رواية انت نوري كاملة بقلم شيماء حمادة عبر مدونة دليل الروايات
رواية انت نوري الجزء (2) الفصل السادس 6
فى المستشفى ادم بيكون قاعد وقدامه ريم المغمى عليها ادم اول مره يركز في ملامحها الجميلة وبيضها الجذاب وشفايف..ادم بيغمض عنيه بضيق من نفسه وبعدين بيفتحها تانى وبيقول بتنهيده : ياتره وراكي اى ياريم
بتدخل الممرضه بابتسامه : هى لسه مفقتش
ادم : لسه
الممرضه بتروح تدلها حقنه : متخافش هى شويه وتفوق
ادم بتذكر : صحيح هو مين اللي جابها هنا
الممرضه : معرفش هى ست جت بيها وهى بتعيط ممكن تلاقي بقيت المعلومات عن الاستقبال
ادم بتفكير : تمام شكرا
الممرضه : العفو
وبتطلع شويه وريم بتبدا تفوق
ريم بعتب : انا.فيين
ادم بيحتط ايده على أيدها بدعم : حمدالله على السلامتك
ريم بتحاول بتشيل أيدها بخوف بس بتحس بالم :ااااه
ادم بقلق : مالك انتى كويسه
ريم بتعيط لما بتفتكر سبب آلام بانهيار
ادم بيمسك منديل ويدهولها مش بتقدر تاخده فاعيطها بيزيد
ادم بيقرب المنديل من وشها بتردد واول ما المنديل بيلمس وشها ريم بتبعد رأسها يخوف
ادم بستغراب وضيق : فى اى علفكر انا جوزك
ريم بعيط : انا.انا .اسفه والله مش قصدي
ادم : طيب اسكتى و بيقرب منها ويمسح لها وشخع والدمعه اللى يمسحها تنزل بتدلها عشره
ادم بتصعب عليه : مالك بتعيطى ليه فى حاجه وجعاكى
ريم بعيط : النت مش قادره اقعد
ادم استنى وبيقومها ويسند ضهرها على السرير
ريم بتكون خايفه وكشه فى نفسها
ادم بيستغراب اكتر بس بيقول مش وقت الكلام
ريم بعيط : هو انا ليه بيحصل معايا كده انا مش معترضه على حكمك يارب بس ليه ليه وبتعيط لما بتفتكر اخر دقيقة قبل ميغمى عليها
ادم بيكلم نفسه بحزن على حالها : امال لما تعرفى اللى حصلك
ممرض بيدخل من غير ما يخبط وبيبص لريم بإعجاب برغم انها بعيط بس عيطها ده خلى خدوتها وشفايفها يحمرو اوى وخلها احلى
ادم بيلخظ نظرته
ادم بجدية : فى حاجه ياخ
الممرض : فى حاجات .احم قصدي انت لازم تسبها دلوقتي وتمشى وكمان لازم تكمل علاجها هنا فى المستشفى
ادم : امم لازم هنا فى المستشفى . مينفعش مستشفى تانيه
الممرض بسرعه : لا طبعا . قصدى علشان المستشفى دى من افضل المستشفيات الحكومية هنا فى القاهرة
ادم بضيق : طب أخفى من قدامى
الممرض بستغراب : اى
ادم بعصبية: اطلع بره
الممرض بيطلع بخوف
ريم بخوف هى كمان من ادم بتتكلم بتلعسم : ه.هو ان.نا هفضل هنا يامه
ادم بضيق : لا شويه وهنخرج
ريم بحرج :طيب انا عايزه اقوم
ادم : هو ده اللى كنت خايف منه
ريم وهى بتحاول تتحرك
ريم بصدمه : انا مش عارفه اتحرك ولا حتى احرك رجلى
ادم : اهدى بس
ريم بعيط وقلق : ونبى ميكونش اللى فى دماغى
ادم بيسكت
ريم بعيط : يعنى اى يعنى مش هقدر اتحرك تانى
ادم : اهدى بس انتى هتتعالجى ان شاءالله ودى أمر ربنا منقدرش نعترض
ريم بتعيط : ونعمه بالله .ونعمه بالله
ادم : بيتبسط برد فعلها وأنها مصوتتش ولا عملت زى مكان متوقع
( حصل لها عجز فى جسمها بحاله نتيجة الضرب )
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند معتز ( دكتور اسنان وفاتح عياده خاصه )
بتدخل ولاء السكرتيره
معتز : فى كام حاله بره
ولاء : واحده بس
معتز : طيب دخليها ومتقباليش اى حالات تانى
ولاء : ليه
معتز : انتى مالك
ولاء بتطلع بغيظ
ولاء : اتفضلى يا انسه
مليكه بتدخل وهى ماسكه ايد محمد بخوف ومدريه وراء ضهره
معتز : بيشور على الشزلونج
محمد بصوت واطي : يابت ابعدى ما تكسفنيش
مليكه : خايفه
معتز بيستغراب لما بيلقيه لسه وقف بيرفع عنيه من الورق بيلقى بيكلم حد وحرفين مش بين منه غير ايده
معتز بسعاده : عمى محمد ازيك
محمد : ازيك يادكتور معلش أصلها خايفه شويه
