نوفيلا الشهد الفصل السابع والفصل الثامن بقلم شهد حسن
رواية الشهد الفصل السابع 7
شهد بارتباك و احراج شديد : ف فهد انت استني
فهد بتوهان : اتفضلي
شهد دخلت لبست اسدال وخرجت
فهد بغيره : حضرتك بقي اي حد بيرن الجرس بتخرجي بالمنظر دا ولا اه
شهد : وانت مالك اخرج بالمنظر دا ولا لا
فهد بهدوء عكس ما في داخله : لوسمحتي ردي عليا
شهد بغيظ : لا بقولك اه انت هتدقق
فهد : انا ماسك نفسي بالعافيه واي حاجه تخصني ادقق فيها زي ما انا عاوز ف تقوليلي اي حد بيرن الجرس بتفتحي وانتي بالجمال دا يخربيتك اقصد بالمنظر دا
شهد : انا لسه مخصكش بس هريحك عشان انجز و مينفعش افضل واقفه معاك كدا ماما بعد ما غيرت هدومي الجرس كان بيرن ف قالتلي افتحي الباب هتلاقيه باباكي ففتحت وطلعت انت و لو كنت اعرف ان دا انت مكنتش فتحت كدا و الموقف الزباله اللي انا اتحطيت فيه دا محصلش قبل كدا
فهد بارتياح : تمام انتي نسيتي حاجه وانا جاي اجبهالك
شهد بغيظ : خليها ليك
فهد : طيب انتي عارفه اه هي
شهد : لا معرفش
فهد : طيب لو قولتلك انها مفاتيح
شهد : هات المفاتيح لانها بتاعت العياده
فهد : انتي مش بتقولي اخدهم ليا يبقوا حلال عليا
شهد : انت هتستهبل ولا اه طلع المفاتيح انا بقولك اهوا
فهد طلع المفاتيح من جيبه
شهد : هات بقي
فهد رفع ايده لفوق
شهد بضيق : وطي ايدك و هات المفاتيح انا كده مش هطولها
فهد : لا خوديها كده يا اما هخلي المفاتيح ليا زي ما قولتي
شهد بغيظ : بقي كده طيب
و فضل هو يحرك ايده يمين و شمال تقريبا خمس دقايق علي هذا الوضع
و قامت شهد بكل جراءه مقربه منه و منزله ايده واخدتها و بعدين بعدت عنه بفزع
شهد : اخدتها اهوا
فهد : سلام كلها بكره وابقي قارئ فاتحه
شهد : بتقول اه مين اللي قال كده
فهد بخبث : والدك و لو في اي حاجه انتي مش عارفها رني عليا و انا هقولك عادي
شهد : عن اذنكم انا داخله و انا قولتك طول فتره الخطوبه مش هكلمك
فهد : تمام سلام بقي يا جماعه واتشرفت بمعرفتكم
الكل : لينا الشرف والله سلام
شهد بغيظ : انا داخله
و كلهم دخلوا
شهد : انتم ي حلوين اه اللي موقفكم برا
مروه : مذاجنا كده بس اه المز دا مش بيعرف يشوف دا ولا اه و انتي متفرعنه اوي مش عارفه ليه
دنيا : دا ولا حليوه
مياده : ولا عليه عضلات كده و تحسيه راجل بهيئه كده
ناديه : مش كيس جوافه هههه
شهد : يا ماما شيلي ولادك دول عني و بعدين اه متفرعنه دي انا اتفرعن براحتي واحط رجل علي رجل كمان حد يطول
دنيا : طب اسكتي والنبي دا مز اوي
شهد : والنبي اسكتي انا اصلا مش موافقه يا جماعه و اكيد ماما قالتلكم
مياده : هي فعلا قالت لنا بس دا اكيد متعلم صح
شهد : صح دا ضابط و رائد و بيطلع اصعب المهمات اصلا
مياده : تمام يعني متعلم و مثقف و حاجه كويسه
شهد : انا قولتلك انا مش قابله الفكره نفسها و بعدين يعني اه اللي حصل لما اتجوزتم
مياده : كملنا نص دينا
