رواية عروس الصعيد الفصل الثاني والعشرون بقلم نورهان اشرف
رواية عروس الصعيد الفصل الثاني والعشرون
بعد مرور ربع ساعة كنت تنزل جنه من سياره ولدها واتجهت الى البيت بكل سعاده وفرحه غند دخولها وجدت محمدى ينزل من على الدرج بكل كسره و حزن ولكن تخول كل ذلك الى سعاده و فرحه عندم وقعت عينه على جنه التى اتجهت له بكل قوه و ارتمت داخل احضانه وهى تقول جدو واحشنى جدا
محمدي بفرحها اكبر وهو يضمها الى احضانه وهو يقول: انتى اللى واحشنى يا جنه ثم كوب وجه جنه بين يده وهو يقول : برغم انى معشتش معاكى كتير بس حاسس ان روحى راحت لم مشيتى من البيت كرهتى نفسب على كل الل عملته معاكى كرهت نفسي لم جوزتك رحيم وكرهت نفسي اكتر افتكر انى معشتش معاكى عارفه يا جنه برغم انك معشتيش فى البيت كتير بس انا حاسس ان البيت ملوشولل طعم ولا رايحه منغيرك حاسس ان البيت حزين
جنه بسخريه: اى الكلام ده بس يا حج ده كله من شهر عشته معاك امال لو قعدت معاك اكتر من كدا كتت عملت اى
محمدى بعشق: مكنتش هجوزك خالص
ضمت جنه نفسها الى احضان جدها ولاول مره تشعر بسعاده غامره فى حياتى فاهى ترى ان الله قد عوضها باشي كتير للغايه ولكن قطع تلك الحظه الجميله صوت طارق الساخر وهو يقول لى ولده اى يا بابا ده منظرك انت وجنه عامل زاى الاب وبنته
محمدى بابتسامة: طب ماهى فعلا بنتى ولا انت متعرفش ان اعز الاولد ولد الولد
طارق بفرحه: لا طبعا عارف بجد ربنا يخليكم لبعض يا بابا ده انا اسعد لحظه فى حياتى لم تكون انت وجنه مبسوطين
محمدى بحب وهو ينظر الى جنه تعالى يا جنه نتكلم مع بعض حبه وانت يا طارق قولهم يحضروا الاكل لحسن جنه باين عليهاا مش بتاكل كويس
قال ذلك ومسك يد جنه وصعد بها الى الأعلى
بعد دقائق كنت تجلس جنه امام محمدى بهدوء
محمدى بقوه: قوليلى بقا يا جنه اى اللى حصل معاكى فى الفتره دى وانتى مبسوطه ولا لا رحيم عمل معاكى اى حاجة تزعلك ولا بيعملك بما يرضي الله
جنه بابتسامة فاهى لا تريد ان تخبر جدها ب اى شيء لا تريد احد يغلم اى شيء غنها فاهى تعلمت ان الاسرار الزوج و الزوجه لا احد يجب عليها ان يعلم اى شئ يدور بينها هى و رحيم فقالت بهدوء: الصراحه يا حدى هو محترم جدا وبيحبنى جدا وانا مبسوطه معاه
انتى كدابه يا جنه وده واضح اوى عليكى يا بنتي بلاش تقولى حاجه كداب لان ده بيظهر جدا عليكى
ابتلعت جنه رايقها بتوتر وهى تقول جدى انا
محمدى بابتسامة: بصي يا بنتى انا عارف ان مينفعش تقولر اسرار بيتك لحد بس انا عاوز اعرف مش عشان حاجه لا انا عاوز اطمن عليكي بس مش اكثر من كده وانا عارف انك كدا صح لان الست الكويسه اللى متخرجش اسرار بيتها لى اى حد حته لو كان امها و انا مش زعلان منك على كدابك بس عاوز اقولك على حاجه لو في يوم رحيم عمل معاكى اى حاجه او حته قرب منك قوليلي وشوفى جدك هيعمل فيه اى يا جنه
نظرات جنه إلى جدها بابتسامه وهى تقول ربنا يخليك ليا يا جدى يا احسن جد فى الدنيا دى كلها
جدها بسعاده كبيره ويخليكى يا روح جدك المهم دلوقت انزلى روحى ل امك لحسن شكلها تعبان خالص يا بنتى
انتفض قلب جنه عند تلك الكلمه لا تصدق ان امها حبيبتي مريضة وهى لا تعلم نزلت على الدرج بكل سرعه واتجهت إلى غرفه ولدتها داخلت الى الغرفه بكل سرعه ولكن انتفض قلبها بسبب ذلك الظلام الدامس التى كنت تجلس فيه امها جنه بصدمه ماما مالك يا روحى فيكى اى بس
جانيت بضعف كبير و بكاء مثل الطفل الصغير فاهى وجدت بعد ابنتها بعيد عنها ضعف لا يتحمله قلبها فاخر وجدت كل شيء بعيد أن جنيته الصغيرة ليس له قيمه : انا بموت يا جنه
ذهبت جنه بسرعه الى امها وهى تاخذها فى احضانها وتقول اى إللى انتى بتقوله ده بس يا ماما اوعى تقولى الكلمه دى تانى انا اموت بعدك على طول ده انا مليش غيرك انتى وبابا
جانيت وهى تضم ابنتها إلى احضانها وانا مليش غيرك انتى بس يا جنه انا مش عاوزه اى حاجه فى الدنيا دى غيرك انتى انا لقيت فى بعد عنك ضعف كبير انا مش قده لقيت فى بعدى عنك انى هاشه جدا عارفه يا جنه انا لاول مره فى حياتى اندم على حاجه انا ندما على جوزى من ابوكى انا دلوقتي اتمنا الزمن يرجع تانى عشان تضرب نفسي ميه جزمه لم قرارت انى اقف ادام اهلى
جنه بصدمه اى اللى انتى بتقوليه ده يا ماما انتى اكيد بتهزرى صح
جانيت بجديه لا يا جنه انا مش بهزر انا بلعكس انا بقول الكلام ده بجد انا لاول مره يحصل معايا كدا بس ده بسبب ولدك هو اللى عمل كدا فيا وفى نفسه حته دمرك انا. كمان وانتى ملكيش ذنب فى اى حاجه غير انك بنته انا مش فاهمه هو بيعمل معايا ومعاكى كدا ليه
يتبع الفصل الثالث والعشرون اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية عروس الصعيد" اضغط على اسم الرواية