رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل الخامس عشر بقلم ليلة عادل
رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل الخامس عشر
مركز د/ مروان 3م
-يجلس مروان على كرسى مكتب يكتب فى الاوراق يبدو على ملامحه الأشغال والجديه بعد قليل يطرق الباب تدخل شهد وهى تبتسم و تحمل بايدها حقيبه هدايا.
مروان : اتفضل
شهد : ازيك يا دكتور
مروان : يرفع عينه ازيك يا شهد اتفضلى ... ثوانى هبقى معاكى
شهد : لو حضرتك مشغول ممكن اجاى وقت تانى
مروان : لا خليكى
يكمل كتابه بعد دقائق ، يترك القلم وينظر لها
مروان : ببتسامه انا معاكى عامله ايه
شهد : بخير اتفضل
( تعطى الشنطه )
مروان : بستغراب .. ايه ده
شهد : هديه بسيطه اتمنى انها تعجبك
مروان بامتنا .. ميرسى
( فتحها يجد برفن غالى جدا لكن ليس نوعه المفضل )
زوقك : جميل
شهد : عجبتك بجد
مروان : اكيد
شهد : ممكن ترش منه
مروان : لا يريد ان يكسفها حاضر .. بعد انا يقوم برش البرفن ينظر لها بابتسامه .. ميرسى كلفتنى نفسك
شهد : متقولش كدا دى حاجه بسيطه (يرن هاتفها ) اسفه لازم ارد البيت
مروان : اتفضلى
-تخرج للخارج لكن تدخل اميره بعد دقايق قليله جدا
اميره : بمزح ..بخ لقيت نفسى فاضيه وشفت جدولك لقيتك فاضى قولت اجاى ارخم عليك حبه
مروان : بابتسامه .. انا مش فاضى بس افضالك شويه
اميره : تجلس على المكتب بتجاه .. مشغول بايه
مروان : يعنى كنت بنقل شويه حاجات (بهتمام يمسك ايدها) انتى كويسه
اميره : جدا
تقترب منه وتقوم بشمه وتبتعد وبمزح .. مستحيل مش مصدقه دكتور مروان عزت غير برفانه لالا لازم نكتبها فى حدث فى مثل هذا اليوم
مروان : هديه اعمل ايه مينفعش اكسفها
اميره :هديه ماشى بس لحظه انت قولت تكسفها مش تكسفه
مروان : ايوا
اميره : بجديه ... يعنى الموضوع فى انثى مين دى بقى ان شاء الله
مروان :شهد
اميره :اذا كان شهد ماشى بس ده شكله اصلى هو فين
يقوم مروان باخراجه من الدرج
مروان : اهو
اميره : تمسكه تنظر له بعجاب واو... تقوم برش على نفسها
مروان :انا سمحتلك تحطى منه
اميره : بس يا بابا
مروان :حاضر يا بو دومه بس اشمعنا شهد عادى
اميره :لاسباب كتير لانها صحبتى وكمان مش شهد اللى اغير منها بس قولى ده بمناسبه ايه
مروان : يخرج شفايفه ... معرفش
شهد : تدخل اسفه لو تاخرت...تستغرب من جلوس اميره بهذه الطريقه
اميره : تقف تسير اليها... بقى انا صحبتك متفكريش تجبيلى صوبع روج من اللى بيتباعه فى مترو ب20 جينه هديه , رايح تجبيلوا هديه بضعف مرتبك
شهد : انتى هترضى تحطى روج كوبى
اميره : اه عادى
شهد : اممم انتى كمان زرتيها
اميره : عجبك
شهد : هههه ماشى بس عرفتى منين حوار مترو ده ركبتى قبل كدا
