رواية انت نوري كاملة بقلم شيماء حمادة عبر مدونة دليل الروايات
رواية انت نوري الفصل الثامن و العشرون 28
محمد بير”مى كل اللى على السفره : غبى غبى انت زاى تقول كده
محمد بعصبية : اوووووف اى الغباء ده
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند نور بتقفل على نفسها الاوضه وتفضل تعيييط
نور : ليه ليه ده انا حبيتك ليه كده
محمد بخبط على الباب
نور مش بتفتح ولا بترد
محمد بحزن : نور والله معرف كلت كده ازاي كل اللى اعرفه انى بحبك والله بحبك… اه لسه بفكر بفتون بس مش زى الاول والله انتى احتليتى تفكير وقلبى وعقلى
اروجكى افتحى نتكلم اعملى اللى انتى عايزاه اضربى اشتمى اعمل كل اللي عايزه انا مش هقولك لا
نور بتفتح الباب بجمود مصتنع
نور بتقول بكل وجع : طلقنى
محمد بيتصدم : انتى اكيد بتهزرى نور انا .انا مقدر …..
نور بصرخ : انت .انت اى انت واحد كداب وخاين استغلتنى وستغليت ضعفى معاك .انا بكرهك بكرهك
محمد بوجع من كلامها : لا مستحيل…..
نور : مش عايزه اسمع مبررات كدابه كفايه بقى كفايه وبيغمى عليها
محمد بقلق بيشلها ويحتها على السرير ويحول يفوقها بس مش بتفوق
محمد بيكلم نفسه : طب اعمل اى دلوقتي مينفعش اجيب دكتور يوم فرحى ولا ينفع اوضيها المستشفى بيفضل يفكر لحد متلفونه يرن وبيكون مصطفى متصل علشان يرخم
محمد بسرعه : مصطفى كويس انك رنيت
مصطفى بقلق : اى فى اى
محمد : فتون مغمى عليها ومش …
مصطفى : انت غبى يابنى عملت اى فى البيت
محمد بزعل : معملتش حاجه
مصطفى : مش فاهم
محمد بيحكيله
مصطفى بعصبية : انت اكيد غبى فى حد عقل يعمل اللى انت عملته ده
محمد بزعل : والله معرف انا قولت كده ازاى
مصطفى : اقفل على مشوف حل
محمد : بسرعه
مصطفى بيقفل وبيتصل على دكتور صاحبه ويخليه يروح بيت محمد
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى دهب
فيروز بنبهار : الله حاسه اني جيت المكان ده قبل كده
يحيى : اه جتيه
فيروز بحماس : دهب صح
يحيى : صح
فيروز بتحضنه : انت احلى زوج فى الدنيا
يحيى بيحضنها : يلا علشان ننام
فيروز : لا سبنى شويه
يحيى بيشدها ويمشى : الصبح هنعمل كل اللى نفسك فيه بس دلوقتي انا تعبان وعايز انام ممكن
فيروز : اممم ممكن
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
الصبح عند ادم
فتون بتصحه بنزعاج
فتون : بس يا ادم عايزه انام
ادم وهو دفن رأسه فى راقبتها : صحى النوم ياكسوله الساعه 12 الظهر
فتون بتقوم : ما انا منمتش بليل
ادم : بليل يالهوى على بليل
فتون : متكسفنيش بقى
ادم : مش بزمتك الرقص فى البيت احلى
فتون بتقرب منه بدلع : اه احلى وبتعضه من منخيره وتطلع تجرى على الحمام
ادم وهو حتط ايده على منخيره : يابت الهبله
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
نور بتقوم بتلقى محمد نايم جنب السرير على الكرسي
نور بتحول تقوم من غير ما تعمل صوت بس محمد بيصحه مخدوض عليها
محمد بقلق : انتى كويسه
نور مش بترد
محمد بكسره : نور والله اسف اوعدك أنها مش هتتقرر تانى ولو عايزه كمان نسيب مصر ونسافر انا معنديش مانع.اى حاجه بس متبعديش عنى
نور وهى بتعيط : وانا مش هقدر اعيش مع حد عايش معايا بجسمه بس إنما قلبه وعقله مع واحده تانيه
محمد : ارجوكى يانور اسمعيني
نور :طلقنى يامحمد
محمد بحبث وترجى : نور مينفعش اطلقك علشان كلام الناس هى فى واحده بتطلق يوم صبحيتها
نور : انا ميهمنيش كلام الناس
محمد : بس انا يهمنى مقدرش اسمعهم وهما بيتكلمو عليكى وكون انا سبب
