Ads by Google X

رواية اسيرة الفهد الفصل الواحد والعشرون 21 - بقلم ندى احمد

الصفحة الرئيسية

رواية اسيرة الفهد البارت الواحد والعشرون 21 بقلم ندى احمد

رواية اسيرة الفهد كاملة

رواية اسيرة الفهد الفصل الواحد والعشرون 21

الناس اتصلت بالاسعاف و اخدوا معتز المستشفى و كانت برده اللى فيها ملك (سبحان الله على الصدف يا جماعة عدوها عادى ) 
و الناس حاولت تتصل بأى حد يعرف معتز 
عند فهد و ندى 
فهد اخد ندى بعد الملاهي و قعدها على النيل شوية 
ندى : انا مبسوطة اوى يا فهدى
فهد مسك ندى من وس*طها و يحرك يده بجرأة  : انا اكتر يا قلب فهدك 
ندى : فهد احنا فى الشارع فى ناس حولينا 
فهد : انتى مراتى و بعدين فين الناس دول احنا تقريبا الناس الوحيدة اللى هنا و بعدين انا هخدك بكرة لدكتورة تانية علشان اطمن عليكى و نشوف موضوع الاسبوعين دول انا مش قادر 
ندى فى نفسها تذكرت ذلك اليوم و الدكتورة معها 

فلاش باك 
الدكتورة بعد ما خلصت اللازم مع ندى 
ندى بحرج : هو يا دكتورة ممنوع جوزى يقرب*لى الفترة ديه صح 
الدكتورة : يومين تلاتة بالكتير الجروح اللى عندك سطحية و النز*يف مش قوى للدرجة 
ندى : راحة يومين تلاتة ازاى انا مش قادرة أقف على رجلى 
الدكتورة : ده علشان حصلك اجهاد يومين و كل ده يتحسن مع الدواء
ندى : ممكن يا دكتورة اتفق معاكى على حاجة ارجوكى توافقى انتى شايفة حالتى و فعلا اتفقت معها على موضوع الاسبوعين دول علشان تربى فهد 
باك 
ندى : دكتورة تانى ليه ما انا مرتاحة مع علاج الدكتورة و بدأت اتحسن 
فهد : انا هنروح علشان نطمن مش اكتر و بعدين انا شوية هطلع نار من ودانى يعنى يارب تكونى راضية عنى و قعدين فى بيت لوحدنا بس الظروف مش سامحة ده كده حرام انا حاسس انك بقيتى ادمانى يا ندى انا مش بقدر ابعد عنك خلاص 
ندى بقلق و هتعترف خلاص : فهد انا..........
التليفون رن و كان رقم معتز 
فهد : مش بقولك عينه فى الجوازة 
فهد : ايه فين المستشفى 

ندى و فهد راحوا المستشفى 
معتز بقاله اكتر من أربع ساعات فى العمليات  و مخرجش و فهد قلقان عليه و والد و الدة معتز لسه ميعرفوش فهد نسى يتصل بهم من الخضة 
بعد ساعتين كمان و الصبح طلع الدكتور خرج 
فهد : طمنى يا دكتور 
الدكتور : هو الحالة كانت حرجة جدا و كمان حصله ك*سر مضعف فى رجليه الاتنين و ك*سر فى دراعه اليمين و الحمد دلوقتى مستقرة  و دلوقتى احنا هننقله أوضة عادية و هيكون تحت الملاحظة 
فهد : شكرا يا دكتور
فهد اتصل بوالد معتز و قاله 
ملك الصبح راحت الشغل و كل مكنش لو سيرة اللى عن الراجل اللى نجا من حا*دثة المو*ت ديه 
و فجأة ملك لمحت ندى فى المستشفى 
ملك : ازيك يا ندى بتعملى ايه هنا
ندى :  ملك معتز عمل حادثة و انا و فهد هنا من بليل 
ملك : انتى بتقولى ايه وهو هنا من بليل و  فهمت انه هو اللى كان فى الحادثة اللى سمعت عنها 
عند معتز فى الأوضة فهد دخله 
معتز كان واخد مسكنات و منوم علشان ميحسش بالألم 
ندى دخلتلهم الاوضة و شافت فهد بيعيط على صاحب عمره 
ندى حاولت تخفف عن فهد شوية و توسيه و لما اطمنوا عليه روحوا علشان يرتاحوا شوية 