معتز : اممم طيب هنعمل اى
محمد : دقيقه بس
محمد: يلا يامليكه عيب كده
مليكه : لا انا عايزه اروح
محمد بجديه : مليكه يلا بيبعد ايده عنها
مليكه بتقف مكنها ودموعها بتنزل
ولاء بتدخل علشان تساعد معتز
معتز : اطلعى بره
ولاء : ومين هيساعدك
معتز : متشغليش بالك لو عايزه تروحى روحي
ولاء بتطلع غيظ وتفضل رايحه جايه قدام الاوضه
معتز بحنيه : انا طلعتها علشان تاخدى راحتك ومتتكسفيش برغم أنه هيكون فيه تعب ليه بس يلا كله علشان. بيسكت وبعدين بيقول عمى محمد
محمد : ربنا يخليك
( محمد وادم اتصلحو علشان وصيت فتون و فيروز ونور وندى بقم صحاب )
معتز يلا وهحت لكى بنج موضعي قبل الحقنه
مليكه : ينفع من غير حقنه
معتز : تعالى وهنشوف
مليكه بتقعد بخوف ومعتز بيكون عايز يطمنها بس مش بيكون عارف يعمل اى
معتز : لو حستى بوجع قولى
مليكه بتهز رأسها بمعنى حاضر
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند جورى بتكون متجاهله اسر تمام
اسر بيكون بيدور على لبس معين ومش لقيه بينزل لجورى
اسر : جورى مشوفتيش القم…
جورى : مشوفتش
اسر برفع حاجب : هو انا ليه كملت
جورى بتفتكر : عارفه هتقول اى
اسر : اى
جورى وهى بتقلده : جورى مشوفتيش القميص اللى فيه زراير ابيض فسمر
اسر بيكون ضحكته
اسر : طيب التي…
جورى : اسر انا مجتش جنب لبسك اسال ماما أو فتون
اسر بغيظ : ماشى
جورى بتضحك على شكله
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍.
فى المركز
اياد بيدخل مكتب اللواء بعد ما العسكري استأذن له
اياد بيادى التحيه
اللواء : خير يا حضرت الرائد
اياد بعصبية طفيفة : ازاى سيدك ادرب فرقه ظباط و مش اى ظباط دول بنات و ده مش تخصيص اصلا
اللواء : احنا اختارناك لسبب هتعرفه بعدين
اياد : بس
اللواء : بس اى انت هتجدلنى
اياد : العفو يا فندم وبيطلع وهو بيستحلف للبنات دول
اياد بيدخل صالته التدريب ومعاه اتنين من عسكر
اياد بجدية : اسلام عليكم انا الرائد اياد وهكون مسؤول عن تدريبكم
البنات بتقف وتقدم التحيه
اياد : دلوقتي هوريكم جزء من تمرين الدفاع عن النفس واللى مش هيعرف يقلده هيطلع من الفرقه تمام
البنات فى صوت واحد : تمام يا فندم
اياد بيبدا التمرين هو و واحد من العساكر بعد التمرين إياد بيشور على بنت البنت بتروح و تنفيذ التمرين مع العسكرى
اياد : تمام سجلى اسمك وبيشور بيده على العسكري التانى
البنت بتسجيل اسمها و اياد بيختار بنت تانيه بس مش بتعرف تنفيذ التمرين
اياد : للاسف مش هتكملى معانا
البنت بتمشى وبتدخل غيرها وهكذا لحد مبيوصل لفتون ادم الدمنهوري اياد بينبهر بيها وهى بتنفذ المعلومات بظبط فتون بتخلص وتبصله
اياد الاتحادى تانى هيكون معايا انا وهبدا با الانسه فتون
فتون بتبصله بتاحدى وبتبدا تلعب معاه وكل ميجى يضربها بتصدها
اياد رفع ايده علشان يضر*بها بس هى صداتها و رفع أيدها علشان تضر*به بس هو صدها بردو بس هو بيرفع ايده ويضر*بها بو*كس فى وشها وفتون بتتوجع بس ببتتماسك وبتحاول تردله الضر”به بس هو بيصدها بتضيق فا بترفعت رجليها علشان تضربه فى بطنه بس هو صدها و مسك رجليها و و*قعها وهو بيضحك ضحكته سخريه بس فتون بتقعبله فى رجله وتو*قعه وبتمشى وهى مبتسمه بانتصار
اياد بحرج :نادى يابنى على الأسماء
العسكري : كده فضل اربعه بس يا فندم
اياد : تمام وبيطلع ورأى فتون
عند فتون بتكون غيره وطلع بتتفجاء باياد
اياد بيمد ايده بكيس التلج
فتون : اى ده
اياد : علشان البكس اللى خده ميعلمش مكانه
فتون بضيق : مش عايزه
اياد : اهدى بس مكانه هيزرق وشكلك هيبقى وحش
فتون بتاخده بسرعه
اياد بيضحك
اياد : بس شكلك مختلف عن المرتين اللى فاتوا
فتون : يعنى اى