اميره : اه يابنتى اصل وانا فى جامعه كنت بشوف اصاحبى جايبين اكسسوارت واسكارف نفس اللى معايا باسعار قليلة بيقولولى من المترو قرارت اركبه جت صحبتى ركبتنى من اول الخط لاخر يالهوى عملت شوبنج من مترو350 جينه عارفه البديهات الكت الاندر شريت انا بجيب الوحد100 لقيته فى مترو15 جبت كل الالوان من كل لون 3 جبت ليا انا وماما واختى ولا شربات 3بعشره جينه هههه جبت كتير والاكسسورات لالا فظيع
شهد :اكيد متريل مختلف
اميره :والله لا هو منا عشان كدا استغرابت
مروان :ايوا الامكان البسيطه بيكون فيها سعر بسيط عكس مول ممكن تجيبى نفس الدرس مثلا نفس شكل والمتريل يبقى سعر بنهم كبير
شهد : ممكن بس كويس طلعتى زينا تعرفى مترو وتركبى موصلات
اميره : اه بركب موصلات عادى ايام جامعه معظم اصحابى معهمش عرببات وعددنا بيقى كبير أكبر من عدد العربيات اللى مع شله كنا بنركب موصلات ونخرج بقى ده انا روحت الوكاله اشتريت شويه حاجات مركه باسعار قليلة
شهد : بمزح تنظر لمروان . اميره طلعت شعبيه يا دكتور وانا فاكره بنت ناس علاوي
مروان : مرمر دى عسل عمرك ما تقعدى معها وتحسى باى فرق طبقى او ثقافى بتعرف تتعامل مع كل طبقات وثقفات لعلمك دى شاطره انا نفسى فشلت فيها
اميره : وانت عايز تتعلم كلام سرسجيه ليه
مروان : عشان لو جالى حد هنا او تعملت معه افهم لغه الحوار مش افضل شويه لحد مستوعب الكلام ومعنى
شهد : انت بس نادى علينا ونترجملك انت قيمه كبيره مينفعش تتعلم نوع ده من ثقافه انا نفسى اهرب منه لانه محاط بيا للاسف
مروان :انتى انسانه عظيمه يا شهد انا بفخور بيكى جدا وبقدرك لانك قدرتى تحققى كل ده رغم ظروفك , وبتقدرى تتعملى مع الطبقات الرقيه وتحسسيهم انك زيك زيهم وافضل , يعنى انا بشوف ان أسلوبك وتعملك مع الاخرين مافهوش اى نوع من التدنى فى كلام , ولا حتى بتستخدمى كلام شباب اليومين دول زى ناس
اميره : زى ناس.. بتلحق عليا يا دك ماشى ، مش هقولك تانى انى بتابع ثقافه المجتمع المحيطه بيا ها
مروان : تبعى برحتك انا اقدر افتح بوقى
شهد : كان نفسى اكمل معاكم لحديث بس عندى جلسه جماعيه عن ازكم
مروان : ميرسى على برفن بجد زوقك راقى عجبنى
شهد : بسعاده العفو
بعد خروج شهد وغلقها الباب تقترب اميره من مروان وتجلس على المكتب مره اخره
اميره : بمزح ... يلا يا كداب اصلا مصرها هيبقى منير او ليا عجبتنى هاخدها تاخدها من على المكتب
مروان : الهديه لا تهدا هاتى يخذها منها
اميره : ما انت مش هتحط منها
مروان : لا هحط
اميره : اشمعنا يعنى انت مش بتغير برفن بتاعك
مروان : انتى جبتيلى برفن قبل كدا لقتيتى محطش منه
اميره : اجبلك نوع غير بتاعك وادفع مرتبى كله عشان مصيره يبقى تراب والعناكب ليه اوفرهم وجبلى اكل
