رواية مكالمة بالغلط الفصل الثالث عشر 13 بقلم شيماء فرج
رواية مكالمة بالغلط الفصل الثالث عشر 13
أعلنت المضيفه عن وصول الرحله القادمه من اسطنبول للقاهره هبطت الطائره على مطار الغردقه
خرج سمير وفى ايده بوسى وكان فى انتظارهم عمر الموظف إللى كان وصلهم
عمر:حمد ال٣له على السلامه سعادتك .؛؛حمد الله على سلامتك يامدام
سمير:الله يسلمك ياعمر
بوسى:الله يسلمك
سمير كانت عينه على بوسى وفى نيته لو كررت غلطها واتكلمت مع عمر تانى حيسود عيشتها
سمير:عمر انا حاروح على الشركه ولو سمحت توصل المدام الفيلا
عمر:تحت امرك ياباشا اتفضلى يامدام
ركبت بوسى مع عمر العربيه التابعه للشركه وسمير ركب عربيته إللى كان راكنها فى المطار من يوم السفر
بوسى:لو سمحت هو مافيش كاسيت فى العربيه دى
عمر:فى يامدام حضرتك تحبى تسمعى حاجه معينه
بوسى :سمعنى على ذوقك
عمر:حاضر وشغل اغنيه الله على جماله لعمرو دياب
بوسى:واو حلوه اوى الاغنيه دى انا بحبها جدا شكلك ذوقك زى ذوقى
عمر:شكرا ياافندم
وصل سمير للشركه ودخل على مكتبه وطلب من سكرتيرته منع دخول أى شخص
سمير أول مداخل المكتب راح على جهاز الكمبيوتر بتاعه فتح الجهاز وقعد يفتح فى الأنظمة جواه وبدأ يسمع صوت اغانى فى العربيه إللى راكبها بوسى وعمر
سمير عمل استرجاع للتسجيل الصوتى وسمع كلام بوسى وعمر عن الاغانى من أول ماركبت العربيه
سمير اتجنن وبدأ وشه يحمر والغضب اتملك من كل ملامحه قام من كرسى مكتبه بعصبيه لدرجه وقعت الكرسى الجلد المبطن
وصلت عربية عمر وبوسى عند بوابة الفيلا عمر نزل وفتح لبوسى باب العربيه
بوسى:ميرسى تعبتك معايا
عمر :مدام كنت بس عاوز انبه حضرتك لحاجه
بوسى:اتفضل
عمر:بعد كده ياريت حضرتك تنتبهى لو ركبتى عربيات الشركه
بوسى:ليه
عمر:عربيات الشركه فيها اجهزه مراقبه على أعلى مستوى علشان خدمة وأمان السياح
بوسى:طيب وانا ايه علاقتى
عمر:يعنى انا عارف والله ان حضرتك بتتكلمى بطبيعتك لكن سمير باشا طبعه صعب شويه انا بشتغل معاه من زمان وعارفه انا اسف انى قولتلك لكن انا اعتبرتك زى اختى الصغيره
بوسى:شكرا ياعمر انا فعلا من انهارده حعتبرك اخويا
عمر:ده شرف ليا ياافندم
دخلت بوسى الفيلا وكان فى استقبالها الشغاله
بوسى :سلام عليكم ازيك
الشغاله:اهلا ياهانم الف مبروك وحمد الله على سلامتك
بوسى:الله يبارك فيكى شكرا انتى اسمك ايه
الشغاله :انا ماجده
بوسى:وانا بسنت وقوليلى يابوسى
ماجده :اهلا بيكى ياحبيبتى
بوسى:طنط ماجده انا حطلع اغير لبسى وارتاح شويه
ماجده :حضرتك الهانم قولى ياماجده بس
بوسى:لا معلش مقدرش حضرتك فى سن ماما
ماجده:ياحبيبتى انا يشرفنى انى أكون بدل ماما
بوسى:شكرا ياطنط
طلعت بوسى على أوضة نومها غيرت لبسها بلبس بيت مريح عباره عن بيجاما قطن من اللون الرمادى وعليها رسمه لشخصية باربى
وقعدت ترتاح على سريرها راحت فى النوم
وصل سمير الفيلا وكان باين على وشه الغضب
ماجده:حمد الله على سلامتك ياباشا
سمير:ازيك ياماجده الله يسلمك المدام وصلت
ماجده:من بدرى ياباشا وطلعت على أوضتها طلعت علشان اشوف حتتغدوا امتى لكن لقيتها نامت ماردتش اصحيها