شهد بسخريه : اي دا بجد و بعدين انتم علي طول زعلانين و هنروح بعيد ليه ما ابوكي وامك اهم لسه مبقالهمش حاجه و حالهم بدا يتعدل والنبي سبوني ف حالي و بلاش نكد و قوموا نتعشي الاكل برد وانا بحب اكله سخن الله يخرب بيتك يا فهد و بعدين ما كل واحده تلم نفسها كده انتو مش متجوزين ولا اه هههه
دنيا : طب ياله يا اختي انا كمان جعانه
و دخلوا ع السفره واكلوا و شبعوا
ناديه : بس غيور علي فكره ي شهد متجادلهوش او تضايقيه ف حاجات تخليه يغير
شهد : يادي الليله السوده ها كملي نصايحك حاجه تانيه دا انا هخليه يكره اليوم اللي حبني فيه وانا قولتله كده و عاجبه كلامي اوي مش عارفه ليه و بصي علي طول بيضحك لما بيبقي شايفني لدرجه ان اي كلمه بقولها بيتقبلها حتي لو كانت دبشه
مياده : بيحبك يا متخلفه
شهد : اختي بتحترمني جدا يا جماعه بس مقبوله حبه برص و عشره خرص لما ينططوه
دنيا : ما هو المشكله انه انتي البرص اللي حبه ده
شهد : انتي طول عمرك نقرك من نقري ف متعوده بس اقول عليكي اه وانتي كلك عبر ها
سعاد : لا والنبي اي نعم انتم فوق روس بعض بس لا انتم كده مش هتخلصوا لبكره
شهد بثقه : لا يا ماما سبيها تتكلم براحتها عشان انا اللي هغلبها في الأول والآخر
دنيا : بطلي ثقه اوي كده والنبي لان انا اللي هغلبك
شهد بتحدي : طيب اما نشوف مين اللي هيغلب وانا كده كده سهرانه و مش هنام دلوقتي
دنيا بغمره : هتكلميه
شهد بعدم فهم : مين دا اللي هكلمه
ناديه : انتي هتستهبلي يا بت
مياده : قصدنا على فهد العريس يا بنتي
شهد بضيق : يادي فهد و سنين فهد ع اللي جابوا فهد انا مش قولتله قدامكم مفيش طول فتره الخطوبه الكلام دا انا اصلا مش موافقه و عشان خاطر ابوكي غير كده لا والف لا
دنيا : خلاص ياختي هتاكلينا دا شكله انشك في نظره قبل ما يعجب بيكي يا اوزعه
مياده : الاوزعه بتاعتنا مسيطره يا بت
دنيا : يمكن بس لقطه يا بت
شهد : احنا مش خلصنا من قصه اللقطه و المز ولا اه
دنيا : ايوا خلصنا
شهد : اي رايكم نلعب اللعبه اللي احنا كنا بنلعبها على طول
مياده : صراحه و جراءه
شهد : ايوا هي دي
ناديه : تمام ياله نبدأ
شهد : تمام بس هنلعبها من غير الازازه يعني مثلا هنبدأ بمياده و مياده هتسأل كل واحده فينا سؤال واللي متقدرش ع السؤال يتطلب منها طلب لا مفر منه ايا كان الطلب تمام
مياده : تمام ابدا
شهد : ابدأي
مياده : السؤال لشهد
شهد : تمام قولي
مياده بخبث : لو خيروكي ف الوقت الحالي ان فهد يموت و انتي بقى مش هيبقى في ولا خطوبه ولا جواز ولا اي حاجه من دي
شهد بفزع : بعيد الشر عنه حرام عليكي حتى لو انا مش عاوزاه عمري ما اتمنى كده محدش يقدر على فراق أبنه حتى لو كان اه توقعي منظر اهله لو هو مات اهله طيبين اوي يا مياده والله و من اول مره شوفتهم معملوش اي حاجه وحشه خالص ولا حتى هو بس انا اللي مش قابله يا جماعه افهموا الحته دي
مياده : خلاص خلاص دا مجرد سؤال
شهد : طيب.
