رواية تزوجت ملتحي رغما عني البارت الثاني بقلم شيري عصام
رواية تزوجت ملتحي رغما عني الفصل الثاني
احمد: اهلى واهلك برا ومش عارف افتح ولالا
انا بصدمه: احييه وبعدين بقا هنعمل ايه؟
احمد بتوتر: مش عارف...
قولتله انه يفتح عقبال منا اغير لبسي...
فتح احمد الباب لقي اخته ومامته وبابا ودادا ميرڤت
احمد: اتفضلو، اتفضلو نورتو البيت والله
بابا: تسلم يا حبيبي اومال اسراء فين؟
احمد بتوتر: ها؟ اس اسر اه اسراء بتغير وجايه اهي
دادا ميرڤت: طيب انا هدخلها ينفع يبنى.!
احمد اتوتر ولكن قبل م ينطق كنت انا خرجت لهم
وكنت لابسه روب ابيض علشان لسه عرسان وبتاع
مامت احمد "طنط سلوى" : ماشاء الله ايه القمر ده جميله اوى يا حبيبتي ربنا يسعدكم ويحفظكم لبعض يارب يلا بقا شدو حيلكو عايزين بيبي نلعب بيه...
بصيت لأحمد وقولت: اه اكيد ان شاء الله
احمد كان مستغرب طريقتي وقد ايه بتعامل وكأن الموضوع طبيعي جدا _ممثله شاطره_
قدمتلهم حلويات وعصير وبعد ساعه استأذنو ومشيو.!
انا = ييييييي الحمدلله، انا داخله انام بقا يلا سلام
لاقيت احمد مسكني من ايدى وبيبصلى
ساعتها خوفت منه وقولت فى نفسى: ايه ماله ده؟ هو نسي اتفاق اننا اخوات ولا ايه! والله لو قربلى لاقتله وفجأة لاقيته بيقولى
احمد = غيري هدومك علشان نصلى يا اسراء
انا = اووووف الحمدلله اه حاضر هغير واجي
صليت معاه الضحي ودخلت نمت لحد الساعه 3 العصر
كنت صاحيه مصدعه جدا ودايخه وحاسه اني تعبانه جدا ومش قادره اقوم جسمى كان وجعنى ولكن اتغلبت على الوجع اللى من غير سبب ده وقومت
لاقيت احمد قاعد في الاوضه بتاعت الانتريه بيتفرج علي كرتون، ساعتها ضحكت على طفولته المتأخره دى
انا = هاي احمد انا صحيت
احمد بإبتسامة: وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته يا اسراء، صح النوم، مالك شكلك تعبانه فى حاجه ولا ايه؟
انا = اه معلش اصلى متعوده على هاي وكده ، لا مش تعبانه ولا حاجه بس حاسه اني دايخه شويه، شويه كده وهبقي كويسه ان شاء الله، المهم قولى انت بتعمل ايه؟
احمد: بتفرج علي كرتون، اقعدي اتفرجي معايا، والله حلو اوى وكمان مضحك
قعدت معاه اسمع الكرتون وفجأة حاسيت انى مليت جدا من القعده قدام كرتون الاطفال
انا = بقولك م تغير هات حاجه تانيه.!
احمد: حاضر اجيبلك ايه؟
انا = هات فيلم او مسلسل اي حاجه
احمد: اااه بس معلش يا اسراء انا مسستم التليفزيون ع البرامج والكرتون بس..
اتصدمت من كلامه، يعني ايه مسستم التليفزيون ع البرامج والكرتون بس! دى شكلها هتبقي عيشه منيله بنيله يا رييي
انا بدون اي تعبير = امممم تمام انا هقوم افتح فيس شويه، آكلت؟
احمد: تمام اللى تحبيه، لا مأكلتش، لو عايزه تاكلى الأكل جوه فى التلاجه سخنى الأول، لحد لما اجيب حد يساعدك فى البيت..
وافقت على كلامه ودخلت اوضتي وقعدت علشان اشوف البوستس واتفرج على اي حاجه وفجأة لاقيت نفسي رايحه لأحمد وبقوله: احم احم هو انت عندك فيس؟
احمد: اممم عندي بس بتسألي ليه؟
انا = لا عادي ممكن تبعتلى ادد ونبقي فريندز على الفيس وكده ايه رأيك؟
احمد: تمام ماشي ، اكتبي عندك اسمى. Ahmed*******
بعتله ادد وهو قابله وكمان آخدت رقمه علشان مينفعش ميبقاش معاييش رقمه للظروف برضو...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ 🌈💜🌈ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
عدى شهر عالينا واحنا مش بنتكلم كتير هو ازيك عامله ايه وخلاص ونصلى سوا وكل واحد كان بياكل وقت ماهو عايز مكناش بناكل مع بعض كتير
_ الساعه 8 الصبح.
