رواية صغيرة العاصي البارت السابع عشر 17 بقلم ندى احمد
رواية صغيرة العاصي الفصل السابع عشر 17
عاصى دخل البيت وقفل الباب وراه بغضب: فيرووووووز
و طلع الأوضة ليها و الغضب عميه فتح الباب عليها و كانت ترتدى بيجاما قطن شورت و عاملة شعرها ديل حصان
عاصى : انتى ايه اللى عملتيه انهاردة ده خرجتى مع هاشم من غير اذنى سبتى كريم يبوس ايدك و يرقص معاكى عايزة يحضنك ياهانم و ترقصيه فى حضنه و سبتيه يوصلك ركبتى جنبه قالك ايه قولتيله ايه انطقى
فيروز : فيه ايه لكل ده مش انت عملت اللى عايزة ايه يا ابيه مش عايز احضر قراية فاتحتك ولا ايه
عاصى : انتى عارفة ان كل ده عملته علشان تفضلى جمبى
فيروز : والله بجد امبارح برده طردتنى من اوضتك علشان ايه ....اقولك انا ... انت حنيت لحبيبة القلب هند مشوفتش نفسك و انت حضنها و بترقص معها و مبسوط اوى و الضحكة مش مفارقة وشك
عاصى : انا بعمل كده علشان مش عايز اطلقك عايزك معايا
فيروز : تفسر بايه معاملتك معايا امبارح ليه جرحتنى كده
عاصى : علشان انا المفروض ابقى زى اخوكى مش انتى شايفة كده المفروض لما واحدة تقول كده لجوزها يعمل ايه ها لما اشوفك حد بيحط ايده على وسطك و راح قرب من وسطها و مسكه و خلها فى حضنه
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
عاصى : كنتى عايزة يقرب منك كده ازاى توفقى تعملى كده
فيروز : انا كنت لسه همنعه هو اللى شدني
عاصى : والله و ركوبك معه عربيته و يوصلك البيت ده ايه
فيروز بعدت عنه : انا حرة
عاصى : فيروز متعصبنيش انا على أخرى و لحد دلوقتى بتكلم بلساني بس و معملتش حاجة ليكى
فيروز : ليه عايز تمد ايدك عليا
عاصى مسح على وشه بغضب : مش همد ايدى بس فهميني ليه مشيتى اصلا
فيروز : انت غبى يا ابيه غبى بجد
عاصى : ولزمتها ايه ابيه
فيروز : علشان انا مش قادرة اشوفك واقف مع بنت غيرى بتحضنها و مبسوط معها انا مش هقدر أقف و اعمل انى مبسوطة لو بتحبها كده طلقنى و سبنى ليه معذ*بنى جنبك
عاصى
هند ده موضوع و قفلته انا سبت قراية الفاتحة علشانك انا عايزك تعرفى ان مفيش غيرك فى قلبى
فيروز : بجد يا عاصى
عاصى : اول مرة تقولى أسمى انا اول مرة احب أسمى كده عارفة ليه
فيروز بكسوف : ليه
عاصى : علشان طلع من دول و حط ايده على شفايفها
فيروز وشها احمر و بدأت تفرك
عاصى : ما تيجى نرقص
فيروز : كفاية هند
عاصى علشان يشوف غيرتها : هى البنات اللى بتحب ترقص معايا
فيروز : ايوة ابيه عاصى جاكسون
عاصى : تصبحي على خير يا فيروز
فيروز : وانت من اهله يا ابيه
عاصى شدها فى حضنه: من انهاردة مش عايز اسمع ابيه ديه و كمل بوقا*حة البيجاما ديه عليكى حلوة اوى ثانية كمان و اتهور و مش هتخرجى من الأوضة ديه غير وانتى مراتى
فيروز وشها احمر جدا
عاصى : بعشق شكلك و انتى مكسوفة و راح باسها من خدها و طلع قبل ما يتمادى
فيروز وقفة ماسكة خدها بكسوف
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية صغيرة العاصي" اضغط على أسم الرواية