ياداده ده كلام فارغ وبعدين انا مبحبش نظام الرئيس والمرؤس ولوسمحتى بعد كده تنادينى مريم.
الداده:ايوه بس ناهد هانم لو سمعتنى....
مريم:بوصى بينى وبينك انا مريم قدام ماما ناهد قولى اللى انتى عيزاه.
الداده بابتسامه:ماشى يابنتى...جلال بيه بيقولكو الفطار جاهز.
مريم:حاضر هصحى باسل ونازلين حالا.
الداده:ماشى يابنتى عن اذنك.
مريم:اتفضلى.
وقفلت الباب وراحت تصحى باسل.
مريم:باسل..يابااسل يلا قوم هتتاخر.
باسل بنوم:ايه ياروما خلينى نايم شويه حرام عليكى.
مريم:ياحبيبى كده هتتاخر يلا بقى.
باسل بتملل:هى الساعه كام؟؟
مريم:الساعه 8.
باسل:حاضر ياروما حاضر انا قايم اهو.
وقام باسل جهز عشان يبداء يوم جديد ويروح يتابع اعماله فى مجموعة شركات جلال البحيرى..ونزل هو ومريم يفطرو مع العيله..كلهم مجتمعين فى اوضة السفره.
باسل\مريم:صباح الخير.
جلال\يارا:صباح النور.
اما ناهد ف دى عادة كل يوم مش بتحب مريم ابدا لانها من طبقه متوسطه ومش من عيله كبيره زيهم ولا بتهتم بالموضه والاستايل والكلام ده كله عشان كده مريم بالنسبه لها لا شئ وبتحتقرها جدا.
وقعدو باسل ومريم على السفره وبداءو يفطرو.
يارا:مش هعطقك النهادره ياباسل.
باسل:ليه يا لمضه عملتلك حاجه؟؟
يارا:معملتش بس انت كنت وعدتنى بعربيه لما انجح واجيب امتياز.
باسل:حصل وانا لسا عند وعدى بس هى فين النتيجه مش لما تنجحى الاول.
يارا بابتسامة ثقه:عيب عليك اكيد انشاء الله هيحصل زى كل سنه.
باسل:اما نشوف.....روما ياحبيبتى هاتى المايه من جمبك.
ناهد بضيق:ايه ياباسل حكاية روما دى هى مش ليها اسم..م تناديها بيه.
باسل:انا بحب اناديها بالاسم ده.
ناهد:مش لما تبقى اده تبقى تناديها بيه.
مريم حزنت اوى من كلامها ده وبصت فى الارض وهى خجلانا من وجودها وسطهم اساسا.
باسل بغضب:قصدك ايه ياماما؟؟
جلال تدخل وهو بيحاول يخفف من حدة الموقف.
جلال بلطف:ايه ياباسل مامتك متقصدش حاجه..اكيد بتهزر ولا ايه ياناهد؟؟
ناهد ببرود:اه اه.
جلال:يلا ياحبيبى كمل فطارك.
باسل بحقن:شبعت..يلا ياروما تعالى معايا.
وخدها باسل وطلعو الاوضه.
يارا:ايه ياماما اللى انتى قولتيه ده ينفع كده احرجتيها وزعلتى باسل.
ناهد:احرجت مين هى دى بتحس..وبعدين اخوكى هو اللى راح جبهلنا من الشارع واتحسبت علينا واحده وهى متعرفش الالف من كوز الدره.
جلال بصرامه:ناهد...متنسيش انها مرات ابنك يعنى لازم تتكلمى عليها حلو.
ناهد:متقوليش مرات ابنك دى بتعصب..فيها ايه لو كان اتجوز واحده من مستوانا وبنت عيله مش رايح يجبلى واحده لا ليها اصل ولا فصل.
يارا:ياماما مريم بنت كويسه جدا بس انتى اللى من الاول بتكرهيها ومش شايفه مميزتها وطيبتها.
جلال:لا وليه امك لازم تجرح فى الناس وخلاص..وميهمهاش مشاعرهم.
ناهد:ايوه دفعو عنها انتو الاتنين..ده بدل م تحطو ايدكو فى ايدى ونشلها من وسطنا.
يارا:اوه..واضح ان الموضوع الب دراما خالص..طب عن اذنكو انا بقى اروح اشوف نتجتى ادعولى.
جلال:ربنا معاكى ياحبيبتى.
اما فوق عند باسل ومريم...مريم حبسا دموعها باعافيه عشان مش عايزه تضايق باسل او تعمل مشكله فى البيت بسببها.
باسل بنظرة تفحص:روما..انتى بتعيطى ياحبيبتى؟؟
مريم:تؤ تؤ.
ورسمت ابتسامه بسيطه على وشها ممزوجه بدموعها.
باسل ضمها بحنان فى حضنه وقالها:متزعليش ياحبيبتى..متزعليش من اى حد هنا غيرى وانا عمرى م هسمح لحد يزعلك تانى..بس اوعى تعيطى تانى حتى لو بينك وبين نفسك دموعك دى الحاجه الوحيده اللى بحس انى عاجز ادمها.