سمير:نامت كمان
ماجده:اه والله ياباشا دى نايمه شكلها تعبان جدا
سمير:ماشى انا طالع أرتاح انا كمان ساعتين وحضرى الغدا وبلغينى
ماجده:أوامرك ياباشا
طلع سمير على اوضتهم وأول مادخل وشاف الملاك إللى نايم على السرير نسى كل عصبيته قرب منها وفضل يملس بايده على شعرها ويمشى صوابعه على وشها
سمير بصوت خافت:حتعملى فيا ايه يابوسى انا بقيت مجنون بيكى وخايف تضيعى منى مسيرك تحسى بالفرق إللى بينا وتحسى برغبتك فى الأطفال وانا مش حقدر احققلك الرغبه دى وخايف تبقى دى نقطة الخلاف بينا
سمير قام من جنب بوسى والدموع محبوسه فى عينه حس انه ظلمها بجوازه منها غير لبسه وراح نام جنبها ضمها ليه وشدد على احتضانه ليها كانه خايف لتهرب منه
بوسى فتحت عيونها لما حست بحاجه تقيله محاوطه خصرها وطبعا دى كانت ايد سمير بوسى بصت فى عيونه شافت دمعه نازله على خده
بوسى بحب قامت باست خد سمير الدمعه الساقطه غصب عنه وقتها سمير حس بيها وبدأ يفوق من نومه
بوسى:مالك ياحبيبى كنت بتحلم ولا ايه
سمير بكدب:اه ياحبيبتى كنت بحلم بيكى
بوسى:بيا انا طيب شوفت ايه
سمير:شوفت انك بتسيبينى وتمشى
بوسى بغضب:انا انا ممكن اسيبك انت ازاى تشوف كده حتى لو فى حلمك
سمير مقهقها:بهزر ياقلبى بهزر بلاش اهزر
بوسى بدموع وهى بتضربه بأيديها فى صدره :أوعى تهزر كده تانى أوعى
سمير:حاضر ياحبيبتى انتى مفكره انك تقدرى تسيبينى ده أنا أقتلك
بوسى بدلع:وأهون عليك برده تقتلنى
سمير وهو بيقبلها قبلات متفرقه على وجهها :كده غلط عليكى كده انتى بستدرجينى للمواضيع وانا بعشق المواضيع
بوسى بطفوليه:بس انا جعانه اوى
سمير:ياخبر قلبى جعانه يلا بينا ياقمرى زمان ماجده حضرت الغدا
بوسى بمرح:يلا بينا
نزل سمير وبوسى وفعلا ماجده كانت مجهزه الغدا واول مانزلوا حضرت سفره مليانه بما لذ وطاب
**
بوسى بعد ماشافت السفره الجميله إللى حضرتها ماجده عجبتها جدا
بوسى:واو ايه الجمال ده ياطنط ماجده تسلم ايدك
ماجده بحرج:تسلمى يامدام بالهنا والشفا
بوسى:يوووه ايه بقى ياطنط مش قولتلك بلاش مدام دي انا بوسى قولها حاجه ياسمير
سمير:خلاص ياماجده طول ماانتوا فى البيت لوحدكم قوليلها بوسى
ماجده:حاضر ياباشا اتفضلوا بالهنا والشفا
سحب سمير كرسى السفره لبوسى وقعدها وقعد هو بعدها
سمير بخبث:عملتى ايه بقى انهارده بعد ماسيبتك فى المطار واضح انك اتصاحبتى على ماجده اتصاحبتى على مين تانى
بوسى بتلقائية :هو انا قابلت حد من بعد ماسيبتك مافيش غير عمر وصلنى اه صح ياحبيبى لاقيت فى العربيه السى دى بتاع عمرو دياب وعمر شغلى الاغنيه إللى بحبها
سمير:ده هو إللى شغلها من نفسه كويس انه فهم ذوقك
بوسى:ههههه انا قولتله كده برده
سمير:حبيبى مش انا قولتلك انى بغير عليكى وان ماينفعش تكلمى حد
بوسى:بس انا ماسألتوش عن حاجه ولا كان فى حوار يعنى ده انا طلبت منه يشغل الكاسيت وده عادى ولما شغل حاجه انا بحبها قولتله ان ذوقه زى ذوقى
سمير:ماشى ياقلبى وانا مش زعلان منك علشان عارف ان قلب حبيبى صافى وبيحب يعامل الناس بطبيعته
بوسى:اه والله ياحبيبى انا مش بكون قصدى حاجه وحشه ولا انى اضايقك طبعا
