رواية احببت صقر جارح الفصل السابع و الثلاثون 37 - بقلم بطوط رابح
مالك واقف وساند ع العربيه وكل شويه يبص ع ساعته مسك الهاتف بيرن ع بطه بكنسل كل شويه يرن يكنسل فجاه ظهر عدى قدامه
مالك ببسمه شماته: اى ده اى ده مين معلم عليك كده
عدي بضحك: اى يعم انت ماشي بمبدا اللهم لا شمات بس انت شمتان يعم ده حرامى داخل شقتى ادانى بحاجه ع دماغى المهم اى موقفك كده انت مش رايح كتب الكتاب
مالك: لا سلامتك بس كتب كتاب مين
عدى بتمثيل الصدمه: متهزرش انت مش معزوم
مالك بستغراب: معزوم ع اى كتب كتاب مين
عدي: لا ياعم لحسن تكون ع الضيق ويزعله خلاص
مالك: شوفتنى رحت بس كتب كتاب مين قولى
عدى بيوطى صوته: اصل يستا اخيراا اكرم هيصلح غلطته وهيجوز وانا هجيب المأذون ورايح اهو
مالك بقلق: غلطته مع مين؟
عدى: احم انت متعرفش لا خلاص بقا الى ستره ربه
مالك: انجز وبلاش شغل البنات ده شوق ولا دوق
عدى بضحك: لا مش القصد بس حرام دى بنت برضو وانا مبحبش اتكلم ع بنت
مالك بنفاذ صبر: خلاص اوعا من قدامى بقا
عدى: خلاص بقا ميبقاش خلقك ضيق المهم يبنى من فتره كده اكرم جه وقالى ان عاوز الشقه وبتاع فضلت اقوله لى وكده قالى وحده زميلتنا جايه وهيقعدو عادى ويمشى فنا فضلت اقوله حرام يستا وبلاش وبتاع وخلى بالك
مالك: انجز وبعدين
عدى: المهم سبتله الشقه وغلط هو والبت دى وكل شويه كانت بتزن على وبتاع عشان يجوزها واهو اخيرا الحمدلله هيكتب كتابه عليها بس الى مستغربه انت ازاى متعرفش
مالك بقلق: وهعرف لى انا مالى ب اكرم
عدى: اكرم اى يعم مش انت قايل ان بطه تعرفها وكنت تعرف اهلها
مالك بقلق: وبطه اى دخلها
عدى: انت مبتفهمش يبنى بطه هى الى هيكتب كتابها انا يدوب هروح اجيب الماذون
مالك بصدمه: انت بتقول اى بطه مين
عدى: اها والله يبنى انا رايح اهو مستنينى ف شقتى من الساعه 3
مالك الدنيا بدات تلف بى ومكنش مستوعب حاجه
خرجت نجلاء ومحمد ومنار وذياد وقربه من مالك وسلمه على وبصه لى عدى بقرف وهو بصلهم بتحدى
منار: انت مستنى بطه
مالك بصدمه: مش مفروض كانت عندها محاضره معاكو
نجلاء: هى قالت انها خدتها وكانت وجفه مع اكرم واحنا دخلنا المحاضره من بدرى
مالك بصدمه: اركب يلا ودينى
عدى: هتحضر طيب استنا بقا نكلم الماذون الاول
مالك بعصبيه: بقولك يلا
منار: هو فى اى بطه فين
عدى بيكلمها بستفزاز: اى ده هى معزمتكوش انتو كمان
محمد بغيره: متوجهش ليها كلام
منار: استنا يامحمد عزمتنا ع اى
عدى بضحك : اهدا بس ياشبح عشان خوفت
مالك: بقولك يلا مش هنحكى وبدا يتحركه ع العربيه
منار راحت وراهم بسرعه: فى اى يامالك بطه فين
مالك بصدمه: بطه بيكتب كتابها
منار بذهول: انت بتجول اى
عدى بضحك هاتى صحابك ويلا بسرعه عشان نلحق ع شقتى انتى طبعا عرفاها
ساق مالك العربيه بسرعه تفت منار على منار خدت الكل وبدا يتحركه هما كمان بسرعه ع شقه عدى
ف الصعيد
بدر قام بصدمه: واها انتى بتجولى اى انا متجوز وبحب مراتى واعيه للى بتجولى ده
ام عبير قامت ورا: احب ع ايدك عشان خاطري مافيش حل تانى البت هضيع منى وبدات تكح جامد ومسكت قلبها بدر ساعدها وقعدها وجبلها مايه
