Ads by Google X

رواية صفقة عمري الفصل الحادي عشر 11 بقلم ياسمين سمير

الصفحة الرئيسية

       رواية صفقة عمري الفصل الحادي عشر بقلم ياسمين سمير

 رواية صفقة عمري الفصل الحادي عشر

يلعن هاتف روعه عن وجود رساله 
قاسم :مين احمد 
روعه :دا دا معرفش
يأخد منها قاسم التلفون ثم يفتح الرساله ويلقى مضمونها انا بحبك 
قاسم بغضب :مين ااااااحمد دا 
روعه بخوف :معرفهوش 
يمسكها قاسم من شعرها :لاخر مره هسالك من احمد دا 
روعه :سيب شعرى ي قاسم انت بتوجعنى 
قاسم :وانتى بتخونينى 
روعه :انا مخونتكش 
قاسم يسحبها خارج السرير 
قاسم :امال اى دا بعتلك انا بحبك يبقى اى اخوكى ف الرضاعه 
روعه :انا مسمحلكش  تشك فيا انت عارفنى كويس 
قاسم :الظاهر كدا معرفش حاجه عندك 


روعه بدموع :معرفش والله هو بعتلى كدا لى 
قاسم :اه يعنى تعرفيه 
روعه :سيب شعرى هفهمك كل حاجه 
يترك قاسم شعرها 
قاسم :قووولى 
روعه :دا احمد اخو روان صحبتى 
روعه :روان مين 
روعه :انت متعرفهاش انت شوفت معايا ريم بس  وروان صحبتنا كمان بس مش بنروح مع بعض دروس 
قاسم :اه وبعدين 
روعه :كانت على طول بتقول ان احمد اخوها دا معجب بيا 
قاسم :وانتى ؟
روعه :انا مش معجبه بيه هيا كانت على طول بتقول انه هيتقدملى بس بعد مخلص الثانويه بس ...
قاسم :بس اى كملى 
روعه :انت اتجوزتى 
قاسم :وانتى زعلانه 
روعه :لا 


قاسم :بجد 
روعه :بجد ممكن اخد الفون بقا اكلم ريم 
قاسم :هتفتحى السماعه 
روعه :حاضر 
تأخد منه الهاتف لترن على صديقتها 
بعدقليل تفتح ريم 
روعه :الو ايوا ي ريم 
ريم :روعه انتى فين برن عليكى كتير 
روعه :انا كويسه انتى عامله اى  
ريم :بخير انتى كنتى فين طول المده دى 
ينظر روعه الى قاسم ثم تكمل 
روعه :كنت مشغوله اووووى 
ريم : تلفونك كان مقفول ي روعه 
روعه :اه ماهو كان فاصل شحن وانا كنت بدور على شاحن 
ريم بشك :متاكده 
روعه :اه 
ريم :بقالك شهرين بتدورى على شاحن ي روعه 
روعه :سيبك بقا من الفون والشاحن انتى عامله اى وحشتينى 
ريم :انتى اكتر مش هتنزلى اسكندريه بقا 
تنظر روعه الى قاسم ثم تضع يديها على الهاتف 
روعه بصوت واطى :اقولها اى 
قاسم :قوليلها لما اقول ل قاسم الاول 
روعه :حاضر  