سمير بسعاده:ياااه ليكى كتير اوى مسمعتنيش كلمة طبعا دى إللى وقعتنى فى حبك
بوسى:ططططططبعا
سمير مقههها :هههههههههه بحبك بحبك بحبك
بوسى:سمير انا نفسى اكلم ماما وخايفه بابا يرد عليا
سمير:كلميها ياحبيبتى ولو بابا رد عليكى سلمى عليه
بوسى:تفتكر حيرد عليا بابا قاسى وصعب اوى
سمير:جربى ياقلبى
بوسى:طيب انا خلاص شبعت حقوم وأكلمهم
سمير:خلاص اطلعى كلميهم من فوق براحتك وانا مستنيكى هنا افرجك على فيلم حلو
بوسى :ماشى ياحبيبى
طلعت بوسى على أوضتها أخدت موبايلها واتصلت على رقم بيتهم قلبها كان بيدق من كتر خوفها من مواجهة اهلها وبعد ثوانى سمعت صوت ابوها
الاب:سلام عليكم
بوسى بخوف:وعليكم السلام يابابا عامل ايه
الاب:مين حضرتك
بوسى بدموع:انا بوسى يابابا مش عارف صوتى
الاب بقسوه:أنا معرفش حد بالاسم ده
بوسى ببكاء :انا عاوزه اكلم ماما يابابا علشان خاطرى
الاب:انا بنتنا ماتت
قفل الأب التليفون وفتح جرح فى قلب بوسى
بوسى فضلت تبكى وشهقاتها ابتدت تعلا وتعلا وهى بكائها كان بشكل هيستيرى حست بقسوة ابوها عليها
بوسى فى وسط بكائها كانت بتتكلم بصوت عالى
ليه ليه كده يابابا ليه طول عمرك جامد عليا وقاسى عليا انا عارفه انى غلطانه وانى صدمتك باختيارى لكن اعمل ايه خفت منك انت السبب يابابا انت السببببببب
سمير طلع على صوتها وصريخها فتح الباب كان مفكر انها بتتكلم فى التليفون لكن اتفاجئ انها بتكلم نفسها
سمير وهو بيحضنها وبيهديها :حبيبتى اهدى وفهمينى ايه إللى حصل وحياتى عندك خلاص ماتزعليش
بوسى بهيستيريه:قفل فى وشى السكه ياسمير قفل فى وشى وقالى بنتى ماتت بابا موتنى علشان حبيتك
سمير بحزن:طيب اهدى بس مش عاوز أشوف دموعك انا مش مكفيكى ياقلبى
بوسى:بس انا عاوزه اشوف ماما واكلمها وحتى قسوة بابا وحشتنى اوى باعونى ياسمير باعونى
سمير:لا ياحبيبتى هما كان نفسهم انتى إللى ماتبيعهمش
بوسى:يعنى انا غلطت انى إختارتك حتى انت بتلومنى دلوقتى خلاص زهقت منى وحترمينى
سمير بحب وحنيه:بوسى انا مقدر حالتك وعلشان كده مش حزعل منك لكن انتى حاسه انى زهقت منك حاسه انى اقدر اسيبك ابعد.عنك انا بخاف عليكى من نفسى
بوسى وهى بتشد على حضنه:انا اسفه مقصدتش والله بس تعبانه اوى ياسمير حاسه ان قلبى وجعنى
سمير:ارتاحى دلوقتى وكل حاجه وليها حل
بوسى حطت ايدها على فمها وقامت تجرى دخلت التواليت
سمير جرى وراها وفضل حاضنها وماسكلها رأسها وهى بتتقيئ
سمير :حبيبتى حاسه بأيه تعالى ارتاحى وانا حجيبلك دكتور
بوسى:لا مافيش داعى انا بيحصلى كده من العصبيه دايما
سمير بقلق :لا انا عاوز اطمن عليكى
بوسى وهى بتترعش :سمير علشان خاطرى عاوزه أنام غطينى
سمير غطاها وفضل حاضنها وسهر طول الليل عينه ماغابتش عنها كان خايف عليها وهو شايفها بتترعش وتمسك بطنها وملامح وشها بتتغير من الألم وكل ده وهى نايمه
سمير لنفسه:ياترى يابوسى حاسه بأيه معقوله كل ده من الزعل انا لازم انزل اسكندريه واروح اتكلم مع باباكى صحيح انتى غلطى لكن ربنا غفور رحيم وانتى مهما كان بنته وانا مش مقصر فى حقك
يتبع الفصل الرابع عشر اضغط هنا