رواية مفيش رحمه الفصل الثاني و العشرون 22 - بقلم لولو محمد
الحلقه الثانيه و العشرون
عفاف تبرقله / انت بتعمل ايه هنا
رحيم ياخد عفاف بره
رحيم / انا كنت جاى اقعد مع رحمه شويه اصلها وحشتنى
عفاف / انت اتهبلت فى مخك و لا احنا اللى دلعناك زياده عن اللزوم افرض ان عمك هو اللى قلق و دخل و شافك نايم فى اوضتها يقول ايه
رحيم / يا تيته انا والله مكنت بعمل حاجه هى وحشتنى فقولت اجى اقعد معاها انا معتش بشوفها خالص يا تيته
عفاف / امشى على اوضتك مش عاوزه اسمع منك كلام و استنى هات مفتاح الشقه دى
رحيم / اتفضلى
عفاف / امشى من وشى
..............
تانى يوم الصبح رحيم بيلبس و نازل
عفاف / اللى حصل النهرده هيفضل سر بينى و بينك
رحيم يسكت
عفاف / انا عارفه انك بتحبها و انها وحشاك و انك تعبت وراحت عليك نومه بس كل ده معدش حد بيفهمه فى الزمن ده
رحيم / و انا ذنبى ايه
عفاف / ذنبك انك تعرف ان الدنيا مش بطهاره و برائه حبك انت و رحمه الناس بتاكل فبعض يابنى فوق فوق عشان الناس متدوسش عليك و تجرحك القوه مش فى العضلات يا رحيم الناس ممكن تكسرك بكلمه و الكلمه مفيش اسهل منها و لا ايه يابنى
رحيم / هانت هى مش الدراسه بكره و كل يوم هيبقى وشى فوشها طول الوقت
عفاف / انت هتنزل تجيب شبكتك امتى
رحيم / ربنا يسهل هنتفق انا و هى و ننزل
عفاف / انا عاوزه اجى معاكوا
رحيم / انا مكنتش ناوى اخد حد غيرك اصلا يا تيته
عفاف / ليه
رحيم / انا لو كنت بفهم فى الدهب كويس مكنتش هاخد حد
عفاف / بقى كدا
رحيم / مقصدش يا تيته بس انا نفسى حياتى انا و رحمه تبقى قايمه على اختياراتى انا و هى بس مش عاوز اى حد ياثر على قراراتنا انا عارف اننا مبنفعهمش فى كل حاجه بس احنا مش هنتعلم غير من غلطنا و احنا لما هنحتاج مساعده هنطلبها و لا ايه
عفاف / والله دا فكر يحترم و محدش يقدر يلومك عليه
رحيم / لا انتى عارفه ان ماما هتلومنى و هتعمل حوار و تتقمص و مشكله
عفاف / امك طيبه اوى يا رحيم هى بس ليها ظروفها
رحيم / انا بحس انها حاطه رحمه فى دماغها
عفاف / هى رحمه لوحدها حتى عروسه اخوك مقولكش عامله فيها ايه دى مطلعه عينها نزلت معاهم و هما بيشتروا السيراميك و كل مالبت تنقى حاجه تعيب عليها و فى الاخر اتخانقوا و عماد رجع كفران امبارح
رحيم/ بتتكلمى جد يا تيته
عفاف / زى مبقولك و العروسه قفلت الموبايل و عماد دب خناقه مع امك و فى الاخر كل واحد دخل حبس نفسه فى اوضته مقموص
رحيم / شوفتى اهو ده بقى اللى انا مش عاوزه
عفاف / ملكش دعوه انت خد قرارك و انا فى ضهرك
رحيم / ربنا يخليكى يا تيته سلام بقى لحسن هتاخر عالتمرين سلام
عفاف / ربنا يوفقك
............
فى الكليه تانى يوم
روقيه / ايه ده انا عاوزه اتفرج على صورتى فى الفرح مليش دعوه
رحمه / خلاص هبعتلك الصور اللى انتى طالعه فيها عالفيس لما اروح
روقيه / اوك
عبير تدخل
روقيه / اهلا بالعروسه
عبير / اهلا ... رحمه ممكن اتكلم معاكى ثوانى
رحمه / اكيد
عبير / تعالى معايا على المكتب لو سمحتى
رحيم / خير
رحمه / اوك مفيش مشكله جايه
.........