بدر بحزن: ياما خاطرك غالى جوووى عندى بس انتى كده بضمرى حياتى
ام عبير بتعب: انا عندى المرض الوحش وانت عارف يبنى انا ايامى معدوده مش هاين عليا اسيب بتى اكده ترداها ع حد من اخواتك عبير بت طيبه وع نيتها ولا لفت ولا دارت ملهاش ف اى حاجه انا مش هرتاح طول ماهي كده وانا خايفه عليها منهم جوووى عيله ابوها واعره جووى ومبيطجوش الله ف حد ودى عيله غلبانه احب ع يدك ساعدنى
بدر بتوهان قام: هبجا اجيلك تانى ياما ومتعبيش نفسك ف التفكير هلاجى ليها حل باذن الله
ام عبير: مفيش غيرك هيحمى بنتى
بدر وهو خارج: متجلجيش ادعى ربك
خرج بذهول وتوهان ومش عارف يعمل اى
عبير قربت من امها وبدات تعيط جامد امها حضنتها وفضلت تعيط
ام عبير: حجك عليا ياحبيبت جلبى مافيش ف ايدى حاجه انا خايفه اموت وتبجى لوحدك
عبير بشهقات: بعد الشر عليكي ياما متجوليش اكده تانى ربنا يبارك ف عمرك وميحرمنيش منك بس حرام نخرب ع الراجل
ام عبير: ده شرع ربنا فين الخراب
عبير: بس انا مش عوزه ادخل ع ضره
ام عبير بدموع: حجك عليا
خرج بدر وماشى وقاعد يفكر لقا الهاتف بيرن رد
دينا: اى يابدر انا رنيت كذه مره مش بترد لى
بدر: معلش مسمعتش المحمول
دينا بستغراب: مال صوتك فيك اى انت كويس
بدر: اها ياحبيبتي كويس متجلجيش المهم البسي انا جاى
دينا: لو تعبان خلاص خليها بكره
بدر ببسمه: لا ياحبيبتي انا جاى اهو بس انجزى وقفل معاها وبدا التفكير مره اخره
ف اوضه ساندى
خالد: متتعوديش ع كده ها
ساندى: مش فاهمه
خالد ببسمه وهو بيشدها وقعت على: متتعوديش تتدلعى عليا كل متعوزى حاجه
ساندى بضحك وهى بتمشي اديها ع وشه: اومال ادلع ع مين لو مدلعتش ع راچلى وتاچ راسي ليا مين ادلع على
خالد ببسمه قرب من رقبتها وطبع قبله رقيقه: انا اثبت بجد
ساندى بحب: بس انا مبثبتكش انت تاج راسي انا بحبك جووى يا خالد وبحب الحب عشان معاك انت ولو رجع بيا الزمن الف مره هحبك تانى الف مره
خالد وهو بيشلها وبيلف بيها: يواد يجااااامد انت هحبككك اكتر من كده اى
ساندى بتضحك بصوت عالى وبتحاول تحط اديها ع بوقها عشان صوتها: حبنى اكتر واكتر
خالد بحنان: انا بالفعل كل شويه بحبك اكتر واكتر بحبك حب محدش حبه لحد تقريبا قبل كده نفسي اجيب منك 100عيل
ساندى بشهقه: 100 عيل اى يبنى الارنب مبتجبش كل ده
خالد: مهو احنا هنجيب بقا احنا هنعمل حاجه اجدد حاجه
ساندى: ومين بقا الى هيربي كل ده
خالد بثقه: شريك حياتك طبعا بوصي بختصار شديد انا وانتى كل حاجه هنعملها سواا اكلنا عيالنا تنضيف شغل كل حاجه كل حاجه هنعملها مع بعض
ساندى بحب.: ربنا ميحرمنيش منك ابدا ويارب يرزوجنى بذريه الصالحه معاك
امن خالد ع كلامها وبدا يكلمه بنته ع الهاتف ويطمن عليها وع سمر
ف القاهره
وصل مالك وبيدعى ربه يكون كلام عدى كدب بدا يطلع مع عدى. عدى فتح الباب براحه ومعا مالك
مالك بصدمه:بطه
لقا بطه قعده ع الكنبه وسانده دماغها والدريس بتاعها مفتوح والطرحه مقلوعه واكرم خارج من المطبخ بتشرت كت وشورت قرب بسرعه منها وبيحاول يقفل الزراير تحت صدمه وبيحاول يفوق فيها وهى بتتكلم بخمول ومش دريانه بحاجه