مريم ببكاء:انت اتجوزتنى ليه ياباسل؟؟انا عملتلك مشاكل كتير قبل وبعد الجواز ايه اللى جبرك على كده؟؟!!
باسل قالها وهو بيمسح دموعها:عشان بحبك..وانا معاكى انتى بس ببقى كويس.
مريم بدموع:بس انا معنديش مميزات عشان تحبنى عشانها او تفضل معايا..بتحبنى ليه؟؟
باسل:بحبك عشان انتى بتحبينى وبتخافى عليا..بحبك عشان ديما بتفرحينى..بحبك عشان عمرك مزعلتينى ولا زعلتى منى ولا من عيلتى رغم اللى حصل..بحبك عشان كل حاجه فيكى بجد حلوه..عرفتى بحبك ليه.
مريم بدموع:وانا كمان والله بحبك.
باسل بابتسامه:وانتى احلى حاجه فى حياتى..انتى لونتى حياتى لما دخلتيها..حياتى اللى كانت بالابيض وبالاسود.
وباسها فى راسها وقالها:يلا بقى انا لازم امشى عاوزه حاجه؟؟
مريم:عايزاك ترجع بالسلامه.
باسل بابتسامه:سلام ياروما.
ونزل واتجه للصالون عند جلال وناهد وهو غضبان.
باسل بغضب:ماما ادينى اهو جايلك وبقولك بكل ادب وبكل ذوق واحترام مراتى يا تكلميها عدل زى بقيت الناس يا متكليميهاش خالص عشان اللى بيغلط فيها اكنو بيغلط فيا انا وانا مش هسمح بكده اساسا.
ولو الوضع ده استمر كتير انا هسيبلكو البيت ده واخدها ونروح نعيش لوحدنا.
ناهد ببرود:هاه..خلصت الشحنه اللى الهانم مراتك اديتهالك عشان تيجى تبهدل بيها امك بالشكل ده.
باسل بصرامه:ماما..انا بجد زهقت من الاسلوب ده وانا فعلا المره دى بتكلم بجد.
وانا لو لقيت اى بنى ادم هنا فى البيت وجه كلمه واحده ل مريم معجبتنيش..هتشوفو باسل واحد تانى..عن اذنكو.
ومشى باسل.
ناهد بغيظ:شايف ابنك عمل فيا ايه عشان الجربوعه دى..وانا نفسى افهم انت م قومتش ربيته ليه واديتو قلمين على اسلوبه ده.
جلال:انتى اتجننتى بقى عايزانى امد ايدى على باسل..ليه هو طفل..دا راجل..وبعدين هو عنده حق انتى زودتيها اوى كلامك كله مع مراته مليان تجريح..دا انا نفسى تعبت من طريقتك دى عايزاه هو جوزها ميزعلش عشانها.
وبعدين انا بكلم مين اساسا م انتى راسك يابس ومبتسمعيش كلام حد..اقولك انا طالع انام.
وطلع جلال.
ناهد بحقن:ماشى يامريم يانا يا انتى فى البيت ده ايامك سودا معايا.
اما يارا راحت الجامعه تشوف نتيجتها مع صحبتها رغده.
يارا:انا قلقانه اوى.
رغده:قلقانه من ايه::اومال لو ماكنتيش الاولى على الدفعه كل سنه كنتى عملتى فينا ايه؟؟
يارا:الله اكبر فى عينك..هلاقى خمس ملاحق دلوقتى.
رغده:بتخمسى فى وشى..ماشى ياست يارا.
وفضلت يارا تدور على اسمها فى لائحة النتائج بس شافت اسم رغده الاول.
يارا:رغده انتى نجحتى.
رغده:بجد..عملت ايه طيب؟؟
يارا:جيد جدا.
رغده بفرحه:الحمدلله الحمدلله..طيب وانتى شوفى يلا عملتى ايه.
يارا دورت على اسمها ولقيته.
يارا بفرحه:اهو.
رغده:هاه عملتى ايه؟؟
يارا:عيب عليكى امتياز طبعا.
رغده:ايوه ياستى م انتى بتتكفى على الكتاب طول السنه يادحيحا.
يارا:يابت بطلى قر ولا اقولك قرى براحتك م هى اساسا اخر سنه هههههههههههه..بس الكليه والجامعه كلها هتوحشنى اوى.
رغده:وانا كمان والله.
وهنا جت عليهم واحده صحبتهم منهاره من العياط.
يارا:مالك ياتقى سقطى؟؟
تقى ببكاء:لااا..
رغده:حد مات عندكو؟؟
تقى لااا عااااا..
يارا:اومال فى ايه؟؟
تقى:عربيتى..عربيتى اتسرقت عااااااااااااا.
يارا:عربيتك اتسرقت..اتسرقت ازاى؟؟
تقى:معرفش انا جيت اشوف النتيجه طلعت عشان اروح ملقتهاش عاااااااااا.
يارا:طيب خلاص اهدى اهدى..انتى كنتى قفلاها قبل م تدخلى؟؟
تقى:اه طبعا هو انا مجنونه هسيبها مفتوحه.