فى المكتب
رحمه / خير شكلك مدايق اوى
عبير / انا بفكر افسخ الخطوبه
رحمه / ليه بس ايه اللى حصل
عبير / بصى يا رحمه انا مش عارفه اقولك ايه بس معرفش هستحمل الوضع ده طول حياتى و لا لا انا رفضت عرسان كتير قبل كدا على فكره عشان انا مش من النوع اللى بيعرف يقدم تنازلات
رحمه / و مين طلب منك تقدمى تنازلات
عبير / انتى ازاى بتعرفى تتعاملى مع حماتك
رحمه / طنط زينب هههههههههههههههه
عبير / يابنتى انا بجد تعبت كل حاجه تدخل فيها و مش عاجبها اى حاجه
رحمه / هههههههههههههههههه
عبير / انتى بتدحكى
رحمه / بصى هى مامتك مش بتقولك رايها فى الحاجات اللى بتنقيها
عبير / ايوه بس مبتحاولش تفرضه
رحمه / طب اعتبريها زى مامتك بصى يا بنتى انتى بس مش واخده على اسلوبها و حاطه حساسيات بينك و بينها
عبير / قصدك ايه
رحمه / على فكره هى بتعمل معايا كدا و مع ماما و مع تيته و معانا كلنا دا طبعها بتحب تقول رايها هو ساعات بيكون غريب شويه بس دا مش معناه انك مجبره تنفذيه
عبير / يا سلام
رحمه / بصى انا و رحيم متفقين من واحنا فى اللفه ان راينا من دماغنا بنعمل كل مصيبه و التانيه مقولكيش
عبير / و محدش بيزعقلكوا
رحمه / كل واحد بينصحنا و يدينا رايه و احنا بنقى الراى اللى يناسبنا
عبير / اها
رحمه / انتى اتكلمى مع عماد و اتفقوا سوا
عبير / يابنتى انا اصلا مش طايقه عماد ازاى يسكت من الاساس
رحمه / دى امه يا بنتى مينفعش يتخانق معاها انتى اسمعى من هنا و فوتى من هنا و مدام انتى و عماد كويسين خلاص كبرى مخك بقى
عبير / شكرا انا انبسطت كتير بكلامى معاكى
رحمه / انتى اختى الكبيره كان المفروض انتى الى تنصحينى بس شوفتى بقى يوضع سره فى احسن خلقه
عبير / طب اللحقى بقى لحسن الدكتور شكله جه و هتتاخدى غياب
رحمه / يا خبر عن اذنك
.............
فى القاعه
الدكتور يدخل و رحمه تدخل بعديه
الدكتور / اتاخرتى ليه انا قولت مليون مره محدش يدخل بعدى
رحمه / اسفه انا كنت فى المكتب مع بشمهندسه عبير
الدكتور / ماشى ادخلى و متتكررش فاهمه و لا لا
رحمه / فاهمه فاهمه
رحمه تدخل تقعد جنب رحيم و تبصله و تبتسم رحيم يكتب على ورقه و يباصى لرحمه
رحمه / لو زعلك انزل انيمله العربيه عالارض ...ههههههه
رحمه تشخبط عالكلام و تكرمش الورقه و ترميها
.............
فى البيت عند رحيم
زينب قاعده بتقطع سلطه قدام التليفزيون و التليفون يرن
زينب / الو مين معايا
عبير / ازيك يا طنط
زينب / اهلا يا بنتى عامله ايه عماد فى المعرض تحت
عبير / الحقيقه يا ماما ممكن اقولك ماما صح
زينب / طبعا طبعا نادينى زى مانتى عاوزه
عبير / انا يا ماما بتصل اعتزر لحضرتك على اللى عملته فى المعرض لما سبتكوا و مشيت انا بجد اسفه اوى انا كنت غلطانه
زينب / بجد دانا كنت ناويه ... اه ايوه و بعدين
عبير / بصراحه انا اتكلمت مع رحمه فى الكليه و هى اللى فهمتنى غلطى
زينب / رحمه ؟؟؟؟
عبير / ايوه هى قالتلى شويه نصايح انا اكيد هعمل بيهم فى حياتى عشان انا و عماد نبقى سعدا زيها هى و رحيم
زينب / و ممكن اعرف ايه هى النصايح دى و لا دا سر بينكوا
عبير / مفيش اسرار عليكى يا ماما
زينب / طب قولى يمكن افكر اعمل بيها انا و محمد
عبير / هههههههههههههه يا ماما دانتى الاصل و منك احنا بنتعلم
زينب / اهو الواحد يطور من حاله احكى احكى
عبير / قالتلى ان اهم حاجه فى سعادتها هى و رحيم ان تفكيرهم من دماغهم و مبيسمعوش كلام حد
زينب / بجد و ايه كمان
عبير / ايوه هى قالت انهم بيسمعوا للنصيحه و يطلعوها مالناحيه التانيه و بكدا مش بيزعلوا حد منهم و فى الاخر بيعملوا اللى فى دماغهم هما
زينب ملامحها تقفل / بقى كدا
عبير / و بصراحه انا شايفه ان ده حقك طبعا يا ماما انك تنصحى و انا اسفه انى كنت فكراكى يعنى انك بتفرضى رايك علينا
زينب / معاكى حق انا مكنش قصدى ابدا انى افرض رايى انا بس كنت بنصحك لمصلحتك انتى و ابنى
عبير / اسفه يا ماما انا فهمتك غلط
زينب / و لا يهمك ..... سلام
............