اكرم بعصبيه: اى ده مين جابه ده
مالك قام بعصبيه وبدا يضرب فى وعدى بيحاول يسلك ونطق بعصبيه: مش قولتلك ابعد عنها يزباله
اكرم وهو واقف بستفزاز: هى الى جت واترجتنى اجوزها انا مليش ذنب خالص وبعدين انت اى دخلك انت مكنش جوزها ولا حد من عيلتها وانا معرفش
مالك تف على بعصبيه وقرب من بطه شالها: اقسم بالله هندمك يزباله وقرب من الباب ونزل قبلته البنات ومحمد وذياد
منار بخوف: واها مالها اى حووصل فى اى انطق
مالك بضيق: افتحى العربيه وبطلى اساله
قرب محمد وفتح العربيه وبيحاول يساعده مالك بصله وقفه
مالك بجديه: تعالو معايا
منار ونجلاء بعياط: هتاخدها فين
مالك: اركبه هتعرفه ركبها وقرب من محمد كلمه ورجع تانى ليهم ف العربيه وبدا يسوق بعصبيه
منار ونجلاء بيحاوله يفوقوها
بطه بضحك وهى مش ف واعيها بدات تتكلم: انا جعانه جوووى ياما وبعدها بدات تعيط وحشتونى جوووى سبتونى لى ارجعه بجا انا تعبت ومش عارفه اروح فين ولا اعمل اى الكل بياذينى جووى ياما محدش معايا انا لوحدى وبدات تفك ف الزراير انا حرانه جوووى يوووو
منار بعياط: انا معاكى ياحبيبتي فوجى بجا مالك فيكى اى جوليلى
نجلاء بعياط: هى مالها بتعمل اكده لى
مالك: شاربه حاجه مخدره
نجلاء: هنعمل اى ديلوج هى اى وداها هناك وشربت لى
مالك بوجع: ملوش لازمه الكلام دلوقتي
وصله للبيت وشالها والبنات طلعه معاها
منار ونجلاء بنبهار من العماره
منار: ده بيتك
مالك ببرود: اها وبطه ساكنه هنا
وصل للشقه ودخلها الحمام وهما داخله معا
مالك جاب هدوم وفوطه وداها لى منار: حوله تفوقها وغيره هدومها
خرج بره وبعد شويه خبط ع الباب
نجلاء فتحت وخرجه وهما ساندين بطه وهى ماسكه دماغها
مالك قرب منهم وحط قهوه وقال ببرود: اشربى
بطه بتعب: انا مش جادره انا مصدعه اوى
مالك بيكلمها بقرف: اشربى عشان تفوقى وعشان االصداع ده
بطه بتحاول تقوم ومقدرتش جعدت تانى: انت بكلمنى كده لى
منار بصووت واطى: خلاص اهدى
بطه بعصبيه: اهدا اى بوصي بيكلمنى ازاى
نجلاء بهدوء: معلش اهدى بس عشان نتكلم اشربى يلا
بطه: هو فى اى بتكلمونى اكده لى
مالك بتريقه: معلش هنقوم ناخدك بالاحضان ونكفائك صح
بطه بعصبيه: لاعا مبجولش تعملو اكده بس فى اى بكلمونى كده لى
وفجاه الباب خبط نجلاء قامت واتصدمت
مالك: اتفضلو يا شباب اتفضل ياشيخ
بطه بستغراب: اى ده مين دول
مالك ببرود: المطبخ ع ايدك الشمال يمنار اتعملى مع الضيوف اتفضلى هفهمك
هزت راسها منار وهى مش فاهمه حاجه
بطه بقلق: متفهمنى هنا
مالك قام ودخل جوه
محمد قرب منها بحزن: ادخلى يبنت عمى شوفى
بطه قام وهى مش فاهمه اى حاجه وحسه انها ف حلم ماشيه بتسند ع الحيطه لغيط لما وصلت قعدت ومسكت دماغها: ممكن تجول فى اى انا مش فاهمه حاجه
مالك وف ايده الورق: قدامك حل من الاتنين تقبلى تجوزينى وده شرف ليكى اصلا او ترفضى وتتحبسي والورق الى مضيتى على اهو
بطه بصدمه: اى شرف ليا وبعدين ده ورج يخص الشغل اى علاقه ارفض او اجبل وبعدين اى الطريجه دى حد بيتجدم لى حد كده طيب انا مش موافجه
مالك بضحك: مكنيش فاكره ان دايب ف دباديبك مثلا ده عشانك انتى مش اكتر ولا كمان مش عشانك ده عشان ابوكى وامك الله يرحمهم ولاجل بدر
