رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل التاسع بقلم ليلة عادل
رواية الاعمي الجزء الثاني 2 الفصل التاسع
- احد الكافيهات المطله على على النيل 6م
- تجلس اميره و نور وحمزه على احد الترابيزات يتحدثون .
اميره : يعنى كلها اسبوع وهبقى خالتو والود ده يبقى بابى
نور : بخوف .. انا مرعوبه اوى دخلت وشفت العمليه موت
حمزه : يمسك ايدها ينظر لها بحنان وحب .. متخفيش بقى هبقى معاكى
اميره : مش هتحسى بحاجه هتاخدى بنج انتى قولتى للدكتور عايزه كلى ولانصفى
نور : كلى طبعا مش عايزه احس ولا اشوف حاجه بقولكم ايه غيروالموضوع ماتخلى دكتور مروان يكلم بابا خالد وخلاص
اميره : انتى ناسيه انه مش بيطيقه
حمزه : طب ما كدا مش هيوافق
اميره : حرام عليك ماما اكدتلى انه هيوافق هو بس فى الاول هيزمزء بس فى الاخر هيوافق
نور : طب ما خلاص ياسمين اتجوزت وانا بشوف بابا خالد بييجي بدرى بقى فاضى ليه بقى طنط فريده مش عايزه تقوله
اميره : محتاره ... ما انا زيكم مش فاهمه
حمزه : بصى رأي من رأي نور تخلى فعلا الدكتور يكلم اونكل خالد الموضوع بسيط اكيد الدكتور فاهم ان اول مكالمه دى هتبقى مش لطيفه يعنى
اميره : انتم ناسين ان بابا ميعرفش اننا رجعنا لبعض ،هى ماما اللى هتعرف تتعامل مع بابا
نور : لازم بقى تاخدو خطوة الموضوع بقى ممل متزعليش منى مروان مش صغير عشان تطولوا كدا
اميره : النهارده هكلم ماما واخد منها ميعاد نهائى ، لان فعلا الموضوع بوخ اوى ، يعنى المقابله مش هتاخد ساعه ، المهم انتم عارفين مين جاى بكره على الغدا
نور : مين
اميره : اكمل
حمزه : اكمل طه
اميره : اه
نور : بمزاح ...انا شفته فى الفرح يخربيته بقى طول بعرض عليه كتف
حمزه : انا عارف انكل خالد عزمهم ليه
نور : ليه ها ليه ليه ليه
اميره : لا مش اللى بدماغك
حمزه : تراهنى
نور: ما تفهمونى
اميره : يابنى لا ده لسه عنده امل انى ارجع لادهم
نور : بصراحه يا مرمر انا لما شفته فى فرح ياسمين ، قولت هو ده اللى يستاهلك . نظراته ليكى قتلتنى بجد ، و لما وقفنا نتصور بابا خالد نادله عشان يتصور معانا ، ووقف جنبك، كنتم قمر جنب بعض ، لايقين على بعض اوى
اميره : انا عارفه انك بتحبى ادهم من زمان ومش بتحبى مروان زى بابا بالظبط، بس لازم تفهمه انا راحتى مع مروان
نور : بسخريه ... طيب يا سندريلا ، حمزه اطلبلنا ليمون عشان بدات اتعصب
اميره : بتغزها .. وبعشقه وبعشق التراب اللى بيمشى عليه كمان
نور : اطلب يا حمزه
- شقه مروان 8 م
- الريسبشن
- يقف مروان فى البلكونه المطله على اللنيل يفكر يرن جرس الباب تذهب دادة فاطمه لتفتحه.
منير : عامله ايه
فاطمه : الحمد الله ايه الغيبه دى
منير : لبنى ما صدقت ان مروان فتح وهاتك يا طلبات خروج وفسح وعزومات مروان فى المكتب
فاطمه : لا فى البلكون
منير طب اعمللنا حاجه نشربها
-البلكونه
منير : عامل ايه يا حبيبى
مروان :تعال وحشتنى والله (يقبله ) ايه كل دى اجازه
منير : بمزاح .. ما انت اللى وافقت ولبستنى مش مسامحك
مروان : يامنير اكبر بقا حرام عليك ، ست تعبت ، هى بردو ليها حقوق ،مش كفايه طول الكام سنه اللى فاتوا كانت بتشوفك على نوم ، مستكتر عليها كام شهر
منير : ياعم انا اتكلمت هاننزل نشترى بدل امتى انا عايز ارقص عايز افرح
مروان : والله ما عارف
منير : بقولك ايه ما تتصل بابوها انت
مروان : انا لسانى تعب من كتر ما قولتلها اصلا مفروض كلامى يبقى منى لدكتور خالد بس هى رافضه
منير : ايو المفروض كلامك يبقى مع راجل البيت دى الاصول ليه رافضه
مروان : خايفه لحسن يتكلم معايا وحش
منير: بسخريه... بص هو من ناحيه طريقته هتبقى وحشه احب اقولك هتبقى زفت ، انت مجرب قبل كدا
مروان : عارف وفهمتها انى مش هضايق بس انت عارفها دمغها ناشفه
منير: كلمه وخلاص وحطها قدام الامرالواقع . فات ثلاث شهور واختها اتجوزت يعنى مافيش حجج
مروان : بحسم ..انا هتصل بمدام فريده بكره ، لو مدتنيش ميعاد هقفل معها واتصل بدكتور خالد واللى يحصل يحصل ، انا عايز بنته فى الحلال
منير : هو ده الصح
- مركز د/ مران 11 ص
- حديقه المركزتجلس اميره وشهد على احد الترابيزات فى الكافتيريا ياكلوا سندوتشات تدخل عليهم نور.