فى البيت بعد الكليه
رحيم و رحمه طالعين يدحكوا عالسلم زينب تقابلهم
زينب / اتارى البيت منور
رحيم / ازيك يا ماما عامله ايه وحشتينى
زينب /متشوفش وحش يابنى تعالوا عوزاكوا انتوا الاتنين
رحيم و رحمه يدخلوا ورا زينب جوه البيت تقعد عالكنبه و هما يقعدوا عالكراسى جنبها
زينب / ناوين تنزلوا تجيبوا شبكتكوا امتى
رحيم / لسه محددناش معاد
زينب / انتوا بتاجلوا ليه انجزوا فى الموضوع ده بقى عشان نلحق نحجز القاعه و نفرح بيكوا
رحيم / باذن الله يا ماما بقولك ايه انا شامم ريحه سمك مقلى كل و برقلى و لا ايه
زينب / اكيد و سلطه خضرا و سلطه طحينه و رز احمر اللى انت بتحبه
رحيم / طب انا واقع مالجوع
زينب / بس كدا على متغير هكون غرفتلك تاكلى معانا يا رحمه انتى بتحبى السمك المقلى مش كدا
رحمه / اه بحبه اوى تسلم ايدك
زينب / طب روحى غيرى و تعالى بسرعه
رحمه / حاضر
.............
فى البيت عند رحمه
عفاف / بجد
رحمه / ايوه يا تيته طنط زينب عزمتنى عالغدى فهروح اكل معاهم
عفاف / طب دانا عملالك المكرونه بالبشاميل اللى بتحبيها بايدى
رحمه / طب ايه رايك اخد حتتيتين معايا و انا رايحه هناك الكل بيحب مكرونتك و اكيد هتبقى حركه حلوه يعنى و لا ايه رايك
عفاف / بس كدا انا هسخنهالك على متغيرى هدومك
رحمه / ماشى
...........
فى بيت رحيم
الكل متجمع عالسفره و رحمه داخله و فى ايدها صينيه عليها مكرونه بشاميل متقطعه قطع تحطها فى وسط السفره
رحمه / لقيت تيته عامله مكرونه بشاميل قولت اجيب معايا الكل بيحبها مش كدا
رحمه تروح تقعد جنب رحيم
زينب / و انتى مين علمك تاكلى يا رحمه فى حد فى الدنيا حد بياكل مكرونه بشاميل مع سمك مقلى
رحيم / انا كان نفسى اوى فى الاتنين هاكل من ده نص بطن و من ده نص بطن
محمد / انا عن نفسى هاكل السمك سخن و هخلى المكرونه اتعشى بيها
زينب / هتتعشى بشاميل غلط على صحتك يا حبيبى
محمد / انتى فكرانى عجزت و لا ايه نسيتى اما كنتى تعمليلى المحمر و المشمر عالعشا نسيتى
زينب / دا كان زمان يا راجل
محمد / هههههههههههههههههههههه
زينب / على العموم اللى ياكل على درسه ينفع نفسه اللى عاوز ياكل سمك ياكل و اللى عاوز مكرونه ياكل هو انا يعنى اللى بطنى هتوجعنى و لا يمكن كان قصدك يا رحمه انك تجيبى معاكى اكل عشان يعنى اكل قصاد اكل و متبقيش كلتى عندنا حاجه
رحمه / لا طبعا يا طنط مكنش دا قصدى خالص
زينب / طب كلى كلى
رحمه تبص لرحيم و تبص فى الطبق ينزل ايده تحت الترابيزه و يمسك ايدها تبصله يبتسملها فتبتسم و تاكل
زينب / بقولك يا محمد
محمد / خير
زينب / بما ان رحيم و رحمه مشغولين طول الوقت ايه رايك انا و انت يعنى ننزل ننقيلهم شبكه حلوه هديه مننا و نخلصلهم حوار القاعه و الحاجات دى ايه رايك
محمد / والله يا زينب انا كمان مشغول خالص و طالع عينى بين هنا و اسكندريه و عماد اللى كنت معتمد عليه انشغل مع خطيبته
زينب / اممممم خلاص اشوف حياه و لما ماما عفاف و لو محدش رضى ينزل معايا انزل انا بقى لوحدى مانا برضه زوقى حلو و لا ايه يا رحمه فى اقتراحى
رحيم / انا مش موافق