بطه بذهول: انت بتجول اى
مالك ببرود: انا مش هتكلم تانى مفيش وقت الماذون بكره
بطه بعياط: يعنى اى هو يا كده يا كده ولى بطريجه دى
مالك بنفاذ صبر: بقولك مفيش وقت يالحبس ياتتجوزينى
بطه بدموع: طيب طلما عاوز تجوزنى لى بطريجه دى
مالك حن لما شاف شكلها كده راح اتكلم بجديه: ده لى مصلحتك انا خارج وقدامك خمس دقايق بظبط وهمشي الماذون ويبقا كده بنسبالى انتى اختارتى
خرج وسابها البنات جايه تدخل وقفهم وبعد عشر دقايق بطه قامت عدلت نفسها ولبسها وخرجت ليهم ومسكه البطاقه وحدفتها ع رجل مالك وهو قاعد
مالك وجه كلامه للماذون: اتفضل الحاجه اى
وبدا ف كتب الكتاب ومحمد كان وكيلها وبطه دموعها بتنزل بنهيار وبنات قعده جمبها وبدو يحضنوها ويهدوها وتم عقد القران وخرج ذياد مع الماذون وصله للباب وجه لى مالك
ذياد: بوص احنا عملنا الى انت طلبته بس انا بقولك نصيحه لوجه الله اكرم وعدى دولا شيطاطين وممكن يكون حصل سوء فهم وشهاده لله البت بى ميت راجل
محمد بقله حيله: انا جولتلك كل الكلام ده المهم يابن الحلال اتجى الله فيها انا سمعت كلامك لاجل ان انا عارف انك هتحميها ولازم تروح بيها البلد وتعرف الكل
مالك: باذن الله متشكر جدا ع وقفتكم بس معلش خده البنات ووصلهم
محمد: يلا يابنات انتو اتاخرته اوى
منار بدموع: لا انا هفضل معاها
محمد: هتجعدى معاها تهببى اى يلا يابنات بجول
ذياد: يلا يجماعه بقا
بطه وقف ببرود: متخفوش انا كويسه بكره نتقابل ف الجامعه ان شاءلله
مالك بتريقه: اها ان شاءلله نورته يشباب والله
سلمه عليها ونزله مالك قلع الجاكت ورمه ع التربيزه وقعد قدامها وربع ايدوو وقال ببرود وحط ايدو عند دقنها ورفع وشها: بوصي بقا ياقمر صلى ع النبى الدلع الى فات ده قوم والى جاى قوم تانى خالص
بطه زقت ايدو ومسحت دموعها وقامت مالك مسك اديها جامد
بطه بتوجع: اوعا سيب ايدى
مالك بعصبيه: لما اكلمك تقفى وتسمعى ومتسبنيش وتمشى فاهمه
بطه زقته بدموع: ابعد عنى بجا انا بكرهك انت بتعمل فيا كده لى انا مش فاهمه اى حاجه انا كنت معاك ف الشركه وانت وصلتنى الجامعه وبعد كده الدنيا اتلغبطت ومش فاهمه اى حاجه بجد فى اى لى كل ده لى تجوزنى اكده لى هو انا معيوبه وبدات تضرب فى وتعيط بنهيار سابها وراح قفل الباب بمفتاح وبعدها راح وفتح الباب التانى الفاصل بين الشقتين هى استغربت لما شافت الباب بيفتح ع اوضته علطول
مالك ببرود: متحوليش تتحركى من هنا ولا جامعه ولا شغل
بطه: تعاله هنا كلمنى
مالك بصلها ببرود: الكل ف التلاجه كولى ونامى وقفل الباب
بطه بعدت ع الارض وبدات تعيط وتضرب وشهاا وانهارت من الصويت
مالك بدا يرمى كل حاجه بتيجى قصاده ويكسر الازاز ايدو اتعورت قعد ع الكرسي وبينهج وبدا يتخيل اكرم وهو قريب منها وبدا يتخيل منظر الدريس وهو مفتوح وبدا يستنتج اى الى حصل بينهم فضل يخبط دماغها ويقول بصوت عالى بسسس بسسس مش عاوزز افكرر أخررجى من دماغى بسس خلاص ودخل ع اوضته الى قريبه من شقتها سمعها بتصرخ بصوت عالى وقلبه وجعه عليها وبعد وقت طويل لقا الصوت اكتم..