مروان : بابتسامه اكل ..يعنى يارته حتى لبس ميكاب اكل
اميره : ده شى الوحيد للى تصرف فيه فلوسك وانت مبسوط بقولك انا جعانه تعالى ناكل بره
مروان : طب ممكن تدينى ربع ساعه بس اخلص شويه حاجات مهمه
اميره : ماشى اكون حجزت عشان نروح ناكل على طول
❤️____ليلةعادل____❤️
- شقه اميره 8م
تدخل اميره من باب الشقه وتنادى على الام
اميره : ماما
فريده :تعالى احنا هنا
- السفرة
تدخل اميره غرقه السفرة كان يجلس كريم وياسمين ولام
كريم : تعالى كلى
اميره : اكلت من شويه فين بابا
فريده: فى مستشفى
ياسمين : مرمر هتفضلى زعلانه منى كتير
اميره : لا مش زعلانه
ياسمين :بجد
اميره : تقترب منها تقبلها من خدها والله ما زعلانه انا هروح اغير هدومى
(تذهب اميره لغرفتها )
ياسمين : انا طلعت وحشه اوى معها كسفتنى برد فعلها
فريده : انتى تايه عن اختك منتى عارفه تتعصب تتعصب تنزلى على مافيش كملوا اكلكم انا هروحلها
كريم : ماتنستنى ترتاتح لاول
الام : قبل ما خالد ياجى
(تدخل الام خلف اميره)
ياسمين : بتعجب ... فى ايه ها
كريم : طنط منى عايزه تاجى تطلب ايد اميره راسمى بابا طلع قيالهم ان مافيش حد بحيتها
ياسمين : ينهار اسود
كريم : انتى من دلوقتى لازم تقرارى هتبقى فى انهى جه
ياسمين : مع اميره طبعا لعلمك الحرب هتبداء خصوصا ان ماما هى كمان سكتت تصدق مرمر صعبانه عليا محدش خلاص معها فى الحوار ده حتى نور وحمزه
كريم : لانها غلط بس غصب عننا هنقف جنبها لانها مش قد بابا وانا عايزها تتجوزه عشان تتاكد بنفسها انه غلط فى اختيارها ده الحل الوحيد
ياسمين : ربنا يسترها , كل كل قبل مخناقه تبداء
- غرفه اميره تطرق الام الباب
اميره : اثناء ارتداها جكت البيجاما .. اتفضلى
فريدة : ماجتيش اكلتى ليه
اميره :اصل بصراحه اتغديت مع مروان متاخر
فريده : تجلس على سرير .. هو عامل ايه
اميره : كويس بيحاول يعمل نفسه جامد وانا عامله مصدقه كان عايز يكلمك قولته ماما مافيش فى ايدها حاجه قالى يومين وهيكلم بابا تانى
فريده : ياريت فى بايدى حاجه
اميره : تجلس باجنبها .. عارفه ياماما الفتره اللى فاتت كان مشغول جدا بيروح على نوم مع ذلك خلق وقت وكلم فيه بابا وجه هنا كمان لما عرفت فرحت اوى نفسى افهم بابا بس هيقولى شغل افلام
فريده : والله ابوكى كان رومنسى وحساس , من وقت ما مروان دخل حياتنا تغير بقولك عايزكى فى حاجه مهمه
اميره : خير
فريده : هى مش خير , منى من كام يوم عزمتنى على الشاى طبعا انتى كنتى بتاجى هلكانه مكنتش حبه اقولك
اميره : بثبات .. عايزه تطلب ايدى راسمى
فريده : بستغراب .. اكمل كلمك
اميره : لا مشفتهوش بس فهمت
فريده : هى قالتلى مش هياجوا قبل ما اكمل يكلمك ويفتح معاكى الموضوع
اميره : اقوله انى مرتبط بمروان
فريده : اوعى