روعه :لما اقول ل قاسم الاول 
ريم :دا الوحش دا 
تنظر الى قاسم لترى ملامحه اتغيرت 
روعه :وحش اى 
ريم :اصل البت روان خوفتنى الصراحه 
روعه :روان قالتلك اى 
ريم :اصلها كانت عندى من فتره وكدة وقالتلى ازاى اطمن عليكى وانتى مع قاسم وفضلت تقول بقا ان احمد ممكن يقتل قاسم عشانك 
ينتبه قاسم الى الكلام 
روعه بخوف :قتله 
ريم :دا هبل هيا شكلها متعرفش قاسم دا قد اى الله يكون ف عونك ي قلبى 
روعه :طيب ي ريم هكلمك تانى 
ريم :متقفليش تلفونك انا بخاف عليكى  
روعه :حبيبتى متخافيش انا هنا ف عيله بتحبنى وقاسم كويس معايا 
ريم :بجد ي حبيبتى 
روعه :بجد ي حبيبتى 
ريم :الحمدلله يارب كنت خايفه بصراحه من ساعه روان ماكلمتنى 
روعه :لا ي حبيبتى متخافيش يلا سلام 
ريم :سلام ي حبيبتى  
تغلق الهاتف ليسحبه منها قاسم 
قاسم :احكيلى بقا حكايه احمد دا 
روعه :زى ماقولتلك والله 
قاسم :متاكده انك مش مخبيه حاجه 
روعه :اخبى اى واخبى لى اصلا كان قدامك كل الكلام 
قاسم :طيب
تتجه روعه الى السرير وتنام 
لينام بجوارها قاسم 
قاسم :حبيبتى 
روعه :لا رد 
يضع قبله على خدها 
قاسم :انا اسف 
تنظر اليه روعه 
روعه :اول مره تقولها 
قاسم : انا اتجننت لما شوفت بحبك معرفتش انا بعمل اى 
روعه :خلاص ي قاسم ممكن تسبنى انام
يحضنها قاسم من الخلف :انا موحشتكيش 
روعه :تؤتؤ 
قاسم :من قلبك 
روعه :اممم 
قاسم :بس انتى وحشتينى وانا واثق انى وحشتك 
روعه تنظر اليه :واى الثقه دى 
يرمى قاسم تلك الفوطه التى تحيط بخصره ثم يطفى الانوار :اقولك انا جايب الثقه دى منين  
ملناش دعوه 🙂
تمر الايام بهدوء  
ف غرفه سامر 
سامر :انا حبتها صح انا حبتها ايوا حبتها 
يدخل ف تلك اللحظه قاسم 
قاسم :حبيت مين 
سامر :قاسم انت هنا من امتا 
قاسم وهو يجلس على السرير :من ساعه ايوا حبتها ...حبيت مين بقا 
سامر :اها لا محبتش حد 
قاسم :امال 
سامر : مفيش ي قاسم 
قاسم :لو ف واحده انا اخوك عرفنى 
سامر ف سره :مراتك الى دخلت قلبى من اول نظره 
سامر لقاسم :مفيش لو فى هقولك 
قاسم :هحاول اصدق يلا انا نازل سلام 
سامر :سلام 
ف غرفه فاطمه تحدث صديقتها نرمين 
فاطمه :ازيك ي نرمين 
نرمين :ازيك ي فاطمه فينك بقالك فتره مش بتكلمنى ولا عشان مفيش فلوس 
فاطمه :لا مش كدا كنت مشغوله شويه 
نرمين :الله يكون ف عونك ي حبيبتى 
فاطمه :عايزاكى تجبيلى حاجه 
نرمين :حاجه اى 
فاطمه :هقولك 
ف الاسفل 
تجلس سانيه وروعه 
سانيه :مغيش حاجه ف السكه 
روعه بعدم فهم :حاجه اى 
سانيه :عيل كدا ....دا انا نفسى ف عيل يشيل اسم قاسم 
روعه :اه ان شاء الله ي ماما 
سانيه :ان شاء الله دا يبقى يوم المنى لما يتحملى قاسم هيشيلك على كفوف الراحه  
روعه :بس يعنى لسه شويه احنا لسه متجوزين بقالى خمس شهور بس 
سانيه :ودول شويه دا انا اتجوزت من هنا حملت من هنا 
روعه :هههههه مبقاش زى زمان بقا ي ماما 
سانيه :على رايك 
يأتى قاسم ينضم اليهم 
قاسم :بتقولو اى 
روعه :لا مش بنقول 
قاسم :بس انا سمعت 
روعه :سمعت اى 
قاسم :سمعت بقا وخلاص ...عايزاك فوق 
روعه :حاضر 
قاسم :عن اذنك ي امى 
سانيه :اتفضل ي ابنى 
يأخدها قاسم ثم يصعدان يقابلهم سامر 
قاسم :ريح فين 
سامر:نازل تحت 
قاسم :مش ناوى تروح الكليه بقا 
سامر :اه بكره ان شاء الله 
روعه :انت ف كليه اى 
يرد قاسم الذى كان يحتضنها :طب 
روعه :اه ربنا معاك 
ينظر اليها سامر بحزن :اه 
قاسم وهو ينظر الى روعه :يلا 
روعه :عن اذنك 
سامر :اه اتفضلو 
ف غرفه قاسم يغلق الباب ثن يلتفت الى روعه 
قاسم :انا مش حابب تتكلمى انتى وسامر 
روعه :بس احنا متكلمناش دا انا حتى معرفش هو ف كليه اى 
قاسم :بس بردو ياريت تقطعى الكلام معاه 
روعه :حاضر .... كنت عايزنى. لى 
قاسم يتقرب منها :كنت عايز اشرب سيجاره 
روعه :البتاعه دى تانى مش احنا اتفقنا انك مش  هتشربها 
قاسم :انا قولت اقولك قبل مااشرب عشان اخد البوسه ومشربهاش 
روعه :اه عشان كدا عايزنى 
قاسم :ايوا 
تقترب منه روعه اكثر ثم تضع قبله على شفايفه 
تحاول الابتعاد ولكن قاسم يضع يديه خلف راسها لتمنعها من الحركه ثم يقبلها 
روعه : حرام عليك كنت هموت 
قاسم :بعيد الشر ...يلا ننزل 
روعه :يلا 
تمر الايام ويسافر سامر الى كليته بالقاهره 
ف المطبخ تقف روعه وفتحيه وتجلس سانيه بالقرب منهم 
روعه وهيا تضع يديها على راسها 
تلاحظ سانيه :مالك ي بتى 
روعه :مش عارفه ي ماما حاسه انى دايخ من الصبح 
سانيه :طب تعالى اعدى 
قيل ان تذهب اليها تسقط مغشيه عليها 
بعد قليل ف غرفه قاسم 
تنام روعه ف سريرها يجلس قاسم بالقرب منها وسانيه وتقف الدكتور للكشف على روعه 
بعد الكشف 
قاسم :اها ي دكتوره مالها 
الدكتوره :لا لازم تيجى المستشفى 
قاسم :ف اى انتى شاكه ف حاجه 
الدكتوره :ايوا بس لازم اتاكد من حاجه تانيه بردو ...ياريت ف اقرب وقت ...عن اذنكم 
ياترى اى الى هيحصل ....

يتبع الفصل الثاني عشر اضغط هنا
  • الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية صفقة عمري" اضغط على اسم الرواية 
google-playkhamsatmostaqltradent