وف شقه عدى
عدى بضحك: ياالهووى لو شوفت شكله وانا بحكيله
اكرم بقلق: انا مش عارف بس اى خلانى اسمع كلامك
عدى بضحك وبيشرب من الكاس: فى اى متنشف يينى كده والله يبنى انا قولت اعملك مصدر دخل جديد ولا انا غلطان
اكرم بخوف: اها غلطان انت شوفت شكله كان عامل ازاى ده كان بيضرب ومش شايف
عدى بضحك: صراحه انا كنت بشيلك من تحت ايدو وانا ميت من الضحك شبه النمله المفعوصه
اكرم: انا مش فاهم اى لازمه الى عملنا النهارده
عدى: بذمتك مبسطش كده وانت شايفه دمه محروق ومش شايف قدامه
اكرم: اى الى يبسط ف كده انت مريض يبنى ده انا كنت هموت ف ايدو وكمان ذنبها اى البت دى بس صراحه احنا غلطانين وانا خايف
عدى: يختى نوغه خايف من اى متنشف ياض كده وبعدين مش دى البت الى كنت هتموت عليها اهو جبتهالك لغيط عندك وعملت كل الى نفسك فى وكانت تحت ايدك بقا ده جزاتى ولا ده اخره الخير
اكرم بتردد: مهو اصل
عدى: اصل اى
اكرم: اصل معملتش اى حاجه
عدى اتعدل: نعم بقالك ساعه ونص او اكتر مع دى لوحدك وتقولى معملتش حاجه انت بتهزر
اكرم: معرفتش اصلا انا يدوب بدات افك الزراير لقتها بدات تعيط وتفتكرت اهلها وانهارت من العياط بدات اهدى فيها وشربتها كاس تانى لقتها بدات تعيط اكتر انا اتوترت اكتر منا متوتر اصلا سبتها ودخلت المطبخ فضلت واقف شويه خرجت مره تانيه قلعتها طرحته ويااالهوى بقا شعرها جامد اووى قربت منها ولسه ها لقتها بتزوقنى وبدات تعيط وصوتها هيعله رحت قايم داخل الحمام غيرت لبسي ودخلت عملت كاسين واكل وقولت اظبط الدنيا لقيتك انت ف وشي مش عارف اى جابك بس
عدي: يخيبتك يعنى كل متعيط انت تبعد ونبى اتوكس بقا حد يكون تحت ايدو دى وتقولى بتعيط ده يجمدانها وهى بتعيط انت غبى ياض دى لو تحت ايدى والله مطلعها عايشه
اكرم: متحترم نفسك وملكش دعوه بيها وبعدين روح اتشتر ع الى اديتك ع عينك وغفلتك ومع واحد تانى دلوقتي
عدى بضحك: لالا ده انت اتقل بس هتشوف اى الى هيحصل انا عوزك تتفرج
اكرم: انا مش فاهم انت بتعمل كده لى يبنى لى عاوز تحرق دم مالك ب اى شكل
عدى: عشان هو دايما شايف نفسه احسن منى دايما بيثبت نفسه احسن منى واى حاجه انا بعوزها هو بياخدها منى كان واخد اهتمام من العيله كلها وهو كبر ونجح وعنى حجات كتير اوى وانا هنا محلك سرر كل حاجه انا بحبها هو بياخدها واخر حاجه عجبتنى دينا هو خدها وبعدها راحت لى غيره انا بقا بصراحه شايف حبه وهتمامه لى بطه فهخدها منه يعنى هخدها
اكرم مسكه من هدومه: انت لو قربت منها انا الى هقفلك