اميره : طب اعمل ايه
فريدة : تقولى انت انسان محترم مس هلقى احسن منك وانت زى اخويا زى كريم كلام من ده , لو سالك فى حد فى حياتك لسانك يقول لا لكن عينك ووشك يقوله اه هو هيفهم هينهى موضوع
اميره : وبابا
فريده : لو جه اتكلم قوليله انت عارف انه زى اخويا , وانى بحب مروان ، وانا احترمت حضرتك لان مافيش شئ راسمى مع مروان , وانا استكفيت بالجزء لاول من القصه وخليك جامده وانتى بتتكلمى , وصوتك واطى المعركه دى معركتك لازم تكسبيها انا جنبك متخفيش
اميره : كان نفسى الموضوعى يعدى من غير اى مشاكل
فريده :كل هيبقى تمام اى حاجه تاجى من ربنا خير , كمان اديكى عرفتى قد ايه مروان بيحبك وشريكى وصبره طويله ، عشان ماتزعليهوش كل شويه و تقوليله انت انانى مش بتحبنى
اميره: والله كان زمان دلوقتى اتغيرت هو كمان بطل يعمل الحاجات اللى بتستفزنى بقى عايز يعمل اى حاجه عشان يخلينى مبسوطه
فريده ربنا يسعدكم ويصلحلكم الاحول يا رب ويهدى خالد
اميره : يارب يا امى يا رب
فريده : تطبطب على كتفها تنمام عسير تصبح يسير ان شاء الله ... تحضنها اميره تقبها من ايدها
احد المولات داخل مصر 4م
تقف اميره امام احد الفتارين الملابس السيدات وهى تشاهدها بعد قليل يدخل عليها ادهم
ادهم : ميرو
اميره : ادهم ايه صدفه دى عامل
ادهم : الحمد الله وقفه كدا ايه
اميره : بتفرج
ادهم : انتى لوحدك
يدخل عليهم فجاه مروان وهو حامل بايده علبة فيشار
مروان : تو انا معها عامل ايه
ادهم : انا كويس انت اللى كويس
مروان : طبعا كويس
ادهم : طب ميرو اشوفك بكره
اميره : ان شاء الله متنساش تسلملى على طنط وتبسهالى هى واسراء
ادهم : بكره سلمى عليها انت وبوسيها
اميره : هتاجى بكره معاك بجد مش هى بلعمره
ادهم : لا رجعت من يومين يلا سلام انا مش عايز عطلكم
اميره : سلام
بعد رحيل ادهم ينظر مروان لها بتعجب وعلى ملامح وجه الضيق والغضب
اميره : صدفه اعمل ايه
مروان : ايه اللى انا سمعته ده؟
اميره : تاخد اميره من ايد مروان الفيشار تاكل وحده .. اصل بكره عيد جواز بابا وماما 33فاحنا عاملين احتفاليه صغيره كدا
مروان : اممم كل سنه وهما طيبين ... يشاور بايدو لتكمل كلامها
اميره : فايعنى بابا عزم ادهم ولدته ما انت عارف انه بيحبه
مروان : والله وكنتى ناويا تحكيلى امتى ولا كنتى ناويا تخبى عليا
اميره : من غير عصبيه انا اكيد كنت هقولك
مروان : امتى
اميره : يعنى
(يقطعها بكلام)
مروان : لما صوركم تنزل و تاجى تقولى غصب عنى بابا السبب صح
اميره : ممكن توطى صوتك وتهدى وبعدين هو انا بكدب هو غصب عنى فعلا وانت عارف , بطل غيرتك المريضه دى بقى , افهم انا بحبك انت لو فى حاجه فى قلبى لادهم ماكنت رجعت ولا مكنتش سبته من البداية