 
عند معتز بدا يصحى  و لقى ملك قدامه و كانت بتعيط 
معتز بخترفة: انا دخلت الجنة ولا ايه 
ملك انبسطت لما معتز فاق و خرجت بسرعة و معتز نام تانى و صحى لاقى اهله و فهد و ندى موجودين 
معتز : هو ايه اللى حصل انا فين 
فهد : انت فى المستشفى انت كويس حاسس بيه 
معتز : مش حاسس برجلى خالص هما فين 
فهد : موجودين بس متجبسين الدكتور مديك مسكن علشان متحستش
والدة معتز : انت كويس يا ابنى  طمنى 
معتز : انا كويس يا ماما ...فهد قرب شوية 
فهد قرب 
معتز بيوشوش فهد
فهد ضحك  : طب يا جماعة ممكن تطلعوا شوية لانه محرج منكم شوية 
خرجوا معتز كان عايز يعمل حمام و مكسوف منهم فهد ساعده فهد كان هيخرج علشان يدخل اهل معتز 
معتز : فهد عايز اسالك حاجة 
فهد : قول 
معتز : هى ديه المستشفى اللى فيها ملك
فهد : ايوة بس انت عرفت منين 
معتز : ملكش دعوة و قولهم معتز عايز ينام و روحهم مش عايز ابهدلهم معايا 
فهد : مش مطمنلك ماشى 
فعلا اهل معتز ماشوا 
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
فهد : ما تيجى ندخل للدكتورة هنا نطمن عليكى
ندى بتوتر : لاء بلاش يلا نروح 
فهد : مالك قلقتى ليه احنا هنطمن عليكى و دخل ندى للدكتورة و كشفت عليها و قالت إنها كويسة جدا
فهد : حضرتك متأكدة انها كويسة و قالها الكلام اللى دكتورة قالته له قبل كده 
الدكتورة : أسبوعين ايه لاء ديه سليمة و مفيش اى مشكلة  
فهد فى العربية 
فهد : انا كنت شاكك فى الدكتورة ديه من الاول 
ندى : .........
فهد : مش بتتكلمى يعنى 
ندى بقلق  من اللى جاى : لاء عادى
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
عند معتز طلب مدير المستشفى 
معتز اتفق معاه أن ملك تكون هى الممرضة الوحيدة اللى تهتم بالحالة بتاعته و محدش غيرها و ميكونش عندها حالة غيره و دفع للمدير كتير علشان يوافق على طلبه 
المدير بلغها بكده 
ملك : يعنى ايه مش فاهمة انا بشتغل فى المستشفى مش عنده 
المدير : لو مش هتنفذى هتتطردى و بعدين ده من أهم المرضى اللى عندنا و بعدين هو فى حاجة يا آنسة ملك تمنعك انك تهتمى باستاذ معتز 
ملك  بتظهر ان مفيش حاجة : لاء عادى انا بس استغربت من الطلب 
مدير : طب يلا على شغلك 
ملك دخلت لمعتز و بدأت تقيس له النبض و تشوف درجة حرارته و إلى ما ذلك و خلصت و جت تخرج 
معتز : انتى رايحة فين 
ملك : خلصت لحضرتك و ورايا شغل 
معتز : شغل ايه اظن انى انا شغلك بس يبقى انتى رايحة فين 
ملك : اظن انى عملت اللازم لحضرتك و المفروض ترتاح مش اكتر 
معتز : انا عايز اغير هدومى تعالى غيرهالى 
ملك : لاء حضرتك فاهم غلط انا مش بغير لحد انا هنده لحد من الممرضين الرجالة يساعد حضرتك 
معتز : لاء انتى مش ممرضتى الخاصة يبقى انتى اللى تساعدنى يا اما نجيب مديرك يشوف الموضوع ده 
ملك بغيظ : خلاص يا فندم هساعد حضرتك 
ملك بدأت تلبسه و ظهر أمامها عارى الصدر ملك اتكسفت و لفت وشها و معتز فجاة شدها من وسط*ها علشان تقرب 
ملك راحت ض*ربت معتز قلم و كأنها كانت عايزة تديله القل*م ده من فترة : انت ازاى تجرأ و تمسكنى كده و جت تخرج معتز مسكها من اديها 