مياده : السؤال لدنيا
دنيا : اتفضلي
مياده : اكتر حاجه بتحبيها في حياتك
دنيا : الاكل ههه
شهد : عشان اقولكم همها على بطنها تصدقوني كملي يا مياده
مياده : السؤال لناديه ناديه اكتر حاجه بتزعلي منها
ناديه : كسر الخواطر
مياده : تمام لسه مين مروه مش عارفه أسألك اه وجهي السوال لشهد
شهد : لا خليها جراءه
مروه بخبث : متأكده
شهد : ايوا يا بنتي اسألي
مروه : تمام هتقومي دلوقتي زي الشاطره تكلمي فهد دا الحكم الذي لا مفر منه يا كتكوته خمسه امواه ياله قومي
شهد : لا لا دا لا لا
مروه : مفيش لا قومي ياله والله ازعل منك واخاصمك و بعدين انتي بكره قراءه الفاتحه يعني عادي ياله
شهد : انا قولت طول فتره الخطوبه لا تقوليلي بكره قراءه الفاتحه و عادي
مروه : ايوا قومي كلميه
شهد : هكلمه بس هعرفه ان دا حكم و اتحكم عليا
مروه : طيب
قامت شهد و دخلت البلكونه و رنت عليه و بعد ثواني رد
فهد : عاوزه تطمني عليا ولا اه انا الحمد لله وصلت و غيرت هدومي واتعشيت و آخر صوت هنام عليه صوتك ها اي رايك
شهد : طيب الحمد لله انا برن عليك عشان اتحكم عليا بكده انا واخواتي بنلعب ودا كان الحكم فاهم غير كده مش هتسمع صوتي ولا هكلمك طول فتره الخطوبه
فهد : مش هخلي فتره كبيره للخطوبه يا قلبي تصبحي على خير
شهد : وانت من اهل الخير سلام
فهد : سلام
و قفلت معاه
شهد : انا تعبانه و عاوزه انام تصبحوا علي خير يا حبايب قلبي بكره هقضي اليوم كله معاكم عشان بكره الجمعه اصلا تمام
الكل : تمام وانتي من اهل الخير
**
لينا : تصبحوا على خير بقى انا داخله انام عشان استعد لقراءه الفاتحه بتاعت اخويا بكره
هبه و فاطمه : وانتي من اهل الخير هو فهد راح فين
قاسم : دخل ينام
هبه : تمام
فاطمه : انا كمان هدخل تصبحوا على خير
قاسم و هبه : وانتي من اهل الخير
و كل واحد دخل ينام
فهد : الو ازيك يا ابو الصحاب
مراد : الله يسلمك يا حبيبي انت اخبارك
فهد : الحمد لله بخير انا بكره ان شاء الله قراءه الفاتحه بتاعتي و عاوزك تكون معايا ماشي يا ابو الصحاب
مراد : ماشي سلملي على كل اللي عندك
فهد : الله يسلمك هقفل معاك بقى عشان تنام
مراد : طيب سلام تصبح على خير
فهد : وانت من اهل الخير
وقفل معاه وخلص اليوم الطويل باحداثه كلها
رواية الشهد الفصل الثامن 8
في مساء يوم جديد و مزين و لطيف
الدمنهوري : ياله ي شهد قومي البسي عشان العريس اللي جاي
شهد ببرطمه : عرسه كالته يارب
الدمنهوري : بتقولي حاجه ي شهد
شهد بضيق : لا مبقولش ي بابا انا قايمه البس ياله ي بنات تعالو البسو انتو كمان
البنات : ياله
هدير : عمتو عمتو
شهد : نعم يا درا
هدير : مين هو العريس
شهد : العريس هتشوفيه لما يجي يا دره
هدير : هو هياخدك مني يا عمتو
شهد : ازاي يعني يا دره