عدى زقه: ونبى اتنيل مهو رمالك قرشين وقالك ابعد بعدت يبقا ملكش دعوه
اكرم: بس متاذهاش خرجها بره لعبتك خالص اعمل اى حاجه تانيه غير كده
عدى بضحك: ان شاءلله يصغنن يلا يلا نروح نكمل سهرتنا بره
وخده ونزل ع مكانهم المفضل
ف الصعيد ف عربيه بدر
دينا بفرح: بس لبس البيبي تحفه اوى صح
بدر سرحان ومش بيرد:…
دينا: صح يابدر
بدر مش واخد باله
دينا بزعيق: بدددر بكلمك فى اى
بدر: ها معلش يا حبيبتي مش واخد بالى
دينا: انت مش واخد بالك من حاجه خالص انا من ساعت مقبلتك وانت تايئه خالص ومش بترد ولو رديت كلمه وخلاص فى اى مالك
بدر: معلش ياحبيبتي مشغول في حاجه كده
دينا: حاجه اى الى تخليك مشغول وانت معايا
بدر بزعيق: مجولت معلش بجا فى اى خلاص جولت متنيل مشغول
دينا بذهول: انت بكلمنى انا بطريقة دى
بدر وهو بينفخ: دينا انا مش طايج نفسي اجطمى معايا ديلوج
دينا اول مره تشوفه كده محبتش تضغط على حطت اديها ع ايدو: حقك عليا مقصدش متزعلش نفسك اوى كده يعم وباست ايدو
بدر ابتسم من حركتها وباس اديها وفضل ماسكها: انا الى حجك عليا المهم ديلوج عوزك متزعليش منى مهما حصل انتى اول حب واخر حب ف الدنيا مستحيل احب بعدك ولا حبيت جبلك فاهمه
دينا بستغراب: عارفه ياحبيبي بس بتقول كده لى
بدر ببسمه: اهو اكده حبيت اجولك اكده
واكمل طريقه ووصل للبيت وطلعه خدها ف حضنه وهى من تعب اليوم نامت وهو استمر ف التفكير وبعد وقت طويل نام
ف القاهره
فتح مالك الباب براحه لقاها نايمه ع الارض ودموعها ع خدها شالها براحه وهو مركز ف ملامحها الحزينه ودخلها ع سريرها بدا يقلعها الجزمه براحه وبدا يشل الطرحه بحظر عشان متصحاش وغطاها وفضل واقف شويه متابعها وهى نايمه وتعبير وشها الى بتتغير ودموعها الى نزله ف عز نومها زعل عليها قفل النور وخرج دخل شقته فضلت محتله كل تفكيره مش عارف يشلها من دماغه او ميفكرش فيها دخل ياخد دوش وبيحاول يظبط انفاسه لف فوطه حولين وسطه وخرج بعد تفكير كتير دخل شقتها مره اخره لقاها نايمه ف وضع الجنين قرب منها ونام جمبها وحطاها ف حضنه هى اتمسكت بى جامد استغرب رد فعلها ولكن نام بعد يووم طوويل متعب…
وف احد شوارع القاهره
ماشيه تايها ومش عارفه تروح فين وفجا افتكرت بيت صاحب جوزها فضلت تسال لغيط لما وصلت بتخبط الباب ب امل كبير
فتح الباب صلاح: ايوه مين
صباح بفرحه: الحمدالله انه انت معزلتش انا صباح مرات عاشور صحبك واخوك….
ـــــــــــــــ♕ــــــــــــــ
•تابع الفصل التالي "رواية احببت صقر جارح" اضغط على اسم الرواية