نور: عاملين ايه
اميره : لمبتى الحلوة انثى برج الزهور مع فريد
نور : تجلس .. ما خلاص راحت عليا
شهد : انتى قمر فى كل حالاتك
نور : بقلة ذوق اه شكرا
اميره : ماتجيش بقى من بكره
نور : دكتور قالى اتحركى كتير
شهد : مجهود الشغل حاجه وانك تتمشى حاجه يا لمبة
نور : لمبة !!!
شهد :برتباك .. انا اسفه بس بشوف مرمر بتقولهالك
نور: برخامه ... اه اميره قولتى بنفسك اميره
اميره: بتحاول تلم الموقف ... نورهههههههههههه بتعشق هزار البوابين يا شهد
نور اه ههههههههه جدا بهزر معاكى
شهد : والله خفت اكون ضايقت بجد انا هقوم بقى عندى شغل
اميره : بعدها معاكى
نور : مبحبهاش كمان هتدخلى بقلبى
اميره :طيب ممكن تعملها بزوق شويه انتى بتكلمها بطريقه وحشه اوى، بطلى غيرتك المريضه دى امال لو كنت جوزك كنتى عملتى فيا ايه .. اثناء حديثها كانت تتغير ملامح نور يبدو انها تتالم
اميره : مكنتش خرجتينى من باب الاوضه ،غيرى ياختى على حمزه كدا ، مالك انتى بتعملى كدا
نور : اه اه مش عارفه حاسه بوجع فظيع
اميره : طب قومى معايا ..تقف تسندها بقلق تقف نور لكنها تقع على الارض اميره .... بصدمه وخوف نورررررررررر
-عربيه مروان 1م
- يقوم مروان بالسواقه كان يبدو على وجهه الخوف والقلق ، كانت اميره تجلس بكنبه الخلفيه وتتحدث على تليفون وتبكى بالقلق والخوف على نور ، ونور تنام على رجليها وتتألم
اميره : مش عارفه فجأه لقتها كدا تعال بسرعه انا ومروان رايحين على المستشفى.
نور : اااااه مش قادره حاسه انى هموت
اميره : مروان بسرعه شويه
مروان : حاضر حاضر
- احد المستشفيات الخاصه 3م
- غرفه العمليات
- امام باب غرفة العمليات تتحرك اميره يمين ويسار بتوتر وبكاء ويقف مروان ساند على الحائط فى سكون ، تخرج الممرضه من الغرفه تجرى اميره نحوها ومروان خلفها.
الممرضه : مبروك جالكم بنوته زى القمر
اميره : بسعاده ... الحمد الله الحمد الله
مروان : طب نور عامله ايه
الممرضه : زى الفل
اميره : هنشوفها امتى
الممرضه : اول ما ننقلها الاوضه
اميره : طب البيبى ممكن نشوفه
الممرضه : اه ممكن
- تذهب الممرضه وتأتى بعد قليل معها البيبى وتعطها الاميره لتحملها ، تحملها اميره بحذر
الممرضه : سمى الاول
اميره : بابتسامة وتوتر.. بسم الله الرحمن الرحيم كدا صح
الممرضه : عقبالك ، خمس دقايق وهاجى اخدها
مروان : باتسامه .. ماشى
- يقف مروان خلف ظهر اميره وينظرالى البيبى ويبتسم فيقترب منها اكتر ويقرب وجهه لرقبتها ويضع يده على كتفها الاخر
اميره : بسعاده هى تنظر الى البيبى .. مروان حلوه اوى ماشاء الله ايه روحى جميله خلاص ياقلبى بص حلوه ازاى
مروان: بابتسامة .. ماشاء الله عقبالنا
اميره : تنظر له .. يارب
-يدخل عليهم حمزه مسرعا يبدو على وجهه القلق والخوف.
