رواية ورد الفصل السادس عشر 16
البارت السادس عشر والسابع عشر
فارس كان واقف و عايز يسمع ورد هتقول ايه
ورد : انا اسفة يا حامد بس انا بحب حد تانى ان شاء الله تلاقى بنت الحلال انت طيب و تستاهل كل خير
حامد مشى و سابها
فارس خرج ووقف قدام ورد و كان قلبه بيرقص من جوه
ورد : قاسم انت ..انت فاهم غلط
فارس فجأة شال ورد فى حضنه لدرجة ان رجلها مش ملامسة الأرض
ورد : فارس عيب كده لو حد شافنا هيقول ايه
فارس : بص فى عنيها و طلع بيها اوضته وسط نظرات الخدم
فارس قفل الباب و رفع نقاب ورد
فارس بصت لورد بتردد : ورد بتحبينى
ورد : فارس الكل كان واقف تحت افتح هيفتكروا غلط
فارس : ردى عليا الاول
ورد : ايوة يا فارس انا بحبك من ايام مكنت عيلة عايشة مع عمى بحبك من زمان اوى كمان كنت بزعل لما حد يقولى انك بتحب منى و كان نفسى انك تحبنى ربع حبك لمنى
فارس عينه اتسعت من الصدمة
فارس: بتتكلمى جد يا ورد
ورد : ايوة يا فارس ....فارس يلا نخرج كده هيفهموا غل....
فارس قطعها بق*بلة طويلة سرقت انفاسها
فارس بعد عنها : انا عمرى ما حبيت قد يا وردتى
ورد اتكسفت و دارت وشها فى الأرض
فارس رفع وشها : مكسوفة من ايه يا ورد ارفعى راسك دايما
فجأة الباب خبط
احد الخادمات : فارس بيه انا ميشرفنيش انى اشتغل مع واحدة زى ورد بالأخلاق ديه و لو على الشغل انا عندى اشتغلها بشرفى انا همشى من البيت ده ديه حتى متكسفتش و طلعة الأوضة قدامنا
فارس بغضب : انتى بتقولى ايه ورد مراتى اطلعى بره انتى مرفوضة
ورد قعدت تعيط
فارس راح مسك ايد ورد و وقف فى نص القصر
فارس بجدية : ورد مراتى و اى حد هيقول عليها كلمة مش عجبانى يعتبر نفسه مرفوض مفهوم كله على شغله يلا
وطلع هو و ورد الأوضة
ورد قعدت تعيط
فارس حضنها : اهدى يا ورد مفيش حاجة حصلت لكل ده
ورد : انا اسفة لو كنت السبب فى احراجك قدام حد
فارس : احراج ايه يا ورد و محدش المفروض يجرحك بكلمة و أقف ساكت ده انتى يا ورد روحى انا بحبك يا ورد
ورد : ربنا يخليك ليا يا فارس و انا كمان بحبك
الخادمة بتخبط
فارس: خير
الخادمة : فارس بيه فى واحدة تحت بتزعق و عايزة تشوفك و اسمها منى
فارس : منى ... انا نازل
ورد بصت لفارس
فارس : انا مش عارف عايزة ايه احنا مطلقين بقالنا ٣ سنين
ورد : ممكن انزل معاك
فارس : طبعا تعالى
فارس نزل و اخد ورد
فارس : خير يا منى
منى : فارس انا كنت حامل لما طلقتنى
فارس بصدمة : ايه
•تابع الفصل التالي "رواية ورد" اضغط على اسم الرواية