هدير : تيته بسألها ع العريس قالتلي انه هيتجوزك يعني كده يا عمتو هياخدك مني و مش هنام معاكي تاني و انتي عارفه اني سايبه بابا و ماما و بنام معاكي يا عمتو و مش عاوزه انام مع حد غيرك راحت لحضنها
شهد : هبقي اجيلك اكيد يا دره و بعدين كملت بعتاب لابوها و امها و ان كان عليا يا درا ف انا مش عاوزه اسيب البيت هنا خالص
هدير بعفويه : خلاص مش توافقي
الدمنهوري : خلاص بقى يا هدير كل واحد لازم يتجوز حتى انتي هتكبري وتتجوزي
هدير : طيب يا جدو بس انا بحب عمتو قد البحر
شهد : وانا كمان بحبك قد الدنيا تعالي ياله عشان تسرحيلي شعري مش انتي بتحبي تسرحيه ليا
هدير : ايوا ياله
ودخلوا كلهم للغرفه عشان يجهزوا نفسهم و كانت ملابس شهد بلوزه موف باكمام و فيها لمعه سودا و بنطلون جينز اسود و حطت لمسات خفيفه جدا من الميكب و تركت لشعرها الطويل العنان بشكله الجميل وفضلت قاعده في الغرفه و كلهم لبسو و خرجوا
ماعدا هدير فضلت قاعده معاها
**
فهد لبس و كان في آخر اناقته
برفان ريحته ملفته جدا و ساعه يد انيقه و تيشرت ابيض أنيق على بنطلون اسود وكان في اخر اناقته
و لينا لبست فستان اسود لبعد الركبه بشويه
و خبطت ع باب غرفه اخوها
فهد : ادخل
لينا : اي الشياكه و الاناقه دي مز يا فهد
فهد : شكرا شكرا مش ياله بقي اصل عروستي وحشتني
لينا : كلهم جاهزين تحت ياله ننزل
فهد : حلو الفستان دا عليكي
لينا : ميرسي
ونزلوا و ركبوا سيارتهم للوصول للمكان المراد به
وبعد مرور فتره من الوقت وصلوا
فهد وهو في سيارته رن علي مراد
فهد : ياله ي ابني انا تحت البيت و جايب بوكيه ورد فأنجز بقى
مراد : طيب بص من الازاز وراك كده
فهد بص
فهد : ما انا موجود اهوا سلام يا ابو الصحاب
و قفل معاه و نزل وطلعوا الكل استقبلهم بترحيب جميل
فهد : بص يا عمي انا مش هلاقي احسن من شهوده اقصد شهد تكون شريكه حياتي و نصي التاني و حبيبتي و هتبقى ف عيني و على راسي ف انا بقول يعني احنا نقوم دلوقتي زي ما اتفقا نقراء الفاتحه و نجيب شبكتها مره واحده ونتفق من دلوقتي عادي
الدمنهوري بابتسامة : وانا مش هلاقي لبنتي احسن منك و من أخلاقك و طبعا احنا على اتفاقنا في كل حاجه وبالنسبه بخصوص الفرح هيبقى الشهر الجاي
ان شاء الله
Flash bake
فهد : طبعا يا عمي انت عارف ان شهد مش موافقه صح
الدمنهوري : صح
فهد : و غير كده قالتلي ان طول فتره الخطوبه مفيش كلام خالص يعني حتى مش هقدر اتطمن عليها اسلم عليها و اعمل زي اي اتنين مخطوبين ف انا بقول نعمل قراءه الفاتحه و الخطوبه مع بعض و بعد فتره قصيره يكون الفرح و كده كده كل حاجه عندي جاهزه يعني تمام
الدمنهوري : تمام بس شهد عنيده جدا و مش هتقدر عليها
فهد : متخافش دا انا فهد و معلش يعني اسم على مسمى زي ما هي اسم على مسمى كده.