صحيت من النوم قومت اتوضيت وقولت اكيد احمد هيصحي دلوقتي علشان يصلى بيا ولكن عدى نص ساعه وهو مجاش يكلمنى ولا يصحينى
قولت اكيد زمانه نايم وبعدين يعني هو لازم يصلى بيا م اصلى لوحدي وخلاص.!
صليت الضحي وفطرت ولكن برضو احمد مش ظاهر
الصراحه قولت لازم ادخل اشوف ماله مش ظاهر ليه؟
دخلت ملاقتهوش فى الاوضه
دورت عليه فى البيت كله ملاقتهوش
قعدت اقول فى نفسى: طيب دلوقتي ارن عليه ولالا.!! هرن عليه واعمل حِجة انى مش عارفه مكان السكر، يييي لا انا كنت عاملاله نسكافيه قبل كده وهو عارف اني عارفه مكانه، طيب ارن واقوله انى محتاجه فلوس.! يختاااااااي ماهو سايبلى فلوس.!! طيب وبعدين بقاااا.!!!!!
وفجأة لاقيت نفسي برن عليه وبقوله: احمد انت فين الحقني الامبومبه فاضيه ومش عارفه اعمل ايه!!
لاقيته بيرد عليا وبيقولى بضحك: طبعااا م انتى متعرفيش انا شغال ايه حتى ولا بروح فين واجي منين، يستى انا دلوقتي فى الشركه وجاي كمان 3 ساعات كده هتلاقيني عندك ان شاء الله وكمان الامبومبه الراجل مغيرها الصبح يا اسراء شوفيلك حِجة تانيه يا قمر، يلا السلام عليكم
_كنت هموت من الضحك بجد لانى كان منظري محرج اوى...
وبعد 3 ساعات لاقيته جاي فعلاً...
انا = احمد محتاجين أكل لانى مش بعرف اطبخ
لاقيته بصلى وقال بصوت واطي علشان مسمعش ولكن سمعته..
احمد =اممم كمان هطبخ لا هو كده فاضل الحمل والرضاعه وابقي كده بقيت ست رسمى...
انا =مش للدرجادي يابو حميد يلا اعملي أكل
احمد بإبتسامة مصطنعه = مش بعرف للاسف والله تعالي ناكل بره وخلاص
وافقت ولبست واحنا خارجين
احمد = ايه ده انتى هتمشي كده؟
انا بصدمه: ايوا يا احمد فى ايه؟
احمد = لا يا اسراء فيه
دانتى لابسه بنطلون وكمان قصير لا وشعرك باين والاكتر من كل ده البلوزه ديقه هو انتى شيفاني ديوث يا اسراء للدرجادي.!!!!
مكنتش فاهمه ساعتها قاصده ايه ولكن بصتله بتكبر وقولت: والله يا احمد هو ده لبسي ودى الموضه اللى طالعه اليومين دول وانا الصراحه لبسي عاجبنى انا مش ماشيه قالعه يعني...
احمد بعصبيه: يلا يا اسراء نمشي ونخرج وناكل ونتفسح ولكن لو حصلنا حاجه وموتنا انا مش هقف قدام ربنا واقوله معلش يارب سامح الهانم اصلها ماشيه على الموضه وسابت شريعتك ودينك وبعدت عن الجنه بسبب الموضه.!! معلش يارب انت كريم وغفور اغفرلنا اصل انا الديوث اللى سمحتلها تخرج كده وهى القمر اللى ماشيه ع الموضه...
منكرش انى غلطانه انى قولتله انى ماشيه ع الموضه والكلام ده ولكن هو مفهمنيش حاجه، معرفنيش براحه هل ده صح ولا غلط، المفروض يفهمنى ويعرفني الاول بهدوء ولكن هو اتعصب من طريقتى...
بصتله وعنيا مليانه دموع وقولتله: خلاص يا احمد مش خارجه ومش عاوزه آكل وبعد كده ياريت تفهمني الاول
سبته ودخلت اوضتي وهو فضل واقف حاسس بالندم ع اللى قاله ومن بعدها قعدت اعيط حوالى ساعه ع اللى قاله ليا من غيرم يفهمنى ولما هديت قعدت اسمع فيديوهات للطبخ ودى كانت اول مره اطبخ، احمد مرضيش يجيب شغاله علشان مهما كان الشيطان شاطر وبرضو مرضيش يجيب شيف يعمل الاكل خوفاً عليا وقولتله نجيب ست كبيره تعمل الاكل ومنها مش هتفتنك ومنها مش راجل..