مروان : انا مش هرد عليكى يا اميره عارفه ليه لانك مابتحترمنيش ولا فارق معاكى بتبررى غلطتك بان ولدك اللى بيحطك فى المواقف دى مع ان انا كلامى مش ان ادهم هيحضر الحفله على انك خبيتى عليا
اميره : قولتك كنت هقولك بس مستنى وقت المناسب لانى عارفه انك بتزعل افهمنى بقى
مروان : مش هفهم ولا هسامح واعملى اللى تعمليه لانى مينفعش اطلب منك اصلا حاجه زى دى من الطبيعى تعمليها لوحدك لو فعلا بفرق معاكى
اميره : انا مش فهمه انت مكبر الموضوع ليه كدا ولا دى تلاكيك
مروان : تلاكيك ؟
مروان اه تلاكيك
مروان : اتا قولت مش هرد عليكى لانى حقيقى لو رديت هتزعلى يلا عشان اروحك اتاخرتى
اميره : كدا يعنى هتزعل يعنى
مروان : بحسم ... انا قولت يلا
اميره : بعرف اروح لوحدى
مروان : ماشى سلام يتركها ويغادر
تقف اميره وهى مش مستوعبه موقف مروان معاها لا تعرف ماذا تفعل تتنفخ وتضع الفيشار على الارض بجانب الحائط وترحل
❤️____ليلةعادل___ ❤️
شقه مروان 8 م
يجلس مروان على الكرسى الهزاز يبدو علي ملامح وجه الضيق بعد قليل يرن جرس الباب يذهب مروان لفتح الباب يتفاجئ بشرين
مروان : شرين
شرين : مفاجاه مش كدا
مروان : بصراحه اه
شرين : مافيش اتفضلى
مروان : لا طبعا اتفضلى
اثناء سيرهم تتحدث
شرين : شكلك لوحدك لسه فاطمه بتنام من المغرب
مروان : لسه فاكره
شرين : تنظر له وتقترب منه ..انا عمرى منسيتك ولا نسيت ايامنا
مروان : شرين ليه مصره تخلينى اتعامل معاكى بشكل مايلقش بيكى انا بحترمك
شرين : بحبك انت ازاى نستنى فاكر زمان كنت بتحبنى ازاى كنت كل حياتك حتى احلامك كلها كنت جزء منها
مروان : كان من 15 سنه 15 سنه ياشرين مش 15 يوم
شرين : يعنى السنين قدرت تمسح كل الحب بده باستيكه
مروان يتنهد اه مسحته انا اصلا مش فاكرك ولا فاكر اى حاجه
شرين : مروان ايه الاسلوب ده انت طول عمرك جنتل مان
مروان : اسف لكن انتى اللى مصره تخلينى انى مكنتش جنتل مان معاكى , انا بحب اميره مش هبقى لغيرها فالوسمحت حفظى على حدودنا سوى لو مش عايزه تخسرينى
شرين : ممكن تشربنى قهوه من ايدك
مروان : حاضر
بعد دخول مروان المطبخ تفكر شرين تتحدث بصوت داخلى مكنش شرين قدرى لو مخلتهاش تسيبك .. تنظر حوليها بعينها ترى كرسى مروان المفضل كرسيه الهزاز تذهب عنده تنظر له يبدو انها تبحث عن شئ , تجد مسمار تقوم بخرجه لكنها لا تعرف , ترفع عينها وتذهب الى طرقه لترى مروان لكنه لم ياتى بعد , تفتح حقيبه ايدها تبحث فيها عن اى شئ لكنها لا تجد تقوم وتذهب عند الدوسه الاحذيه ,وتقوم بفتح الدرج لاول ثم الثانى لكن بثلاث تجد مفك صغير تجرى على كرسى بسرعه تحاول ان تفك المسمار عندما تجد مروان خارج المطبخ ومتوجه نحوها تضع المفك بسرعه فى حقيبه ايدها وتجلس على الكرسى.
