رواية عيون الفصل الرابع بقلم رحمة محمد
رواية عيون الفصل الرابع
بعد ما واحد ضرب ابو عمار بالرصاصه فى قلبه
مالك : ابو عمار اياد هات الدكتور بسرعه ولكن ابو عمار كان مات
مالك خرج برة الاوضه يشوف مين الى عمل كده ولكن الشخص ده اختفى
اياد : مالك باشا ابو عمار مات
مالك : يبقى السر كبير ومش عايزين حد يعرفوه
اياد : يفندم ازاى حد يدخل الكتيبه ويعمل كدة
مالك : انا هتصرف يا اياد دلوقتي انا هروح مكتب اللواء
وانت اتصرف فى جثه ابو عمار
اياد : تحت امرك يافندم
------------------------------------------------
اللواء : ازاى ده يحصل يا مالك وازاى حد من رجاله ابو ذياد يدخل ويعمل كدة
مالك : يفندم الى عمل كده اكيد من هنا
اللواء محمد : هيكون مين يعنى
مالك : هجيبه الى عمل كده وهعرفه يفندم
اللواء: تمام وصلت لاى مع ابو عمار
مالك :وصلت لشويه معلومات عن البنت وانا هكمل تحرياتى عنها علشان اتأكد هى تعرف حاجه ولا لا
اللواء: عرفت اى
مالك : البنت متبقاش بنت الاتنين الى ماتوا ولما هما ماتوا واحد قريب ابو ذياد خدها راجل كبير ومعرفينها انه جدها ابو ذياد جبها من 18 سنه
اللواء: 18 سنه وجبها منين
مالك :لسه هعرف الباقى بطريقتى
اللواء: ربنا معاك يا مالك انا واثق فيك
مالك : بعد ازنك يفندم
------------------------------------------
مشى مالك وراح عند عيون وخد معاه اكل ليها
مالك فتح الباب ودخل لقى عيون نايمه وشبه الملايكه وهى نايمه وشعرها متبعثر حواليها
مالك فى نفسه :اكيد وراكى سر كبير بس قلبى بيقولى انك مش منهم ولا زيهم مش عارف لى اول مرة تحصلى
مالك : عيون عيون اصحى
عيون فتحت عنيها لاقيت مالي فى وشها
عيون : نعم فى حاجه خلاص هتموتنى
مالك : انا لا هموتك ولا حاجه قومى كلى جبتلك اكل
عيون : شكرا انا مش عايزة اكل حاجه منك
مالك : كلمه واحده قومى كلى انتى قولتى انك جعانه
عيون : معلش انا عيله ورجعت فى كلامى
مالك : بصلها شويه ولسه هياخد الاكل وهيمشي ويطلع منك الباب
عيون : أى استنى رايح فين
مالك : رايح اودى الاكل
عيون : امم لا خلاص سيبه انا أنا هاكله
مالك بصلها من فوق لتحت وقلها : انتى مش قولتى مش هتاكلى
عيون : اه لاخلاص عيله ورجعت فى كلامى
مالك ضحك من جواه على طريقتها والطفوله الى جواها
قام راح حط الاكل قدامها وسابها وقعد بعيد عنها بشويه
عيون بصت للاكل وفتحته وطلعت سندوتش : اتفضل
مالك :مش عايز
عيون :انت جعان كل
مالك : ونتى عرفتى ازاى انى جعان
عيون بتكبر : انا دكتورة وبفهم من شكل الشخص الى قدامى اذا كان جعان او لا
مالك برفع حاجب : والله
عيون بتقلده ورفعت حاجبها : والله
مالك ضحك وهى ضحكت والاتنين بقوا يضحكوا على شكل بعض
مالك قعد جنبها وبقى يكلوا سوا
عيون :الحمدلله شبعت انا عايزة انام بقى
مالك :تمام يلا نامى
عيون :طب وانت
مالك : هنام هنا على الكنبه دى
عيون :اى انت هتنام معايا فى نفس الاوضه لا مستحيل شوفلك مكان تانى
مالك : على فكرة دى اوضتى يعنى المفروض نتى الى برة
عيون بصتله وقلتله انا بقى اى الى ضمنى انك متعملش فيا حاجه