معتز : انا اسف يا ملك مكنش قصدى كملى و انا اسف أنا بس كنت عايزك تقربى  علشان انتى بعيدة و مش عارفة تعملى حاجة كده 
ملك مش طايقة انها تبقى معه فى نفس الأوضة بس مضطرة و بدأت تغير لمعتز 
ملك: عايز حاجة تانى حضرتك ساعة و معاد الدوا التانى مع الغدا اقدر أمشى 
معتز : ملك انا عايز اتكلم معاكى و بعدين انتى بتتكلمى رسمى كده ليه 
ملك : مش فاهمة حضرتك انت مريض و انا ممرضة المفروض اكلم حضرتك ازاى 
معتز : لاء يا ملك انتى خطبتى و هتبقى مراتى 
ملك : لاء حضرتك تقربيا غلطان احنا مفيش حاجة من ديه و اظن انك محتاج ترتاح و أعصابك تعبانة شوية و ملك جت تخرج 
معتز حاول يقوم و لكنه عاجز عن ذلك و كان يقع 
ملك بخضة : معتز انت بتعمل ايه انت تعبان و عايز تستريح 
معتز : انا مش هستريح غير لما تقعدى و تتكلمي معايا 
ملك بمسايسة له : طب انا مش جاهزة للكلام دلوقتى ممكن تدينى فترة و نشوف موضوع نكلم ده 
معتز : ماشى يا ملك 
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
ندى و فهد
فهد : انا مش مصدق و راح شدها له 
ندى بتوتر و قلق   : فهد انا عايزة اقولك حاجة 
فهد : مالك يا ندى فى ايه 
ندى : فهد انا اللى قولت للدكتورة تقولك كده 
فهد : ايه طب ليه انتى مش عايزانى اقرب*لك 
ندى بدموع : فهد انا كنت خايفة منك يوميها و ...
فهد بمقاطعة : و قولتى تربينى شوية صح 
ندى : لاء يا فهد بس انت كنت ساعتها بتتعامل معايا بعصبية و كنت قاسي اوى و انا خوفت 
فهد : انتى لسه خايفة منى 
ندى :.......
فهد : ردى انتى خايفة منى دلوقتى و مش عايزة اقر*بلك قوليلى انك رفضانى 
ندى : لاء يا فهد بس انا كنت عايزة وقت و انا لو مكنتش عملت كده كنت هتعمل كده و انا مش مستعدة نفسيا 
فهد : انتى ليه مقولتليش انا كنت هتفهم موقفك للدرجادى خوفت منى طب انا وعدتك انى مش هغصبك على حاجة 
ندى : فهد انا عارفة انا اطمنتلك بعدها بس 
فهد : بس ايه كنتى بتحبى تشوفينى و انا بتعذ*ب ببعدك عنى 
ندى : فهد انا اسفة 
فهد جلس و كان حزين : متعتذريش على حاجة يا ندى انتى مغلطيش انا اللى ممكن اكون تقيل عليكى و انتى مش حابة معايا كده انا كان نفسى تكونى بتبدلينى نفس المشاعر بس خلاص انا مش هقرب*لك لو انتى مش عايزة 
ندى : يا فهد انت فهمت غلط انا مش رفضاك و لا بحب اشوف بتتع*ذب زى  و كملت بدون قصد و بحب كده معاك جدا انا بس كنت خايفة و انت طمنتنى بس كده و كملت بهزار قوم بقى من قدامى بدل ما اتهور و انت قمر كده 
فهد بابتسامة : بجد 
ندى : بجد ايه ؟ 
فهد : انك هتتهورى و عايزانى 
ندى وشها احمر جدا : ه 😳😳😳
فهد قرب اكتر من ندى : مش انتى قولتى انك مش رفضانى انا قدامك اهو 
فهد : لو مقر*بتليش دلوقتى هفهم انك رفضانى كزوج ليكى 
ندى : ايه لاء 
فهد : طب اثبتى 
ندى قربت من شافي*فه و قبلته بجهل 
فهد انبسطت و بمشاكسة  : مش كده 
ندى : اومال 
فهد شالها و بيطلع الأوضة: انا هقولك 
ندى بدلع  : فهد لاء 
فهد : ده انا بقالى اسبوع بغلى و محدش حاسس
و نسيبهم مع بعض شوية 