زينب / طب على الاقل اسمع راى رحمه يمكن يكون لها راى تانى
رحيم / ميهمنيش رايها فى حاجه حتى لو هى وافقت انا مش موافق
زينب / ليه مش عاجبك زوقى و لا ايه الحق عليا انى عاوزه اشيل من عليك الهم ده عشان تركز فى اللى وراك
رحيم / انى انزل انا و خطيبتى و ننقى شبكتنا و قاعتنا دا مش هم لو حاجات مهمه زى دى بالنسبالى هم و مش قادر اعملها لوحدى امال هنكمل باقى حياتنا ازاى
زينب / انا بقول عشان ننجز وقت بس
رحيم / ربنا يخليكى يا ست الكل بس شبكه رحمه هديه منى انا و انا عاوز انقيها بنفسى
زينب تاكل معلقه رز و تبرطم / قال يعنى دافع تمنها من جيبك
رحيم يزق الطبق / انا شبعت عن اذنكوا
رحيم يقوم و رحمه تقوم وراه جرى
محمد / نقول ايه بس الطبع يغلب التطبع و لا ايه يا زوزو انا كمان شبعت تسلم ايدك الاكل يجنن
محمد يقوم يروح اوضه رحيم
............
فى اوضه رحيم
رحمه / مالك بس ياعم اتعصبت كدا ليه
رحيم / مفيش انا اصلا يادوب ساعتين انزل عالتمرين فيادوب يادوب اخلص الاسكتشات بتاعتى
رحمه / طب يعنى ايه مش هتساعدنى فى استكتشاتى و لا ايه
رحيم / ازاى بس الوعد وعد روحى خلصى اللى تقدرى عليه و شوفى اى حاجه تقف معاكى تعاليلى علاطول و انا اول مرجع بالليل مالتمرين هعدى عليكى اشوف وصلتى لفين
رحمه تروح تقعد جنبه / لما ترجع ايه يا حبيبى هو انت لما بترجع بتبقى قادر تصلب طولك حتى
رحيم / لا الوضع اختلف طبعا كتير عن الاجازه هرجع قادر زى زمان يلا يا بت متضيعيش وقتى و روحى شوفى اللى وراكى
محمد يدخل
رحمه / انا ماشيه بقى
محمد/ ايه اذا حضرت الشياطين ذهبت الملايكه و لا ايه
رحمه / معقول يا عمه انا كدا كدا كنت ماشيه عن اذنكوا
رحمه تمشى
محمد / مالك يا معلم شكلك مدايق ماللى امك قالته
رحيم / هى معاها حق عشان كدا انا قررت انى مش هجيب شبكه رحمه دلوقت انا هجيبها من فلوسى
محمد / يا راجل هو انا و انت ايه مش واحد و بعدين انت ليك عندى زى اخوك بالظبط ده حقك و حق ربنا
رحيم / لا
زينب تدخل
زينب / ايه اتقمصت منى خلاص ليك حق والله مانا كلمتى و رايى بقوا بيقفوا فى الزور
رحيم / ليه بتقولى كدا يا ماما
زينب / لا خلاص متاخدش فى بالك انا كنت متوقعه انكوا هتعملوا كدا فعلا انا كدا اتاكدت ماللى سمعته
رحيم/ و سمعتى ايه بقى يا ماما
زينب / سمعت ان الست السنيوره راحت لعبير خطيبه اخوك و قالتلها انى رايى ملوش لزمه و نصحتها تدخل من هنا و تطلع مالناحيه التانيه
رحيم يقوم يقف / ايه الهبل ده مين اللى قالك الكلام الفارغ ده
زينب / مش مصدقنى روح هات الست هانم و اسالها قدامى قولها قولتى الكلام ده لعبير و لا هى بتتبلى عليكى
محمد / هى عبير قالتلك ان رحمه قالت كدا
زينب / امال انا بتبلى عليها
رحيم / هو عماد فين
زينب / و ماله عماد ومال الموضوع ده و لا انت مش هتقدر على ست رحمه فهتتشطر على اخوك
رحيم / وهو عماد قادر على الست هانم اللى لسه بنقول يا هادى و بدات توقع بينا و شغل السلايف ده
محمود و عماد يدخلوا
محمود / فى ايه صوتكوا جايب للمعرض تحت
زينب / الست هانم بنتك المتربيه بتقول لعبير انى طيشه