نور لسه هنتكلم
محمد : طيب بصى نتفق اتفاق
نور مش بترد محمد بيكمل ويقول
محمد : احنا مش هنطلق لمده بس يكون عدى مده على جوازنا علشان محدش يقول عنك حاجة
نور : بس انا مش هقدر اعيش معاك فى مكان واحد
محمد : بصى انا هنام فى الأوضه الجنبك وانتى نامى هنا الحاجه الوحيده الى هنعملها مع بعض هى الاكل قولتى اى
نور : مش هكل معاك
محمد بابتسامه : ماشى بس خليكي فكره انى بحبك والله
نور بتعيط وتقول
نور : اطلع بره
محمد بيطلع ويسبها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى دهب
فيروز بتصحى يحيى بحماس
فيروز : يحيى يحيى يحيى اصحه بقى
يحيى بنوم : اممم
فيروز : يلا علشان نخرج
يحيى : نامى يابت
فيروز بتشد الغطا :لا و يلا قوم
يحيى بنوم : هى الساعه كام
فيروز : 2
يحيى بيشدها ويخدها فى حضنه
يحيى : يامفتريه عايزانى نطلع فى الحر ده
فيروز :اوف ما انا بقلى بأمه مستنيك تصحه
يحيى بيقوم ويقول بغمزه : ليه
فيروز بكسوف : عادى انا كنت زهقانه
يحيى : انا ملحظ انك من ساعة العملية بقتى بتتكسف كتير
فيروز : طب وده حلو ولا وحش
يحيى : هو انتى بتعملى حاجه وحشه
فيروز بحب : بحبك
يحيى : وانا بموت فيكي
فيروز بتقوم من حضنه وتشده : يلا نطلع بقى
يحيى : يلا
بيخدها ويروحم جبل موسى بس طبعا مش بتقدر تطلع لفوق وبتنزله من نص السكه وبيعدين بيركبم البيتش بجى
بيخلصم ويروحم مطعم ياكلم
فيروز بتعب : ااااه انا فرهض على الاخر
يحيى : وانا
فيروز : بس انبسط اوى
يحيى بيبوس أيدها : اعيش وبسطك ياروحي
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت مصطفى
رغد بزهق : يابنى اسكت
حمزه : لا يلا نروح
رغد : يا قلبى بابا كأن بيهزر بس
حمزه : لا هو قال هنروح نخطبها بكره
رغد : تخطب اى ده انت عندك 9 سنين
حمزه بغرور : 9,5
رغد بغيظ : صبرنى ياربى
مصطفى بيدخل البيت
مصطفى : فى اى صوتك علي ليه
رغد : تعالى شوف ابنك
مصطفى فى اى يا حمزه
حمزه : مش انت قولت هنروح نخطب ايسل انهارده
مصطفى بيضحك
رغد : بتضحك على اى ده بيتكلم بجد
حمزه : اه يلا
مصطفى : طيب بص ينفع استنا 12 سنه بظبط وبعد كده نروح وتتجوزها علطول من غير خطوبه
حمزه : ليه
مصطفى : علشان هى دلوقتي عندها 6 سنين وصغيره .بس بعد 12 سنه هيكون عندها 18 سنه وينفع تتجوزها ساعتها
حمزه بتفكير : طيب هما كام يوم
مصطفى :ليه
حمزه : هعدهم
مصطفى : 360×12=4,320 يوم
حمزه : كل ده لا مش موفق
مصطفى : طيب اى رايك تبقى معاها فى المدرسه علشان تاخد بالك منها على متكبر وتتجوزها
حمزه بفرحه : بجد
مصطفى : اممم ويلا روح ذاكر علشان تكون شاطر وتذكر لها
حمزه بيمشى بفرحه وبيروح يذاكر
رغد : هتجيب فلوس منين للمدارس دى
مصطفى : ربك يسهلها د
رغد : بس كده مينفعش انت بدلع الواد جامد
مصطفى :بيروح عندها ويحضنها ويقول
مصطفى : مادلعه هو انا عيش ليه ماهو علشان ادلع الواد وأمه
رغد : ربنا يطول في عمرك
مصطفى بخبث : بس انا زعلان
رغد بسرعه : ليه
مصطفى : انى معتش بدلعنى
رغد بتنزل عينيها فى الارض : اعمل اى بس ياحبيبى مشغوله مع الواد
مصطفى : طب وأبو الواد وبيقرب ويبوسها
حمزه من وراه : انتوا بتعملوا اى
رغد بتتوتر : انا.انا ريحه اخضر العشا وبتمشى
مصطفى : بتدبسنى
حمزه : ها
مصطفى : اى
حمزه : كنت بتعمل اى ياولدى
مصطفى : بحتلها قطره ياحبيبى
حمزه : هو كل شويه تحطلها قطره
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت الدمنهوري