الدمنهوري : ماشي يعم
Bake
فهد : تمام قوي
و خرجت شهد و في ايدها الشربات
وبتوزع ع الكل و سابت فهد اخر واحد
فهد بتوهان في جمالها : قمر ١٤ يا شهوده
شهد بغيظ : شكرا
فهد : اجهزي عشان هنجيب الشبكه دلوقتي
شهد : سمعت كل حاجه
فهد : تمام يا قلبي
و قعدوا شويه و نزلوا و مراد مشالش عينه من على لينا و لينا كانت مكسوفه جدا
فهد : استأذنك يا عمي انا هأخد شهد معايا في العربيه
الدمنهوري : تمام
فهد : انتي ساكته ليه
شهد : اتكلم و اقول اي
فهد : قولي كل اللي نفسك فيه
شهد : انت بجد بتحبني
فهد : لو مكنتش بحبك مكنتش دخلت البيت من بابه بس هريحك بحبك يا شهد و عارف انك هتعاندي معايا كتير
شهد : طيب كويس انك عارف
فهد : ما انا عارف بس في حاجه دلوقتي هتعرفك انك حاجه من غيرها انا معرفش اعيش
و دخلوا محل الذهب و اختاروا لاكن في حاجه ملهاش دعوه بالشبكه التقليديه و هي كانت سلسله مكتوب عليها بالخط العريض ( قلب فهد)
شهد متعرفش ليه الكلمه لمست قلبها
ولبسوا الشبكه و ركبت معاه بردو
فهد : عرفتي بقى ان قلبي معرفش اعيش من غيره وانتي بقيتي قلبي لأنك خطفتيه
كلها شهر وهتبقى بتاعتي وملكي مش بقول كده تملك بس طبعا انا هفضل عند كلامنا ان طول فتره الخطوبه مش هكلمك عشان كده سرعت في الوقت شويه واللي هو طبعا بعد شهر
شهد مستمعه للحديث بس مش بترد
فهد : عارف انك مش هتردي لان مفيش مشاعر دلوقتي بس قريب و هيبقى في مشاعر و انا متأكد
شهد : طيب متأكد اوي كده ليه
فهد : معرفش بس حاسس بكده
شهد : تمام
فهد : بوكيه الورد عجبك
شهد : ايوا جميل جدا
فهد : طيب الحمد لله... انتي بتحبي الورد اصلا
شهد فتحت فونها ووريته صور ورد و مسميه الألبوم عاشقه الورد
فهد : يا بختها
شهد بعدم فهم : هي مين بالظبط
فهد : الورد لأنك بتعشقيها بس هخليكي تعشقيني اكتر منها و على رأي محمد رمضان ثقه ف الله نجاح
شهد : لما نشوف ي فهد
فهد : طالعه منك زي العسل يا قلبي وانتي بتقولي فهد بحسها نغمه مش اسم
شهد نو كومنت
فهد : لما اوحشك مثلا وانا في مهمه ابقى بصي ع السلسه عادي
شهد : يا خفيف
فهد : ما انا عارف اني خفيف
شهد : طيب كويس والله انك عارف
وعلي السرعه شويه
فهد : من عيوني وعلى السرعه زياده وذياده
وشهد مسكت ف ايده جامد
شهد : وطي السرعه شويه
ووطي السرعه فعلا
وحطت شهد ايدها على قلبها لان ضرباته عليت
فهد بقلق : في اه يا شهد
شهد : مفيش انا خوفت ف نبضات قلبي عليت بس مفيش حاجة يعني
فهد : تمام
و كملوا الطريق عادي وكل واحد روح بيته و غير هدومه واخد مكانه في النوم
لينا لقيت فونها بيرن
لينا : ألوو.
مراد : مساء الخير
لينا : مساء النور
مراد : كنتي جميله اوي النهارده و كل يوم اصلا
لينا : ميرسي
مراد : مقدرتش اشيل عيوني من عليكي النهارده
لينا : اخدت بالي
مراد : واتكسفتي اوي
لينا : ما انت عارف اهوا امال مشلتش عينك ليه.
مراد : حقيقي مقدرتش
لينا : امممم ماشي متعرفش الخبر الجديد
مراد : بخصوص مين بالظبط
لينا : بخصوص صاحبك
مراد : اه عارف
لينا : طيب نقول سوا الخبر تمام
مراد : تمام
مراد ولينا في نفس واحد : هيتخطبوا بكرا
مراد : قريب اوي
لينا : هو اه اللي قريب بقى
مراد : متستعجليش و هتعرفي
لينا : ماشي
مراد : ماشي
وفضلوا يتكلموا مع بعض شويه و قفلوا
و طبعا فهد كان نفسه يكلمها بس الاتفاق بتاعها و مش هترد عليه ف النوم غلبه
و غلب كل أبطالنا بعد فرحه اخوات شهد كلهم
و احساس شهد في صدق كلام فهد بس عدم تغيرها للفكره بردو و شكلها كده هتتعبه على الوصول لقلبها بس يا ترى في أحداث جديده هتحصل و في شخصيات هتظهر ولا كده و بس هنعرف كل دا ف الفصول الجايه و ممكن بعد فصلين كده يكون فهد خلاص اتجوز شهد