اياد : يعني شكلك في الكاجوال وغير شكلك في المدري خالص
فتون : يعنى انهى احلى
اياد : اكيد الكاجوال احلى
فتون : تمام شكرا على رايك وبتسيبه وتمشى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى الشقه عند ادم
ادم بيدخل وهو شيل ريم بعد ما رفض أنها تدخل بالكرسي المتحرك
ريم بكسوف وحزن : انا تقيله عليك
ادم ى انتى مراتى .ادم بيقول كده كأنه بيقنع نفسه قبلها
ريم بحزن بتقول لنفسها : يا ترى هفضل مراتك لحد امتى
ادم بيدخل اوضه ويحتها على السرير وبيطلع يجهز اكل ويدخلها بيه
ريم بستغراب : اى ده انت بتعرف تطبخ
ادم : يعني مش اوى بس انتى لازم تاكليه كله حتى لو وحش
ريم بتضحك : ماشى
ادم بقعدها و بيوكلها
ريم بتعيط لما بتحس بعجز
ادم بيسيب الاكل : مالك فى اى
ريم بعيط : مفيش وبتكمل عيط بيصعب عليها نفسها لما مبتقدرش حتى تمسح دموعها
ادم بحزن : اهدى بس هو فى حاجه وجعاكى
ريم بتهز رأسها وهى بتعيط
ادم : طيب هو الاكل وحش وانتى مكسوفه تقولى
ريم بتضحك من وسط دموعها وبتقول بصوت مبحوح : لا حلو
ادم : امال بتعيطى ليه ( ادم بيكون عارف بس بيحول يخليها تثق فيه علشان تحكيله اللى حصل واى اللى وصلها لكده و مين اللى جبتها المستشفى )
ريم : صعبان عليا نفسي اوى يا ادم
ادم بيسرح شويه مش عارف فى اسمه وان دى اول مره تقوله ولا فى مشكلتها
ريم بعيط : ممكن تعدلنى عايزه انام
ادم : ماشى بس لازم تصحى الصبح بدري علشان الجلسه
ريم : جالسه اى
ادم : هتاخدي جلسات من اول بكره ان شاء الله لحد ما تخفي
ريم بأمل : هو انا ممكن اخف
ادم ى اه طبعا بس لازم فانتظمي على علاج والكلاسات وتاكل الاكل اللي انا هعمله لك
ريم : هو لازم الاكل يعني
ادم : اه طبعا ده اهم حاجه
ريم :والله مين قال
ادم : الدكتور بتاعك
ريم : هو فين ده
ادم : ماهو قدامك اهو ولا انا مش قد المقام ولا اى
ريم بصدمه : هو انت دكتور
ادم : ينفع يبقى جوزك اكبر دكتور مخ واعصاب فى مستشفى الدمنهوري وانتى متعرفيش
ريم بضحك : مستشفى الدمنهوري بحالها
ادم : اه عندك مانع
ريم : لا . بس ازاى مش انت ظابط
ادم : دخلت يا ست كليه الشرطه وبعدها دخلت طب
ريم : اممم
ادم بيغطيها : يلا نامى بقى
ولسه هيطفى النور
ريم بخوف : لا سيبه
ادم بستغراب : ماشى وبيرجع وينام على الكنبه فى الاوضه
ريم : هو انت هتنام هنا
ادم : اه علشان لو عازتى حاجه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند جور بتكون بتحضر العشا ل اسر
اسر بيرجع من بره على المطبخ علطول بيقلى جورى بتحضر الاكل
اسر بيكل قطعه من الخيار : لسه قدامك يا مه
جورى بكدب : علفكره الاكل ده ليا
اسر : و ده من امتى
جورى : من دلوقتي وبتحت الاكل ويقعد تاكل بس ممكن تاكل معايا انهارده بس
اسر بيبتسم ويروح يقعد وبيكل
اسر : مش بتاكلى ليه
جورى بكدب : خايفه اتخن
اسر : امال مين اللى هيكل الكل ده
جورى : كله انت لو عايز وبتسيبه وتمشى اسر بيمسك أيدها قبل ما تطلع
اسر : جورى هو انتى لسه زعلانه منى
جورى بدموع : ممكن تسيب ايدى وبتحول تشدها بس اسر بيمسكها كويس
اسر بيقرب منها وهى بترجع اسر بيقرب اكتر وهى بترجع بس بتتخبط فى التلجه
جورى بتوتر : ا. ابعد
اسر : بتعيطى ليه
جورى : ابعد وهقولك
اسر بستمتاع وهو شايف توترها : لا
اسر بيحط ايده التانيه على خدها ويمسح دموعها
اسر : بتعيط ليه
جورى : علشان انا ب.ب
اسر : امم قولى
جورى : بكرهك يا اسر
وبتزهقه ولسه هتطلع اسر بيشدها من وسطها ويلزقها فى التلجه تانى
اسر بضيق : اثبتلى
جورى : ازاى
اسر بيقرب منها ويبو*سها من شفايفها …….
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية انت نوري ) اسم الرواية