بيكون قاعد حسام مع محمد
محمد بتفكير : والله ياحسام انت شخص كويس وكل حاجه وبس فى الاول والاخر القرار قرارها وهى اللى هتتجوز
حسام بأدب : وانا تحت امركم فى اى حاجه ياسيد اللواء وان شاءالله خير ويكون فى نصيب
محمد : ان شاء الله
حسام : عن ازن حضرتك
بيمشى حسام
رقيه : كان عايز اى
محمد : ليلى
رقيه : طيب وانت قولت اى
محمد : قولت هسالها
رقيه : بس دى لسه صغيره دى يدوب مكمله 18 سنه
محمد : احنا ملناش دخل ده قرارها هى وعمر
بيدخل عمر
عمر : ازيكم يا جماعه عندكم اكل اى
محمد : اقعد يا عمر عايزك
عمر : خير يا عمى
محمد : فى عريس جه لى ليلى
عمر بيتوتر : عريس عريس اى. هى لسه صغيره
محمد : اسمع والقرار قراكم فى الاخر وبيحكيله
عمر : طيب وانت رايك اى
محمد : هو كويس بس من رأى هى لسه صغيره
عمر : وانا كمان بس هفكر عن ازنك ياعمى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى دهب بليل على اليخط
فيروز : يا يحيى شيل البتاعه دى من على عينى انا بكره الضلمه
يحيى : دقيقه بس وهشلها وبيشلها من على عينيها
فيروز بنبهار : الله اى الجمال ده وبتلف تتفرج على اليخت بنبهار وسعاده
يحيى : طيب ادخلى الاوضه دى علشان تشوفى بقيت المفاجأة
فيروز بتدخل بحماس اول مبتدخل بتلقى صور كتير اوى ليها وكمان صور شهر العسل والسرير والاوضه كلهم ورد الجوري اللى بتحبه و كمان فستان الفرح اللى قسته فى التليه
فيروز : عملت كل ده امتى
يحيى بسعاده علشان فرحتها : لما كنت بتكلم فى الفرح ولما بصيت للبنت فى التليه
فيروز : يعني مكنتش بتخنى
يحيى بضحك : لا طبعا حد يخون روحه وبنتوه
فيروز : انا بحبك اوى
يحيى : وانا كمان يلا بقى. البسى الفستان علشان نعمل فرح على ضيق كده
فيروز بفرحه : بجد
يحيى : يلا على منلبس انا كمان الباب بيخبط وبتدخل ميك اب ارتست
والبنات تانيه عشان تساعد فيروز
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد وقت بيكون ناحيه جهز ويقعد في المكان اللي هياخده في سيشن على اليخ والمصوره موجوده مش مصور علشان فستان مفتوح وفيروز مش لابسه الحجاب
بتنزل فيروز دلع من على السلم اليخت فستانها ضيق شعرها اللي نازل على ظهرها والميك اب الهادي اللي خلاها تحفه بمعنى الكلمه
يحيى بيشوفها وبيروح لها وبينحني امامها زي الاميرات
فيروز بتضحك : انت بتعمل اى
يحيى : وبيقول تسمحي لي بالرقصه دي يا مولاتي
فيروز بغرور مستنى ماشي بس ما تتعودش على كده
تحيى : حق القمر يدلع
ويخدها ويرقصم
فيروز بحب : انت عارف انك احلى من ما كنت متخيلك
يحيى : وانتى احلى واجمل واحده عرفتها فى حياتى
فيروز بغيره : انت كنت تعرف غيرى
يحيى بيضحك : لا طبعا
فيروز : هحاول اصدقك
يحيى : اى ده هو انتى مش متاكده من حبى ليكى
فيروز : لا طبعا انا مقولتش كده
يحيى : امال
فيروز : عارفه انك بتحبنى وانا كمان بحبك والله بس لو تبص لغيرى هقتلك وانت حر
يحيى بيضحك على غيرتها
فيروز : انا مبسوطه جداً
يحيى بشلها ويلف بيها وبيقولها : بحببببببك
فيروز : وانا بعشقك
كل ده بيتصور وفيروز متعرفش
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد مرور أسبوع من السعاده على كل ابطالنا طبعا معيده نور ومحمد كل تقريبا كانوا بيشوفم بعض صدفه تقريباً
فيروز بتصحى على صوت تلفونها
فيروز بنوم بتبص على التلفون بتلقيه رقم غريب
فيروز : يحيى يحيى
يحيى : امممم
فيروز : فى رقم غريب بيرن من بدرى
يحيى بيتعدل وبيخد التلفون
يحيى : الو