 
بعد ساعة عند معتز 
ملك دخلت و معها الغدا و ادته الدوا و ماشية 
معتز : رايحة فين 
ملك : هسيب حضرتك تاكل 
معتز : ايه حضرتك اللى بتقوليها من الصبح ديه نادينى بأسمى و بعدين انا هاكل ازاى انا مش بعرف اكل بايدى الشمال 
ملك قعدت و بدأت تأكله 
معتز مبسوط اوى : انا لو حد كان قالى انى لما اعمل الحادثة هتاكلينى بيدك و تهتمى بيا انا كنت عملتها من زمان 
ملك بدون قصد : بعد الشر عليك أن شاء الله تخف و تبقى كويس 
معتز : انتى كنتى فى الأوضة الصبح 
ملك : ايه انت كنت صاحى  لاء لاء مدخلتش
معتز : بطلى انا كنت عارف انه مش بهلوس و انك كنتى خايفة عليا 
ملك : لاء انا مكنتش هنا الصبح و مش بخاف عليك و بعدين انت بنسبالى حالة مش اكتر و انا بشفق عليها 
معتز فجاة وقف اكل : انا مش عايز اطفح و شكرا لعطفك 
ملك : انا مش قصدى انا التعبير خانى و انت لازم تاكل علشان الدوا انت ماكلتش حاجة 
معتز : عايزانى اكل اتكلمى معايا فى موضوعنا 
ملك : احنا مفيش ما بينا مواضيع اصلا يا معتز 
معتز : خلاص خدى الاكل مش هاكل 
ملك : لاء لازم تاكل علشان صحتك 
معتز : ملكيش دعوة ان شاء الله اموت طالما مش راضية تدينى فرصة اكلمك معاكى 
ملك : عايز تتكلم فى ايه يا معتز بس و انت بتتكلم تاكل موافق 
معتز بفرحة : موافق  و بدا ياكل 
معتز : ممكن تخلينى افهمك انا عارف انى غلطان و حيو*ان و اى حاجة عايزة تقوليها بس انا عايز تدينى فرصة اخيرة اثبت فيها انى كويسة و ان اللى حصل ده مكنتش غير غلطة و مش هتتكرر و انا مش عايز حد غيرك انا عملت الحادثة ديه علشان كنت قاعد افكر فيكى و ندمان انى عملت كده انا رفضت ميرا و كمان بطلت اسهر بره و بقيت ماشى عدل 
ملك : طب ده كويس لنفسك انا مالى و بعدين انا اديتك فرصة عملت بيها ايه 
معتز : بالله عليكى ادينى فرصة و كمان انا مستعد لأى حاجة تطلبيها انا اكتشفت انى مكنتش مقدر  نعمة وجودك فى حياتى يا ملك و ربنا جبلك حقك فيا أدام عينك اهو 
ملك : اولا انا اكيد مش شمتانة فيك يا معتز بالعكس انا عايزاك تخف و تبقى كويس 
معتز : انا عارف قولتى ايه هتدينى فرصة 
ملك : ...
google-playkhamsatmostaqltradent