رحيم / عبير دى كدابه رحمه عمرها مهتقول كدا ابدا
زينب / طب متنادى الست هانم و تورينى
رحيم / مش لما عماد ينادى عبير الاول
عماد / طب ممكن واحده واحده افهم ايه اللى حصل و انتى شوفتى عبير فين يا ماما
زينب / مالاول عشان الكل يفهم عبير اتصل بيا و اعتزرتلى على اللى هى عملته لما كنا بنقى السيراميك و قالتلى ان رحمه شرحتلها الوضع و نصحتها ازاى تكمل حياتها ازاى بقى انها تعتبرنى طيشه تدخل كلامى من هنا و تطلعه من هنا
رحيم / بزمتكوا رحمه تقول الكلام ده و لا الحيوانه دى بتتبلى عليها
عماد / رحيم اللزم ادبك
رحيم / لا يا شيخ ده اللى قدرت عليه
رحمه و عفاف و حياه يدخلوا
رحمه / انتوا بتزعقوا ليه كدا
زينب / اهى جت الست هانم
عفاف / فى ايه يا ولاد مالكم
محمود / انتى اتكلمتى مع عبير النهرده
رحمه / ايوه ليه ايه اللى حصل
عماد / قولتيلها ايه بالظبط لو سمحتى
رحمه / كانت مدايقه فحاولت اهديها قولتلها مدام عماد كويس متدايقش نفسها و انها تتفق معاك انت على حياتكم ازاى تمشوها و محدش هيعترض مدام انتوا متفقين
عماد / يعنى مقولتيلهاش تدخل كلام ماما من ناحيه و تطلعه من ناحيه تانيه
رحمه / لا طبعا انا قولتلها الجمله دى فعلا بس مش على طنط والله
زينب / يعنى قولتيها
رحمه / لا انا قولتلها النصيحه اللى متعجبكيش محدش هيجبرك تنفذيها دخليها من ودن و طلعيها مالناحيه التانيه
رحيم / شوفتوا تحوير الكلام شوفتوا قله الادب دى بدات بدرى اوى يا اخى
عماد / مقولتلك اللزم ادبك
رحيم / انهى ادب و الهانم قاعده فى بيتها هناك و قايده بيتنا حريقه اسمعى يا رحمه البت دى متكلميهاش تانى و اسمع يا عماد انت اخويا و على راسى بس لو مش عارف تلم خطيبتك و انتوا لسه فى اول الخط شوف بقى لما هتدخل هنا و تحط رجليها فوشنا و تركب و تركبنا كلنا
عماد يضرب رحيم قلم على وشه و رحمه تصرخ
رحيم / انت عارف انى اقدر اردلك القلم ده عشره
عماد / انا اسف انا مقصدتش انا مش عارف انا عملت كدا ازاى
رحيم يسيب المكان و يمشى و الكل مذهول ماللى حصل عماد بيبص لرحمه يلاقيها بتعيط
عماد / انا مقصدتش هو اللى استفزنى انتى عارفه انى عمرى مكنت همد ايدى عليه
عفاف / برافو يا زينب عرفتى تربى
الكل يمشى و عماد قاعد عالسرير مصدوم و زينب واقفه جنبه بتعيط
زينب / العيب مش عليك العيب عليا انا
عماد / هى عبير قالتلك ايه بالظبط
زينب / قالتلى اللى قولته
عماد / ماشى انا ليا كلام تانى معاها
زينب / ايه ناوى تخسرها هى كمان
عماد / انا مخسرتش اخويا انا مفيش حاجه فى الدنيا هتفرق بينا و ان كان على اللى حصل فانا هبوس رجله عشان يسامحنى هو عارف كويس انها لحظه نرفزه غلطه الشيطان دخل بينا
زينب تطبطب على كتف عماد و تمشى و عماد يمسك التليفون
...........
فى اوضه رحمه
رحمه / انا كنت عارفه انى هلاقيك هنا
رحيم / انا مخنوق و مش طايق روحى و لو نزلت الشارع هصور قتيل ممكن تقفلى الباب و تسيبينى لوحدى شويه
رحمه تروح تقعد جنبه و تلعب فى شعر
رحيم / لو كان حد تانى والله
………………………
•تابع الفصل التالي "رواية مفيش رحمه" اضغط على اسم الرواية