مالك ضحك بسخريه وقام نام على الكنبه وسابها
عيون : رفعت حاجبها ليه وقلتله على فكرة انا بكلمك
مالك : نامى يا قطه احسن اقوم وساعتها اعمل حاجه بجد
عيون :ها انا اصلا نمت اهوا وقامت نايمه
مالك فى نفسه : مجنونه وقام ضحك
فى الصباح مالك صحى ولبس ومشى
اياد :صباح الخير يفندم
مالك :صباح النور
مالك :اياد انا دلوقتى رايح مشوار مهم بس عايز اقولك حاجه تعملها
اياد: اتفضل يفندم
مالك :-------------------------
اياد: تحت امرك يافندم
مالك لبس لبس البدو علشان ميبنش اوى وركب عربيه ومشى
وبعد فترة نزل لى مكان فى سينا
مالك :والله يخوى فين الشيخ بدر
الشخص :مين انت وليش بتسأل على الشيخ بدر
مالك : انا قاصدالشيخ بدر فى خدمه وكمان بدى اسأل عن كيف احواله فهو وين مكانه
الشخص : اى بتلاقيه فى الخيمه
مالك : اى متشكر يخوى
ومشى مالك وراح على الخيمه وبعد شويه وصل
مالك :شيخ بدر كيف حالك
شيخ بدر :منيح يا ولدى مين انت
مالك : انا قريب الشيخ عبدالله الله يرحمه وكنت جاى اسلم عليك واشوف كيف احوالك
الشيخ بدر :اهلا يا ولد كيفك انت تعال اقعد
مالك :متشكر يا شيخ بدر بس كنت عايزك فى موضوع كدة
الشيخ بدر : اتفضل يا ولدى تعال احكى
مالك : ما ينفع هون يا شيخ تعال معى فى العربيه بنوصل مشوار وبرجعك لهون تانى
الشيخ بدر : حاضر يا ولدى
ركب الشيخ بدر مع مالك فى العربيه وى وطلعوا على الطريق
الشيخ بدر : اى هو الموضوع يا ولدى
مالك :تعرف اى عن عيون يا شيخ بدر
الشيخ بدر :عيون بنتى وين هى هى مو مع ابو ذياد
ومين انت لهجتك اتغيرت
مالك :انا المقدم مالك طبعا انت تعرفنى وانا جتلك انت علشان عارف انك ملكش فى سكه ابو ذياد وعايز اعرف عيون بتكون بنت مين
الشيخ بدر :عيون بتكون بنت ابنى الله يرحمه ليش منك عارف
مالك :شيخ بدر متكدبش عليا انت عارف ان عيون مش بنت ابنك ابو ذياد خطفها من وهى صغيرة ابو عمار قبل ما يموت قلى نص الحقيقه لكن مقليش هى بنت مين
الشيخ بدر: اسمع يا مالك انا بعتبركم انتم متل ولادنا وعارف ان فى ناس كتير واخدين عنكم فكرة انكم بتقتلونا غدر لكن عارف انكم بتنضفه سينا من الكفار دول الى ميعرفوش ربنا
مالك :عارف انك ملكش دخل فى الى بيحصل وان ملكش دعوه بالى عمله ابنك زمان ولا ليك دخل بأبو ذياد بس انا عايز اعرف عيون بنت مين ولى ابو ذياد عايزها وخايف اوى كدة
الشيخ بدر :هقولك كل حاجه ياولدى جه وقت انى اتكلم
عيون جات من 18 سنه هون ابو ذياد خطفها لاجل يحرق قلب واحد بيعاديه وابنى مكنش بيخلف ابو ذياد عطاه عيون لاجل ابنى يشتغل ويكمل معاه فى سكته وكبرت عيون وهى عارفه ان دول اهلها وانا مردتش اتكلم وبعد ما ابنى مات انا ربتها وكانت معى لكن ابو ذياد خدها منى خوف من حاجه مكنتش اعرفها ولكن فى يوم سمعت ابو ذياد وهو بيتكلم وبيقول حقيقه البنت وعرفت ساعتها هى مين لكن ابو ذياد ميعرفش الى انا عرفت اى حاجه لكن خوفى على عيون خلانى سكت
مالك :مين اهلها الحقيقين
الشيخ بدر :هقولك ابوها يبقى
يتبع الفصل الخامس اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية عيون" اضغط على اسم الرواية