حمزه : بخوف شديد ..اميره نور فين ايه اللى حصل
مروان : خد نفسك و اهدى هى كويسه
اميره : .. بابتسامة ..حمزه نور ولدت
حمزه : بلهفه .. هى عامله ايه عايز اشوفها
مروان : والله كويسه اول ما ينقلوها الاوضه هنشوفها اهدى
حمزه : مش فاهم والله دكتور قالنا لسه اسبوع انا جاى طايرمن السخنه كنت هعمل ميت حادثه اميره انتى كلمتى طنط ريهام
اميره : اوف انا مكلمتش غيرك انا مكنتش عارفه افكر والله لسه ملمومه على اعصابى دلوقت
حمزه : بنظره تركيز هى ، هى دى بنتى
اميره : اه بص قمر ازاى
حمزه : هاتيها
اميره : هتعرف تشيل
حمزه : اه
اميره : بشويش حط ايدك دى هناهنا ايو كدا ياروحى هكلم انا طنط ريهام ماشى
حمزه: ماشى
- غرفه نور بالمستشفى
- نور نائمة على السرير تجلس اميره ومروان فى الغرفه بعد قليل يدخل حمزه.
حمزه : كلمت ماما بهدلتنى استعدى للتهزيق انتى كمان من الكل
اميره : والله غصب عنى كويس انى كلمتك ده مروان اللى فاكرنى
حمزه : اسمعى كلمتين مترديش وخلاص ( يصمت قليلا ) اميره
اميره : نعم
حمزه : انكل خالد فى الطريق
-نظرات ترقب من الكل
مروان : يقف بضيق .. مفهوم لما تفوق نور من البنج طمنونى الف مبروك يا حمزه ربنا يخليهالك
حمزه : الله يبارك فيك يا دكتور
- يخرج مروان خارج الغرفه لكن اميره تجرى خلفه فى الممر
اميره : مروان مروان
مروان : يلتفت لها ايه يا حبيبى
اميره :متزعلش
مروان : مش زعلان بس لو كنتى سمعتى كلامى كان زمانى قاعد معاكى عادى .عموما مش ده المكان ولا الوقت للنقاش فى موضوع زى ده ، ارجعى الاصحابك دلوقتى
اميره : تمسك ايده اسفه
مروان : اوعى تتاسفى تانى مفهوم (يقبلها من راسها) ماتنسيش تباركى لنور سلام
اميره : سلام تقف وتشاور بايدها
- شقه مروان 8 م
غرفه المكتب - يجلس منير على الكرسى الهزاز يشرب عصير بشاليمو ويقف مروان امامه يغلق تليفونه يبدو على ملامحه الانزعاج.
منير : ها نفس كلام كل مره
مروان : متحججه بنور
منير : هو مش فات على سبوعها اكتر من اسبوع
مروان: اه
منير : جمد قلبك واتصل بدكتور خالد اتصل اتصل
مروان : هتصل
- بالفعل يقوم مروان بلاتصال بدكتور خالد لكن اثناء اجراء الاتصال كان يبدو على ملامحه التوتر .
خالد : السلام عليكم
مروان :عليكم السلام ازيك يادكتور خالد
خالد : اهلا مين معايا
مروان : انا مروان
خاالد : مش واخد بالى
مروان: دكتور مروان عزت
خالد : اهلا وسهلا مبروك على نجاح العمليه اعذرنى لو متاخره
مروان : ولا يهمك كنت حابب اتكلم مع حضرتك فى موضوع
خالد : طبعا اتفضل
مروان: كنت حابب اجى لحضرتك البيت اتكلم معاك فى موضوع مهم مينفعش فى التليفون
خالد : اهلا وسهلا بيك فى اى وقت ، لو حضرتك فاضى الاربع ساعه 5 ممكن تشرفنا
مروان : اه فاضى
خالد : تمام بانتظارك سلام
مروان: سلام
منير : بمزاح .. مالك مزبهل ليه
مروان : باستغراب ... دكتور خالد
منير : مالو
مروان : منتظرنى يوم الاربع اروحله
منير : يقف يقترب منه... كدا على طول من غير تهزيق
مروان : ها
منير : انا بدات اقلق
مروان : ليه
منير: هو ايه اللى ليه واضح اوى ان مرقد على حاجه
مرون : لا طبعا
منير : مروان مدام فريده كانت خايفه تفتح موضوعك مع دكتور خالد وانت متاكد ، بلاش فرحتك بالخبر تنسيك فوق ، الرجل ده انا متاكد ان فى دماغه حاجه وحاجه كبيره كمان
- ينظرمروان لمنير ويضع ايدو على وجهه ويمسحه ويلتقط انفاسه
يتبع الفصل العاشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية الاعمى" اضغط على اسم الرواية