رواية طفلة النمر كاملة بقلم بشري شريف عبر مدونة دليل الروايات
رواية طفلة النمر الفصل الرابع عشر 14
عند العربيه
مريم و وصال راكبوا ورا
عمر لنمر: انت بتحب مريم
نمر بص عليه و قال: لا و بطل الهبل دا
عمر بعمزه: يبقى بتحبها
نمر ضربه على كتفه و قال: لم نفسك و ركب العربيه و عمر ركب جنبه
نمر:اوصلك فين يا مريم
وصال: لا لا مريم ها تيجي معانا
مريم: معلش يا قلبي مره تانيه
نمر: انتى وراكى حاجه
مريم: اصل
نمر: ردى على السؤال
مريم: احم لا
نمر: تمام تعالى اقعدى مع وصال شويه و ابقى امشى
مريم: اصل
نمر: خلصنا
وصال: وافقى بسرعه علشان بابا مش بتحاول
مريم: امممم حاضر بس هو بيتحول بيبقى ايه
وصال: بيبقى شكله وحش و بيزعق
عمر: انتى عرفتى ازاى بقى
وصال: و انت مالك
عمر: يابت لمى نفسك انتى طفله انتى
وصال طلعت ليه لسانها
عمر بغيظ: ماشى و قال يبقى هو زعق ليكي انتي
وصال قامت و حضنت رقبت نمر و قالت: بابا مش زقع ليا علشان انا بسمع الكلام و بحبه
نمر بص ليها ببتسامه و قال: و انا كمان بحبك يا صغنن
عمر بغيظ: بص قدامك ها نعمل حادثه و ضرب وصال على يدها اللى على رقبت نمر و قال: هنموت بسببك
وصال بعدت و عدت و هى بتعيط من وجع يده بسبب ان عمر كبير و يده تقيل عليها لانها طفله
مريم حضنته وصال قالت بدموع و براه: بصى حمره ازاى
نمر بص بغضب لعمر و قال بغضب: انت مالك بيها عارف لو قربت ليها تانى هعمل فيك ايه
عمر اتكلم بخوف مصطنع و قال: اه فاهم خلاص ياعم
نمر: دا انت مستفز
وصال بفرحه و مسحت دموع و ظهر يدها بطفوله: هييييه بابا خوف عمو الوحش
مريم و نمر ضحكوا لانهم عارفين ان عمر بيتريق
بعد دقايق وصال مسكه فيها يده الحمره نمر وقف العربيه
عمر: وقفت ليه دا مش القصر
نمر بص ليه و نزل و فتح الباب لوصال و قال: انزلى سا وصالى
وصال نزلت و نمر شالها و باس يدها و قال: لسه مجعاكى
وصال ببراه: اه
نمر ابتسم و خدها و دخلوا سوبر ماركت كبير و بعد و خرجوا و وصال ادت الحاجه لمريم و ركبت على رجل نمر
عمر بص على نمر بغيظ هو فاهم هو عمل كدا ليه
وصال: مريم: بابا جاب ليكي
مريم بصت لنمر
نمر ببسامه: وصال اللى جابت
وصال: لا انتى
نمر:ازاى
وصال: دفعت الفلوس
نمر: و مين اللى قال و جاب
وصال: انا بس انت اللى جبت عشان دفعت الفلوس
مريم: خلاص على العموم شكرا
بعد وقت وصلوا القصر و دخلوا
وصال جريت على فاطمه و هى بتقول: تيتا
فاطمه : قلب تيتا
عمر: لا دى عامله سحر ليكم
مريم: بكرا و انت كمان ها يكون معمول ليك سحر
عمر: لا
نمر: هنشوف
سعاد جت و قالت: يلا يا وصال علشان تغيرى
وصال: يلا
هاجر: تكلى
وصال برخمه: لأ
هاجر: اموت و اعرف ليه مش بتحبنى
فاطمه: معلش يا هاجر بتكون من عند الله
هاجر بصت بغيظ و مشيت
فاطمه: يلا روحوا هاتوا سلمى من المطار
نمر: يلا يا عمر
عمر: يلا
بعد قت كانوا فى المطار و سلمى بتحضن نمر
نمر: وحشتنى اووووى ياساومه
سلمى: و انت اكتى يا نمر
اما عمر فا كان بيبص ليها بشتياق
قرب سيف ابن سلمى اللى عنده 11 سنه و قال: خالوا
نمر: سيف حبيبى
نمر: عامل ايه
سيف: الحمد الله
نمر: طب يلا علر القصر
سيف: هو احنا مش ها نروح الفيلا
نمر: لا
سيف: بس انا عايز الفيلا علشان العب مع وصال
نمر: مين وصال
سلمى: بت الداده بتاعت سيف
نمر: طيب ابقى هاتيها
سلمى: طيب و بصت لعمر و قالت عامل ايه
عمر ببرود عكس اللى جوه: كويس
سلمى بصت بحزن و قالت: يلا نروح
فى العربيه
سيف: خالوا انت ازاى مصاحب عمو عمر و هو اكبر منك بكتير
عمر بص عليه و قال: كتير ايه انا عندى 30 سنه
سيف: كتير بردوا
الكل ضحك اما فى القصر كانت وصال لبست هوت شورت و تشيرت قط و دخل عليها حد و خدها فى محزن كان قاعد المجهول و وصال نايمه على سرير بشكلها الانثو، يه و قال: ااااه اخيرا يا وصال اخدك و بصى على جسمها و قال سنكو شكلك طفله لانك جسمك كبيره
يتبع الفصل التالي اضغط على (رواية طفلة النمر) اضغط على أسم الرواية