المحامى : ده تلفون مدام فيروز
يحيى : ايوا انا جوزها مين حضرتك
المحامى : انا المحامي بتع رجب رشوان عمها كنت متصل علشان اقول ان البقيه في حياتها عمها مات و مفروض تجى تاخد الورث باعتها
يحيى : تمام البقاء لله
وبيقفل
فيروز : فى اى يا يحيى مين مات
يحيى : عمك وبيحكلهاةاللى حصل
فيروز ببعض الحزن : الله يرحمه
يحيى : للاسف هنضطر نروح بس نبقى نعوضها مره تانيه
فيروز : تمام انا هروح البس
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فتون و ادم بيكونوا بيلعبوا كتشانه
فتون :يااااس اخيرا فوزت
ادم بابتسامه : يلا احكمى
فتون : هات محفظتك
ادم بيطلعها من جيبه : اتفضلى
فتون بتفتحها واول مبتفتحها بتنصدم لما بتلقى صور مرسومه ليه هو ليلى
فتون بحزن : اى دى
ادم : دى صورة ليلي كانت رسمها وهى صغيره
فتون بحزن : تمام وبتقوم
ادم : مش هتلعبى
فتون : لا عايزه انام
ادم بيعرف أنها زعلت
ادم : حبيبتي دي كان وهى عندها 14 سنه يعني صغيره وهى اختى مش اكتر
فتون بتحول متزعلش : تمام
ادم : طيب عارفينى انتى زعلانه ليه
فتون : مش زعلانه
ادم بيروح جنبها على السرير
ادم : طيب كنت عايزك فى موضوع
فتون : قول
ادم : كنت يعني عايز اروح لدكتوره نشوف موضوع الخلفه ده
فتون بتوتر : بس احنا لسه متجوزين وعادى ميحصلش حمل
ادم بحب : انا عارف بس انا عايز منك عيال كتير اووى
فتون : بس
ادم : انا مش هضعط عليكى لما تعوزى تروحى قوليلى اهنروح
فتون بحب : شكرا انك فهمت قلقى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى المنصوره فى بيت رجب رشوان بيكون فى شادر ومعزه منصوبه
فيروز بتعيط اول مبتشوف الحاجات دي بس مش علشان عمها لا علشان مامتها
يحيى : حبيبتي اهدى ملهوش لازمه العيط
فيروز بتمسح دموعها : تمام يلا
بيدخلم بقبلهم المحامى ويدخلهم اوضة المكتب وبيكون فيه واحده ست
المحامى : طبعا انتى عارفه مين دى
فيروز : طبعا ازيك يا مرات عمى
الست : مرحب يابنتى
فيروز بتضحك بسخرية على كلمة بنتى
المحامى :بصى دلوقتي انتى ليكى حسب الوصيه وكلام عمك 5فدادين بتوع ابوكى و كمان ورثك من عمك
فيروز بتكون بتعيط فى حضن يحيى
يحيى : تمام وبعدين
المحامى : هاتجى تمضي على بعض الأوراق وبكره يكون الفلوس فى حسابك
يحيى : لا حسابها انا هعملها حساب النهارده
المحامى : تمام وكده نبقى خلاصنا تقدرو تمشوا
يحيى : تمام السلام عليكم فيروز بتقف اول مبتقف بيغمى عليها
يحيى : فيروز فيروز وبيضربها على وشها وبيقول برفان بسرعه
الست بتجبلها البرافان وبتقول : فى جرتنا دكتوره نسا اجبها
يحيى بيلقى مش بتفوق : بسرعه بس
بتجى الدكتوره وتكشف عليها ويحيى واقف قلقان عليها الدكتوره بتخلص كشف
يحيى بقلق : خير
الدكتوره : مبروووك المدام حامل
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى أمريكا
ليلي : يعني اى ياعمر
ليلى بتعيط : بس انا لا
عمر : ليه
ليلى : علشان بح
عمر : اى كملى
ليلى : علشان مش بحبه
عمر : على العموم عايز اعرفك انك مش فدماغه اصلا وهو عايش حياته ومبسوطه وانتى قهره نفسك على الفضى
ليلى بتعيط اكتر
عمر بيكمل : على العموم انى هتنزل علشان نكتب الكتاب
ليلى بهستريه : والله انتحر ياعمر لو فكرت تعمل كده
عمر : هعمل ياليلى
وبيقفل
ليلى بهستريه وعيط : لا مش هتجوز لاا انا مستحيل ابقى مع غيره
وبتقوم تجيب سك”ينه وهى أيدها بترتعش وتق”طع أيدها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية انت نوري ) اسم الرواية