رواية خطفتها ثم أحببتها الفصل الثالث عشر بقلم هاجر جمال
رواية خطفتها ثم أحببتها الفصل الثالث عشر
صحيت ريماس لقت ادم قدامها
ريماس بابتسامه:صباح الخير
ادم بابتسامه:صباح النور..يلا قومى عشان الحاجات اللى هعلمهالك
ريماس:اوكى ماشى
راحو مكان واسع عشان يعلمها فيه
ادم:دلوقتى هعلمك ازاى تدافعى عن نغسك ريماس:ماشى
بدا يعلمها واحده واحده لغايت ما اتمكنت
ادم:دلوقتى هعلمك السواقه
وبدا يعلمها واحده واحده
ادم:يلا اركبى كده وجربى
ريماس:انا خايفه
ادم:لا متخفيش يلا
واتعلمت السواقه كويس جدا
ادم:اخر حاجه مسك السلاح
ريماس بتوتر:مابلاش السلاح الله يخليك
ادم:لا لازم تتعلمى
ريماس باستسلام:طيب
وبدا يعلمها مسك السلاح
ادم:بصى انا هضرب دلوقتى قدامك
وبص عليها
ادم بضحك:انتى حطه ايدك ع ودانك ليه
ريماس:مانت عارف بخاف من صوته
ادم:اومال هتمسكى ازاى وهتضربى ازاى
ريماس:لا مش لازم وجت تهرب ماسكها ادم
ادم:انا هقف وراكى وهمسكه معاكى ونضرب ماشى
ريماس بخوف:ماشى
فعلا وقف وراها وماسك ايديها بالسلاح وهو كان مبسوط اوى من القرب اللى بينهم مع اول رصاصه خرجت صوتت ريماس جامد
ادم بفزع:خرمتى ودنى
ريماس بتوسل:ارجوك بلاش السلاح ارجوك يا ادم
ادم بابتسامه:طيب خلاص ماشى
ريماس بفرحه:بجد شكرا اوى
فى مكان تانى فى بيت احمد
احمد:خير يا بابا
فتحى:مالك بتكلمنى كده ليه
احمد:حضرتك جاى ليه يا بابا
فتحى:لسه ملقتش اختك
احمد بصدمه:تصدق اول مره تسال عليها..ايه اللى جرى..اتاخرت اوى
فتحى بصدق:يابنى اسمعنى..
احمد بمقاطعه:اسمعنى انت يا بابا حضرتك تنسى انك عندك بنت اسمها ريماس
فتحى بضيق:ايه اللى بتقوله ده
احمد:تنسانى انا كمان..ياريت انت وماما متحولوش انكم تبينوا الاب والام اللى ندمانيين
فتحى بعصبيه:انت واعى لليتقوله
احمد بهدوء:ايوه واعى انا بقيت كبير واقدر احافظ على اختى كويس
فتحى:بدال انت كده ملقتهاش ليه لحد دلوقتى
احمد:انا مش ساكت
انا بدور فى كل حته
الباب خبط راح احمد يفتح
احمد بسخريه:اهلا بماما العزيزه
رحمه بزعل:احمد بلاش الطريقه ديه الله يخليك..انت متعرفش اللى فيا
احمد بحزن:ايه اللى فيكى..زعلانه مثلا على ريماس
رحمه:اه طبعا مش بنتى
احمد بسخريه:ما انا قولت قبل كده بنتك اسم بس
فتحى بعصبيه:جرا اى يا احمد انت بتكلم ابوك و اموك
احمد بانفعال:ابويا واموى ابويا اللى كان دايما يعامل بنته الوحيده وحش كانها جايه من الشارع وع طول كسفها وكاسر نفسها..ولا امى اللى مستحملتش عشانا زى بقيت الامهات وسابتنا ومشيت ولا سالت فينا خالص كاننا مش موجودين
رحمه بعياط:ارجوك يا احمد كفايه انا ندمانه والله..وعايزه اخد بنتى فى حضنى
احمد بحزن:وهى فين بنتك بقالها فتره مش عارف ارجعها حتى مش عارف مين اللى خطفها..كل ده بسبب بابا اصلا لان اولا لو مكنش عمل كده ساعتها مكنش هيحصل ثانيا حد من اعداءه هو اللى عمل كده وللاسف مش عايز يساعد
فتحى:يابنى اسمعنى
احمد:اسمعونى انتو ياريت تنسونا اننا فى حياتكم اصلا..كمل بسخريه دا لو كنا موجودين اصلا..وخرج من البيت فى شده انفعاله
يتبع الفصل الرابع عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية خطفتها ثم أحببتها" اضغط على اسم الرواية