يارا:طب انت بلغتى عنها؟؟
تقى:اه بلغت واحد قريبنا بيشتغل فى مباحث النشل والسرقه.
يارا:طيب خلاص اطمنى بقى انشاء الله هيلاقيها.
رغده:خلاص بقى ياجماعه فكو ده احنا ناجحيين حتى..تعالو نروح نشرب حاجه فى النادى مع بعض بقى.
تقى:تصدقى انتى معندكيش دم..عايزانى اخرج واتفسح وانا عربيتى مسروقه!!
يارا:يابنتى م انتى لازم تهدى اعصابك كده وحش عشانك يعنى يبقى تعب المذكره وتعب التفكير فى عربيتك اسمعى الكلام وتعالى معانا وانشاء الله الموضوع هيتحل.
وبعد الحاح شديد من يارا ورغده..تقى سمعت كلامهم وراحت معاهم النادى.
اما عند باسل دخل عليه موظف عنده بس مقرب ليه جدا اسمه عمرو.
عمرو:الحق ياباسل مصيبه.
باسل قام وقف بسرعه بخضه وقاله:فى ايه؟؟
عمرو:شركة لندن بعتا اءيميل بتقول عايزه باقى فلوس الديل.
باسل:مهم خدوها..هما مش بعتو عميل من يومين وخدهم.
عمرو:طلع مش تباعهم..ده واحد اخترق كلمة المرور بتاعت اءيميل شركتنا وحادثنا على انه هما..احنا اتنصب علينا ياباسل 750 الف جنيه طارو فى الهوا.
باسل بصدمه:يانهار اسود..هنهبب ايه فى المصيبه دى؟؟
اما فى حته تانيه..شله مجتمعا مع بعضها فرحانين وبيحتفلوه بأتمام نصابيه جديده.
وطلع واحد منهم وقال:بس برافو عليك يابرنس المبلغ محترم المره دى.
واحد تانى قال:اومال ايه ده فارس البركه بتاعتنا ده هو الكبير هنا ياض.
فارس:ههههههههه اى خدمه عدو الجمايل..بس خلو بالكو فى 250 الف هايروحو للملجئ.
وهنا اتكلم صديقه المقرب طارق.
طارق بضحك:هههههه ياعم انا اول مره فى حياتى اشوف للص قلبه رقيق كده!!
فارس:انت ناسى يا استاذ طارق ان الملجئ ده احنا عيشنا فيه.
طارق:يعنى هى كانت ايامه حلوه اوى عشان تشكر فيه كده؟؟!!
فارس:م هو عشان ايامه ماكنتش حلوه على ايامنا انا دلوقتى بعمل كده عشان اللى هناك دلوقتى يعيشو احسن مننا ولما يكبرو مايبقوش زينا......احم ماعلينا وانت ياعادل طلعت بايه النهارده؟؟
عادل:عربيه بورش يامعلم.
فارس:هى فين؟؟
عادل:عندك منوره فى الجراج.
فارس:طب متنساش قبل م تتصرف فيها تغير رقم الشاسيه مش عايزين قلق.
عادل:هى دى حاجه تفوتنى برده يابرنس.
فارس بتنهيده:طيب عن اذنكو اطير انا بقى.
طارق:ايه على فين؟؟
فارس:زهقان هاروح النادى اشم هوا.
طارق:طب استنى انا جاى معاك.
اما عند يارا وصاحبتها فى النادى.
يارا:خلاص بقى ياتقى صدعتينى.
تقى:عااااااااااااااااااااااااا.
رغده بضيق:يارب الصبر على النكد ده.
يارا بزهق:انا هقوم اجيب حاجه نشربها.
وقامت يارا تجيب مشروبات..وهى ماشيه خبطت فى واحد..وكان فارس.
يارا:ايه ده مش تفتح.
فارس قلع النضاره وقلها:انا اللى افتح ولا انتى اللى ماشيا زى العمى.
يارا رفعت وشها وبصتله بغضب..فارس ركز فى ملامحها وتاه فى عيونها العسليه وسرح..وفاق على صوتها.
يارا:اما انك انسان معندكش ذوق وقليل الادب.
وسابته ومشيت..وهو فضل يتابعها بعيونه وهو مبتسم.
طارق:انت ازاى تسيبها تهزءك كده؟؟!!
فارس بابتسامه:اصل حرام صحبة العيون العسليه دى تتبهدل.
طارق:نعم ياخويا!!
فارس:هى اى نعم لسانها طويل وعايز قصه بس برده هى جميله محصلتش.
اما يارا راحت تانى التربيزه عند تقى ورغده وهى بتتمتم بكلام كتير بغضب.
رغده:ايه يايارا مالك متعصبه كده ليه؟؟
يارا بغضب:بنى ادم حقير انا يقولى عميا!!
رغده:هو مين ده؟؟
يارا:اسكوتى م تفكرنيش الاشكال دى متستهلش انى اتكلم عليها اساسا.
وهنا جه فارس من وراهم.
فارس:............................................
•تابع الفصل التالي "رواية العشق والغفران" اضغط على اسم الرواية