رواية ورد الفصل الخامس عشر 15
البارت الخامس عشر
ورد فجأة مسكت النقاب و شالته و مكنتش لابسة طرحة فظهرت امامه بشعرها
فارس بصدمة و فرحة : ورد
فارس راح حضنها بله
فارس : انتى مشيتى ليه يا ورد انتى كويسة
ورد بعياط : غصبا عنى يا فارس مقدرتش اكون سبب فى انك انت و ابلة منى تتخنقوا
فارس : انتى بتقولى ايه يا ورد ده انا كنت هتجنن من غيرك و فجأة خرج ورد من حضنه
فارس بجدية : ورد الواد اللى لانا قالت عليه ده ابنك
ورد بخوف : مازن ايوة
فارس بغضب و صدمة : ايه ازاى
ورد : والله افهم مازن مش ابنى التعبير خا*نى مازن انا بربيه لكن مش انا امه
فارس : اومال مين امه
ورد : مازن ابن واحدة كانت بتشتغل هنا و اتجوزت من ورا اهلها و ماتت و هى بتولد مازن
فارس: روحتى لحد من اهله
ورد : لسه محدش يعرف مازن عنده ٣ شهور و كان تعبان لما اتولد خوفت عليه و كنت مقرره ارجعه لأهله
فارس : خلاص المهم انتى كنتى فين كل ده يا ورد و ايه اللى جابك تشتغلى هنا
ورد حكتله كل حاجة
فارس : انا كنت بت*عذب فى بعدك يا ورد انا كنت حاسس انك عايشة كنت متأكد مش حاسس بس
ورد : انا مش مصدقة انك دورت عليا يا فارس
فارس : خلاص من النهاردة يا ورد انتى هترجعى معايا
ورد : مينفعش يا فارس
فارس : ليه يا ورد مينفعش
ورد : اخف ارجع تانى اخر*بلك حياتك
فارس : لاء يا ورد انا مش همشى من هنا غير وانتى معايا
ورد : يا فارس طب
فارس : مفيش أعذار و بعدين عايز اقولك حاجة انا كنت متأكد انك انتى و انهاردة انا مكنتش همشى زى ما قولت بس كنت بختبرك و تقريبا كنت عارف
ورد : عرفت ازاى
فارس : انتى فكرة علشان اتنقبتى مش هعرفك ده انا بعرفك من طلتك ، ريحتك من بعيد ... انا بحبك يا ورد
ورد بتوتر انا لازم اروح اوضتى و جت تخرج
فارس مسكها : لاء انتى هتنامى هنا معايا
ورد : مينفعش لو حد شافنا من اللى فى البيت الصبح خارجة من اوضتك هيقولوا ايه
فارس : انتى مراتى متكسفيش من حد
ورد : محدش يعرف هنا
فارس: لاء انتى وحشتينى يا ورد و لو مش هتنامى هنا انا هنزل انام معاكى
ورد : مينفعش يا فارس
فارس بزعل : خلاص براحتك
ورد جت تخرج جت عند الباب رجعت حضنته تانى بسرعة و خرجت بسرعة
فارس من كتر الفرحة معرفش ينام ساعتها و نزل بليل اوضتها
ورد فتحت : بتعمل ايه هنا
فارس دخل و قفل الباب
فارس : انا هنام هنا النهاردة يا وردتى
ورد : اعقل يا فارس
فارس : هو انا بقى فيا عقل منك وراح شدها فى حضنه و ناموا
ورد: انا مش مصدقة يا فارس
فارس : ده انا اللى خايف لا أكون بحلم
ورد الصبح صحيت و فارس كان قام مشى الصبح
ورد فى المطبخ
خادمة ١ : ياه لو فارس بيه يبص لحد فينا
خادمة ٢ : ما خلاص فى حد وقعه
خادمة ١ : مين
خادمة ٢ : واحدة كده عاملة نفسها محترمة و شريفة
خادمة ١ : دول كتروا اوى الايام ديه
ورد : فى ايه بتبصولى كده ليه و بتتكلموا على مين
خادمة ٢ : انا شوفت فارس بيه و هو خارج من اوضتك الفجر و يعالم كنتوا بتعملوا ايه و طول الوقت قاعد معاكى ايه يا ورد هو اللى اختشوا ماتوا و لا النقاب ده لابسه عيرة
ورد : انتى ازاى تتكلمى عليا كده
خادمة ٢ : انا بقول اللى بشوفه متبلتش عليكى فى حاجة
ورد : فارس يبقى جوزى و خرجت
خادمة ٢ : قال جوزها قال ديه كدابة
خادمة ١ : و احنا مالنا خلينا فى شغلنا احسن
ورد خرجت الجنينة و هى بتعيط
حامد ( ابن حارس القصر شاب عنده ٢٣ سنة )
حامد : ورد انتى كويسة
ورد : شكرا يا حامد انا كويسة و جت تمشى
حامد اعترضت طريقها
حامد : انا اسف بس ورد انا عايز اعترفلك بحاجة ... ورد انا بحبك
ورد : .....
فارس فى اللحظة ديه كان سمعهم و شافهم و حس ان قلبه انك*سر لان حتى ورد امبارح مقلتلوش بحبك بعد كل ده و قال ممكن تكون مستكبره او شايفه اخ او اب بس مش حاجة تانية و ان ورد عايزة حد من سنها مش هو و لكن غيرته عمته و فجأة
•تابع الفصل التالي "رواية ورد" اضغط على اسم الرواية