شرين : تنظر لمروان ييييا لسه عندك
مروان : انتى نسيتى انى بحبه جدا
شرين : اثناء تحدث شرين كانت تقوم بشبك فستنها فى المسمار ..هتقولى انا فاكره كله حاجه حتى فاكره اول مره بوستنى فيها لما كنا عندك بجنينه الفيلا ولا اخر مره قبل خنقتنا بيوم لما بردو بوستنى وننسينا نفسنا كنا هنغلطت بس منير الرخم رن على التليفون وفوقك على اخر لحظه تعرف انى بقول يارتنا مافوقنا كان زمانا متجوزين لانى متاكده ان عمرك ماكنت هتتخلى عنى
مروان : قهوتك بردت
شرين : تقف لكن فستنها يتشد ويتقطع ... ينهار تحاول لم الفستنان بايدها
مروان : ينظر لها ايه اللى حصل
شرين : شايف كرسيك عمل ايه امشى ازاى دلوقت
مروان : حقيقى اسف انا كنت لسه قاعد عليه مكنش فى حاجه طب ممكن يتخيط
شرين : ماشى نجرب اى حاجه لحد مروح
مروان : تعالى معايا
يدخل مروان غرفه نومه وشرين خلفه ويفتح درج الكومودينه ويطلع ابره وخيط
مروان : اعملى اى حاجه عشان تعرفى تروحى لو عايزه تلبسى حاجه من عندى الدولاب تحت امرك ... يرن جرس الباب ... هروح افتح عن ازنك
يذهب مروان ويفتح الباب يجد اميره هى تمسك بايدها شنطه وبوكيه ورد احمر
اميره : بخخخخ بقى يجيلك قلب متردش عليا يا دك زعلت
مروان : اميره ؟
اميره : لا اختها هههههههه مالك مصدوم ليه ما توعى ايدك ادخل , ولا قولك اهو ... تنزل من تحت ايدو وتدخل يمسح مروان وجه ويقفل الباب ويقترب منها
مروان : جاى ليه
اميره : جايه اشوف فاطمه مالك
مروان : مافيش
اميره : مش عارفه حاسه فى حاجه ولا مقابله ناشفه عشان مقموص
مروان : مش زعلان
اميره : لا والله امال مكنتش بترد على فون ليه ، مارو متزعلش منى بقى
مروان : والله ما زعلان
اميره : امال مالك
مروان : مش مصدق بس انك جيتى يعنى لان وقت متاخر
اميره ما انت عارف مقدرش على زعلك يا دك هو انت لوحدك؟
مروان : يعنى بصراحه من غير عصبيه و بهدوء .. يهرش براسه يمسح فهمه .. شرين جوا بتغير هدومها
اميره : نعم
مروان : وطى صوتك واهدى
اميره : انت كمان ليك عين انك تزعقلى ايه البجاحه دى
مروان : افهمى فستنها اتشبك بكرسى وتقطع دخلت تخيطه
اميره : بسخريه يا حرام وانت كنت بتساعدها بقى صح .. بعصبيه ... وعاملى مقموص وزعلان ان ادهم معزوم بحفله عندنا وانت جيبهالى بيتك معلش انى قطعت عليكم لحظاتكم السعيده دى انا اسفه عن ازنك
مروان : يمسكها من كتفها فى ايه كان ممكن اخبى عليكى وكدب اعقلى بقى
اميره : بعصبيه .. انت كمان عايز تكدب
شرين وهى بلغرفه تستمع لهم وتتحدث بصوت يعنى لازم تاجى دلوقت كدا مش هعرف اعمل اللى كنت عايزه , تصمت قليلا وتبتسم هى فكره دى الله عليكى يا شوشو وعلى افكارك ... تخرج شرين على صوتهم
شرين : انا قولت لازم ادخل , انا فعلا فستانى اتقطع ادخلى شوفيه , حبيبتى مينفعش تبقى عصبيه كدا هو كان ممكن يخبى عليكى صوته كان مسموع, وانا اكيد مكنتش هخرج لكن هو احترمك وقالك لازم تبقى هاديه وتاخدى الموضوع عادى ، انا لو مكانك كنت حضنته انه بيقولى الحقيقه , وانه مقعدش لف ودار بيا , مع ان جميع الفرص متحاله للكدب ، بلاش تبقى كدا الرجاله بتزهق سورى يا مروان لو سببتلك مشكله حقيقى اسفه انا جو هسبكم براحتكم
مروان : ببصوت منخفض ..مبسوطه كدا
اميره : بصوت منخفض .. انت الى مبسوط كدا دى بتغزنى
مروان : انتى اللى ادتيها الفرصه لده
اميره : انا بردو
تخرج شرين ترها اميره قادمه تحضن مروان
اميره : حبيبى انت عارف بغير عليك ازاى
مروان ينظر لها هو مش فاهم
شرين : ايوا كدا خليكى ست عاقله
اميره : حاضر ميرسى على النصائح هعمل بيها اكيد خيطى فستانك
شرين : اممم انا همشى سلام
اميره : هى بحضن مروان تشاور بايدها سلام ..