وساعتها قالى انه مش عاوز حد يدخل بيتنا غريب
احمد من رغم انه غني لكن متواضع جدا ودى اكتر حاجه حبيتها فيه..
دخلت المطبخ عملت كريب برجر ودى اكتر آكله بحبها
عملت كتير ليا وليه وبعدين دخلت بعتله رساله وقولتله
"الاكل فى المطبخ" وبعدين نمت
صحيت على صوت المنبه وكنت حاسة اني هموت من الوجع، كنت تعبانه جدا ولكن اتجاهلت وقولت كمان شويه هكون كويسه، جيت اقوم من مكاني وقعت، مكنتش قادره اقف، وحاولت اتسند على الحيطه لاقيت نفسي مش شايفه حاجه قدامى، حقيقي كانت ليلة صعبه جدا عليا خصوصا انى اصلا انا واحمد مش بنطيق بعض من رغم انه بيحبنى ولكن تعاملى معاه كان وحش وفجأة لاقيت نفسي بندهله بدون مقدمات
انا بوجع = اااااه ياربي، احماااااااااد، احمد انت فين؟
لاقيته مجاش برضو، حاولت اتماسك نفسي لحد لما وصلت اوضته ولكن وجع عظامى متحملتهوش ووقعت
وانا بقع ايدى خبطت فى الڤازه اللى على الشوفنيره هى جامب باب الأوضة
ساعتها احمد كان بيصلى وبعد لما خلص طنش لانه فكرني هتخانق معاه زى كل مره ولكن لما سمع صوت الڤازه قام جرى يشوف فى ايه، لاقاني واقعه ومش فى وعيي
ساعتها احمد جن جنونه ونسي الخناقه ونسي كل حاجه ولكن مفكرش غير فيا هل حصلي حاجه ولالا.!
احمد بقلق: اسراء فى ايه اصحي.!!
انا =ـــــــــــــــــــــــــ
احمد بقلق اكتر = لا حول ولاقوة الابالله اسراء اصحي ياماما في ايه مالك!؟
وبرضو مكنتش برد عليه، احساسه بالندم ع خنقاته الكتير واحساسه بالخوف على حبيبته واحساسه بالثقه فى ربنا اتجمعو فى وقت واحد
احمد ساعتها شالنى وداني المستشفى اللى كانت بعيده عننا حوالى كيلو
ـــــــــــــــــــــــــ فى الطريق ـــــــــــــــــــــــــــــــ
احمد قعد يكرر بعض الايات من القرآن وخوفه كان واضح عليه حتى وهو بيسوق
وصلنا المستشفى ولكن الدكتور اتصدم لما شاف حالتى
ادونى تحاليل وفوقت وساعتها الدكتور طلب تحاليل
عملت التحاليل وبعد حوالى 12 ساعه التحاليل ظهرت
_احمد اخدت التحاليل ووداها للدكتور
احمد = ها يا دكتور طمنى اسراء فيها ايه؟
الدكتور بدأ يظهر على وشه حالات الحزن والألم
احمد = ها يا دكتور طمنى بالله عليك.!
الدكتور بقلق: لا حول ولاقوة الابالله العلي العظيم، بص يا حبيبي انا طبعا قد والدك وانا كنت اعرف والدك معرفه شخصيه وعارف انكو عيله تعرف ربنا اوى ف علشان كده بالله عليك عايزك تتوازن كده وتهدى لان الصراحه فى خبر مش كويس...
احمد بقلق وبدأ يعرق من الخوف = لا حول ولاقوة الابالله لا خير ان شاء الله قل لن يصيبنا الا ماكتب الله لنا فى ايه؟
الدكتور : الصراحه يبنى اسراء عندها كانسر فى العضم..
ساعتها احمد اتصدم ودمع وقعد على الكرسي ولكن الكلمه اللى كان دايما بيقولها هى: الحمدلله..