مجرد ان شرين تغلق الباب تزق مروان
اميره : بنرفزه ...اوعى كدا انا مش طايقك وانا جايه اصلحك وانت اصلا عايز الضرب
مروان : انا كان ممكن اكدب عليكى وشرين كانت هتحب ده اوى وكانت هتساعدنى
اميره : بضحه سخريه عاليا ضحكتنى والله انت طيب وغلبان اوى وهسمحك عشان ده ياحبيبى لو انت كنت عملت كدا كانت طلعت ببراء سالتك على اى حاجه كانها متعرفش انى بره عشان تخلينا نسيب بعض
مروان : لا مكنتش هتعمل كدا
عارفه ليه
اميره : ليه
مروان لانها عارفه انها هتخسرنى فا لما تساعدنى وتعمل نفسها غلبانه انا هحبها وصدق برائتها
اميره : اممم ماشى
مروان : ممكن تهدى ونتكلم بعقل
اميره : عارف انا مستغرابك جدا انت زعلان اوى عشان ادهم وعلاقتى بيه اللى هى غصب عنى , مش عايزنى ازعل عشان شرين اللى انت سمحلها تدخل حياتك وانت عارف انها عايزنا نسيب بعض
مروان : انا ممكن ارفدها من بكره حالا لو امرتى بس انتى شرين مش مسببالك مشكله يا اميره لانك عارفه ان شرين ما بتحبنيش اللى بتعمل ده شغل ستات فاضيه وانا فهمها ممكن متزعليش وانا اوعدك انى مس هاحطك بموقف زى ده تانى مش هدخلها شقتى وهتعامل معها بحدود
اميره : غالبتنى يا دك تمسك طب ممكن انت كمان متزعلش
مروان : على ايه بظبط
اميره : انت هتمثل هى حاجه وحده
مروان :يقرصها من خدها لسانك اطول منك شقى خالص... مش زعلان مابقتش بعرف ازعل منك عارفه لو كنتى اتصلتى تانى كنت هرد على فكره انتى اللى اتسرعت بس لو يعنى كل مره هتتسرعى كدا وتاجى انا مش هرد
اميره : ما بلاش لحسن اقفشك وضيع عليك اللحظات الغرميه دى تانى
مروان : لا ياستى انا مش عايز اعيش لحظات غرميه غير معاكى انتى يقبلها من ايدها
اميره :غمض عينك يغمض عينه فتح جيباله تيشرت اسود
مروان : جميل
اميره : جبتلى اخوه تعال بكره نلبسهم سوى
مروان : موافق بس مش عندك حفله
اميره : بطل بواخ بقى تنظر بساعه مروان بفزع يالهوى
مروان : فى ايه
اميره : اتاخرت يلا همشى انا متزعلش ها تقبله من خده سلام
مروان : هههههه سلام يا مجنونه
♥️______ليلةعادل ______❤️
شقه اميره 8 م
مظاهر احتفاليه موسيقى هادى حركه من الجميع
تقف اميره على جنب وهى ترتدى فستان بسيط وطويل يقترب منها اكمل
اكمل : وقفه لوحدك ليه
اميره : عادى يعنى ما انا معاكم اهو متوقعتش انك جاى
اكمل : نزلت اجازه مبارح
اميره : اممم كويس
اكمل : محتاج اتكلم معاكى شويه ممكن
اميره : اوك
اكمل : تحبى نقف فى البلكونه
اميره : ماشى
يشاهدها حمزه يتقترب منها
حمزه ميرو ازيك يا اكمل معلش هاخدها منك شويه
اكمل : طبعا اتفضلوا
يبتعدو قليلا
اميره : كويس انقذتنى
حمزه : اول مشفته ارح يقف معاكى ركزت معاكم اول محسيت ان موضوع هياخد شكل تانى قولت انقذك اى خدمه
اميره : طول عمرك جدع يا زومى
- شقه مروان ٩ ص
–غرفة النوم مروان نايم على سرير يدخل عليه منير يقوم بفتح الستاره ويقوم منير بنداء علي مروان لايقاظه يبداء مروان بفتح عينه
منير : كل ده نوم الظهر قرب
مروان : صباح الخير
منير : قوم يلا خدلك دش وتعالى على بلكونه عقبال ما فاطمه تحضرلك القهوه والفطار
مروان :فى حاجه
منبر : لا يلا بس
- البلكون
- يقف مروان ومنير فى البلكون وهم يمسكون كوبايات الشاى
مروان : فى ايه مالك بقى ادينا فطرنا وشربنا قهوه ودلوقتى شاى بقالك ساعه عايزتقول حاجه ومتردد انجز
منير : من الاخر انا قبلت دكتور خالد
مروان : وايه اللى حصل
منير :مافيش اى حاجه مبشره
مروان :كنت متوقع عادى انا مش
هياس , هفضل احاول لحد ميقتنع دى حربى يا منير ولازم اكسبها مستحيل اتخلى عن اميره تانى , مهما حصل انا بتمنى اليوم اللى دكتور خالد يوافق فيه , ده انا هكتب كتابى عليها يومها لحسن يغير كلامه
منير : هسالك على حاجه بسكا دكتور مش صحبى
مروان : يشرب القليل من الشاى ...اسال
منير : بتردد .. انت متاكد ان اميره بتحبك تحليلك ليها بيقول كدا
مروان : بستغراب شديد ...انت اللى بتسال ده انت كنت اكتر واحد بيقنعى اوفق لما كنت اعمى
منير : اقصد ممكن تطلع زى ما بابها قال
مروان : وبابها قال ايه
منير :حكالى قصه ليها كدا بس اللى فهمته انا بتفضل شبتانه فى الحاجه لحد متملكها ,وشويه وترميها يمكن انت كدا عشان انت كنت على طول بعيد عنها بعدين قربت واهلها كلهم رافضين فهى بتعاند
مروان : لا اميره مش كدا انا متاكد انها بتحبنى زى واكتر
منير بزمتك تصرفات اميره معايا من لحظه ما دخلت حياتى دى تصرفات وحده بتعند او عايزه توصل للعايزه وبس ؟
منير : لا بس كلام الرجل ده على قد ما هو مستفز بيعرف يقنعك
مروان :.عملك ايحاء بان اللى فيه اميره ده وهم , وانت وقعت فيه متخفش عليا انا واثق فى حب اميره ليا , بعدين افرض كلامه كان صح انا موافق بشويه دول
منير : للدرجه دى
مروان : اميره بقت كل حياتى مقدرش اتخيل حياتى من غيرها
منير : طب هتعمل ايه ده راكب دماغه على لاخر , انا دلوقت عرفت اميره ورثه العند وعدم الخوف من مين
مروان : هروح على يوم الحد اميره قالتلى مش بيقى عنده عياده بيرجع بدرى البيت
منير : بعد بكره
مروان :اه
منير : تحب اجاى معاك
مروان :خليك للمره جايه
منير : يا سلام على تفائل
مروان :يعنى اكدب على نفسى انا رايح وعارف اللى هيحصل بس بدعى ربنا يخلف توقعاتى المهم سيبك منى طمنى عليك
منير : متقلقش يا حبيبى كلنا بخير
مروان :امال سايب لبنى والاولاد يوم الاجازه ليه
منير : قولت اجاى اتكلم معاك شويه ونصلى جمعه سوى
مروان : ربنا يخليك ليا يا حبيبى خلص شاى بسرعه عشان نلحق الخطبه
- مروان يعلم بداخله ان هذه المقابله ستنتهى بلفشل لكنه وعد اميره انه هيقوم بالمستحيل حتى تصبح له لكن هل ستكون هذه المقابله مثل قبلها سنعرف
يتبع الفصل السادس عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية الاعمى" اضغط على اسم الرواية