طمنه الدكتور وقاله ان هو عنده زميل شغال فى مستشفى خاصه بأمراض السرطان وانه هيديه رقمه
وساعتها احمد قال لازم نروح
الدكتور وافق لان خلاص مكنش ينفع افضل فى المستشفى دى
وصلنا البيت ولكن فعلاً مكنتش قادره اقف علي رجلي
وساعتها احمد شالنى وكان فية حنيه غريبه
انا الصراحه كنت مفكره ان الملتزمين دول ناس دايما من اللى بتقول ع اللى بيبلبسو بناطيل كفار وبيسمعو اغاني هيدخلو جهنم وبئس المصير والعياذ بالله وكنت بكرهم اوى ولكن من تعاملى مع جوزى احمد اقصد احمد لاقيت عكس كده خااااالص
احمد شالنى وساعتها انا فعلاً كنت تعبانه جدا
دخلنى الاوضه وحطنى على السرير بهدوء وقالى انى مينفعش اتحرك خالص وانه هيفضل معايا الفتره دي ومش هيروح الشغل، ساعتها انا اتوترت وخوفت انه احمد اللى هو دايما انا وهو بنتخانق خايف عليا اوى كده ليه؟ وطبعا انا حاسيت ساعتها بحاجه غريبه وسألته
انا = احمد لو سمحت ممكن سؤال
احمد = اتفضلي يا اسراء
انا =هو الدكتور قالك ايه؟
لاقيت احمد اتوتر واتلغبط فى الكلام وقال
احمد = ها؟ قالى قال قالى ااه قالى عندك خشونه فى العظام ودى بسبب شرب المياه الغازيّة زى البيبسي وكده...
ساعتها حاسيت انه لاول مره بيكدب عليا
انا =امممممم تمام طيب عاوزه انام ممكن؟
احمد:ايوا طبعا
ساعتها كنا الساعه حوالى 4 العصر
نمت وفعلاً حاسيت انى مرتاحه لكن برضو فى وجع في جسمى..
كنا حوالى الساعه 2 الفجر
كنت ساعتها عاوزه اشرب
حاولت اقوم ولكن مقدرتش، برضو نفس الوجع رجع تاني..
حاسيت بالعجز ولاول مره فى حياتى
ناديت ع احمد وفى حوالى كام دقيقه كان قدامى
من رغم انه كان نايم ولكن صحي بمجرد م سمع صوتى
احمد بقلق = ايه يا اسراء فيكي حاجه! حاسه بحاجه؟
ساعتها لاحظت الاهتمام والحب فى عيونه من رغم انه متكلمش..
انا بوجع = اااااه احمد انا حاسه اني هموت قريب
لاقيته فجأة عيونه دمعت وبدأ ينزل من عيونه الدموع وقالى: لالا بعيد الشر يا اسراء ربنا يحسن ختامك ان شاء الله ويديكي الصحه وطول العمر وميحرمن......
وفجأة لاقته سكت وقال: اللهم امين، ان شاء الله خير متزعليش..
ولكن برضو كنت حاسه ان فى حاجه مخبيها عليا
طلبت منه اشرب وبالفعل جابلى وطلب منى يفضل جامبي لحد منام
_الساعه 6 الصبح
صحيت ولاقيت احمد مزال قاعد ع الكرسي جامبي ولكن كان نايم، كنت حاسه ساعتها انى حرفيا مشلوله ولكن للاسف معرفش السبب
انا بصوت عالي شويه = احمد، احمد
لاقيته قام جرى وقالى =مالك يا اسراء فيكي حاجه!
انا =لا شكرا جدا ليك، ممكن تنام بقي لانك كنت نايم ع الكرسي وشكلك مرهق اوى
احمد = لا مش هقدر اسيبك لوحدك، علشان لو لقدر الله حصل حاجه ابقي جامبك
وساعتها لاقيت نفسي بقوله = طيب خلاص تعالي نام على السرير بتاعي هو كده كده كبير وياخد يجي 5اشخاص مش اتنين وبس
وساعتها احمد كان فعلاً مرهق جدا ووافق وجه نام جامبي ولكن بعيد شويه..
بصتله وهو نايم وبجد كنت حاسه انه ملاك نازل من السما مش معقول وشه تحسوه منور من قيام الليل والصلاه ولحيته صغيره وحلوه وغير كل ده حنيته؟!
وساعتها اتيقنت ان الشخص اللى قريب من ربنا هتلاقي فيه قبول فى وجهه
وفى اليوم ده الساعه 6 المغرب لاقيت نفسي دايخه جدا من رغم اني مقومتش من مكاني ولا حتى صليت..
لاقيت نفسي دايخه وكل حاجه مزغلله
صاحيت احمد وهو بالفعل فهم انى تعبت تاني، شالنى وحطني فى العربيه ورن على رقم دكتور محمود راغب دكتور الامراض السرطانيه...
ساعتها الدكتور قاله ان لازم يجيبها العياده فورآ
_وصلنا بعد حوالى ربع ساعه من الخوف والرعب فى عيون احمد...
وصلنا ودخلت علطول
الدكتور =لا حول ولاقوة الابالله العلي العظيم.....
احمد بقلق ودموع اتجمعت فى عينه
احمد: ونعم بالله فى ايه يا دكتور.!!
الدكتور: بص الصراحه ربنا يتولاك ولكن المدام للاسف..
يتبع الفصل الثالث اضغط هنا